En Jan de wind die rukte en trok. En op en neder ging de stok. Pak deze paraplu van mij maar mee, zei ze, want je haar ligt nu zo mooi. Ze had het juist geknipt en na David Beckham had ze nu geprobeerd met een afdruk van Ronaldo door ’t leven te gaan. Wilde ze een perfecte kopie van Christiano, dan moest ze haar scheermes wat lager laten glijden, tot onder zijn grote oren, zijn spitse neus ’s nachts platdrukken met twee elastiekjes aan diezelfde oren en hem formeel verbieden te lachen. Dat zei men ook tegen Jandino Asporaat, de Nederlandse presentator die tevens reclame maakt voor Hörmannpoorten.
Maar het was allemaal wat omslachtig en er was voor haar toch ook nog Patje : gepaste oren, gepaste neus, gepaste tandjes. Ze had hem genoemd naar Patje Krimson, haar groot idool voor wie ze zelfs enkele malen naar Ibiza vloog. Zingen deed hij niet, haar chihuahua, wel likjes geven en dansen.
Hij stapte naar buiten en het regende behoorlijk maar hij had een paraplu mee, haar paraplu. Hij trok hem gauw open want hij wilde Ronaldo ongerept terugbrengen, misschien wat al te gauw want al het vlees van zijn wijsvinger zat vastgespiesd ergens ginder boven. Hij had zin om luidkeels te jodelen maar er was geen beetje Tirools aan het weer, geen vlokje sneeuw, wel plensregen. Hij kon zijn vinger de vrijheid bezorgen en een joekel van een bloedblaar was nu een bewijs van zijn grote liefde voor Patje. Iedere dag haalde hij bij de dierenarts de gepaste voeding en dan vroeg de witgekielde man meestal : “En hoe is ’t met Patje ?” maar dit keer had hij zin om te antwoorden : “Met Patje is het beter dan met mijn pootje!”
Veel blarentijd werd hem echter niet gegund want de koepel boven zijn hoofd bleek niet goed ingeklikt en plots was Ronaldo verdwenen onder een dichtgeklapte paraplu : stilleven met terras en winterparasol. Het kapsel maakte een historische zwenking en even nadat de baleinen zich weer hadden opgespannen, verscheen het hoofd van de Führer met een zijstreep, breed als de Kurfürstendamm. Hij haalde de vingers gauw door het haar, gaf de paraplu een tweede kans en stapte verder, wilde verderstappen. Een windstoot knalde echter op de paraplu.
Met een beaufort 15 plooide die alle baleinen tot een wijwatervat waarin het hemelwater tot de laatste druppel werd opgevangen, de wind smakte opnieuw op de paraplu en brak elke balein zonder enig voorbehoud : stilleven met stok. Ronaldo had geen schijn van kans om zijn nieuwe kapsel aan de dierenarts te tonen. Zijn haar kleefde op zijn hoofd dat helemaal gekippenveld geraakte. Hij keek even rond alsof hij zich afvroeg waar de andere ijsberen van de nieuwjaarsduik in volle zee gebleven waren. Maar er was niemand behalve hijzelf, een stok en enkele metalen dinges met flarden eraan.
Even zag hij een dampende schotel aan zijn bevroren brein passeren : stoofvlees van chihuahua. Maar die gedachte verdrong hij vlug, er was ook zó weinig vlees aan een harige augurk met vier pootjes.