Zottegem, 29/03/2017 — Samen met de renovatie van de Zottegemse stadskern werd vorig jaar, naar de horecasector toe, in het stadhuis ook werk gemaakt van een nieuw terrasreglement dat uiteindelijk in de gemeenteraad van 23 mei definitief werd goedgekeurd. Bedoeling was daarmee onder meer naar eenvormigheid te streven.
Naast het verbod om nog windschermen te plaatsen omdat deze afbreuk doen aan het ruimtegevoel en het pleineffect, zouden zonnetenten en/of parasols op hetzelfde terras allemaal dezelfde vorm en kleur moeten hebben. Daarbij zouden alleen aardtinten zoals beige, bruin en grijs toegelaten zijn. In werkelijkheid was in de daaropvolgende zomermaanden van die eenvormigheid echter weinig te zien maar kon er integendeel met zowel ronde, vierkante en rechthoekige (op hetzelfde terras) als met donkergroene, lichtblauwe of zwarte parasols veeleer sprake zijn van een kakofonie van kleuren en vormen. Op het Stationsplein maakte zelfs een soortement houtwerk met slingers van veelkleurige lampen deel uit van de terrasinrichting van een caf é.
Dat horecamensen die zich wel aan de voorschriften hielden, moesten aanzien dat het kon en mocht dat anderen het daarmee niet zo nauw namen, zorgde vorig jaar al meteen voor wrevel in de Zottegemse horecasector. Zo gebeurde het ook ondermeer op de Markt en het Stationsplein dat caf éhouders met een zomervergunning (n.v.d.r.: van 1 april tot 30 september, waarvoor minder moet betaald worden dan voor een jaarvergunning) toch ook nog op oktoberdagen hun terras uitbaatten. Bovendien bleek dat zelfs niet-vergunde terrassen oogluikend toegelaten werden, o.a. op de Zavel, die naar eigen goeddunken bovendien soms meer dan de rijweg in beslag namen.
Dat deze steen des aanstoots nu al opnieuw bovengehaald wordt, heeft te maken met het zonnige weer dat ons de voorbije dagen al te beurt viel. Parasols (en hun vormen en kleuren) waren daarbij nog niet aan de orde maar blijkbaar kon wel reeds opnieuw vastgesteld worden dat op plaatsen waar dit volgens een zomervergunning pas vanaf 1 april mag, en zelfs ook op plaatsen waarvoor helemaal geen vergunning werd aangevraagd, toch een terras opengesteld werd. De vraag kan gesteld worden wat de zin van een reglementering is als er niet op toegezien wordt of ze ook op het terrein nageleefd wordt en of niemand door de mazen van het net (lees: van het reglement) glipt. Anders maakt het stadsbestuur van haar eigen terrasreglement een lachertje, zo luidt het. Misschien kan een en ander al opgelost worden door alleen nog met jaarvergunningen te werken, wordt ook nog gesuggereerd.
N.v.d.r.: wij vernamen dat voor dit jaar 2017 door het college van burgemeester en schepenen 16 jaar- en 11 zomervergunningen voor het plaatsen van een terras toegestaan zijn.