Ik zag hem weer aan de kassa van Colruyt nadat hij eerst mijn middenrif had geramd. Tussen ouwe kennissen mag zoiets. Hoe is ’t nog ? vroeg hij me en bekeek me daarna nogal onderzoekend. Ik overtuigde hem dat hij zich geen zorgen hoefde te maken.
Dat deed hij w él want de zelfde dag al stuurde hij me een mail, een PP : Wist je dat?
Ik begreep dadelijk dat hij me niet had bekeken maar getaxeerd en dat hij vond dat hij moest ingrijpen bij zó veel onwetendheid. Hij vroeg me of ik wel wist dat alleen vrouwelijke muggen steken en een ijsbeer linkspotig is.
Ik liet dadelijk mijn laptop voor wat hij was om een vreugdedans uit te voeren. Die muggen toch ! En die beren ! Maar ik had nog niet eens gelezen dat olifanten niet kunnen springen en dat zeesterren geen hersenen hebben. Ik heb veel zeesterren in mijn omgeving, dacht ik.
Hij ging maar door met zijn wijsheden : of ik wel wist dat de strepen van de zebra voor verkoeling zorgen. Ik wist toen wel al dat ik bij hoogzomer geen gebruik meer ging maken van mijn airco maar op zoek zou gaan naar zebrastrepen.
Ik kreeg er al spijt van dat ik de dag voordien niet meer aandacht had geschonken aan zijn vereerde aanwezigheid binnen de Colruytmuren, om een minuut stilte had gesmeekt voor iemand met zulke bestiale bagage.
Maar hij wilde me ook wijzer maken buiten het dierenrijk om en vroeg me daarom naar de sterkste spier in ons lichaam. Ik hing me aan de luchter, dook enkele malen onder de tafel, draaide mijn hoofd met rukken van links naar rechts, zei toen hardop “onnozelaar” en ik wist het : de tong ! Ik voelde me zo gelukkig ook dát te weten maar werd daarop weer met verstomming geslagen toen ik vernam dat men niet aan zijn elleboog kan likken. Raar, maar nee, ik probeerde het niet, iets wat ik allicht van jou niet kan zeggen…
Gelukkig waren het niet allemaal weetjes, soms waren het ook tips, nuttige tips, heel nuttige tips zelfs.
Als ik nog eens uien moest pellen, zou ik me terwijl een ongeluk knabbelen op kauwgom. Misschien bijt men zichzelf in een soort van verdoving zodat tranen zelfs de kracht niet hebben zich te laten storten, met of zonder tuiten.
Misschien wist je zelf ook niet dat je het beschimmelen van kaas kan voorkomen met een klontje suiker, maar nee, niet in je mond, het wel bij de kaas stoppen. Probeer het echter niet met een schimmelkaas want dan bekom je iets qua gladheid dat het midden houdt tussen de schedel van Filip Geubels en de knie van Maggie De Block. En zoiets wil je niet op een toastje.
De Colruytman geraakte niet uitgeput en vertelde me nog heel intiem dat ik eiken meubelen moet inwrijven met lauw bier. Hij vernoemde er niet bij of het pils moest zijn of een stevige trappist. Hij had voorzeker de afdeling bieren angstvallig omzeild tenzij de GPS op zijn kar alcoholvrij was ingesteld.
Voortaan zou ik, nog op zijn aanraden, een dikke Cubaanse sigaar moeten roken telkens mijn zilverwerk wat vuil was want sigarenas was h ét middel als zilverpoets. Een maand eerder echter had men tandpasta de hemel ingeprezen voor mijn zilveren bestek en mijn juwelen. Probeer het maar eens : een theelepeltje tussen je kiezen tijdens het tandenpoetsen lukt nog net maar doe het maar eens met een taartschep. En daarover rept Colgate of Sensodyne met geen woord.
Wist je, vroeg hij nog, dat je een botte schaar weer scherp kan krijgen door te knippen in schuurpapier. Ik h éb geen botte schaar, enkel een botte buurvrouw, zei ik tot mijn scherm.
Hij ging maar door met me aan de tand te voelen, zelfs over rotte bananen had hij het. Ik moest aluminiumfolie over de steeltjes spannen om te beletten dat de bananen te rap rijpten en zwarte stiptjes kregen. Maar bij mij kregen ze bruine stipjes en bovendien had ik een bananenallergie.
Wist ik wat gedaan tegen kaarsen met een druiper die mijn eiken meubelen konden bezoedelen, je weet nog wel, die kasten en bijzettafeltjes die al hun portie lauw bier hadden gekregen ? Ik moest ze eerst een tijdje in de diepvries stoppen, de kaarsen natuurlijk.
Hij bleef me maar bestoken met weetjes. Ik klapte opgejaagd mijn laptop dicht.
Ik zou voortaan naar Albert Heijn gaan winkelen !