Interview met Nathalie Nechelput, coördinator van wijkcentrum De Poort in Geraardsbergen

Geraardsbergen, 09/05/2017 – Al 20 jaar worden in het Wijkcentrum dagelijks mensen geholpen. Dat wordt gevierd met een groot feest op zaterdag 13 mei. Lees hierna een interview met  Nathalie Nechelput, de coördinator van De Poort. Ook diverse betrokkenen laten we aan het woord. (PDV)

Doorlopend is er animatie, een speeldorp, workshops en eet- en drankstandjes. Om 15.15 uur kan je een unieke theatervoorstelling zien, gebracht door bezoekers en medewerkers van De Poort die daarvoor een jaar lang een cursus ‘woord’ gevolgd hebben aan de kunstacademie. Andere bezoekers van De Poort volgden een cursus plastische kunsten en stellen hun werken tentoon.

20 jaar geleden, op 23 mei 1997, opende De Poort officieel zijn deuren voor het grote publiek. Mensen komen naar Wijkcentrum voor een warme maaltijd, activiteiten of een luisterend oor. Honderden mensen vonden intussen op een kwetsbaar moment in hun leven steun in De Poort. Het gevoel een plek te hebben waar je welkom bent en de concrete hulp die de Poort biedt geeft mensen vaak de juiste een houvast om hun leven opnieuw op de rails te krijgen.

Nathalie Nechelput, coördinator van De Poort, vertelt over de evoluties en de hoogtepunten van deze 2 decennia.

Hoe is De Poort ontstaan? “In de loop van de jaren 90 merkte het OCMW dat er nood was aan warme maaltijden. Ze zetten enkele tafels bij elkaar in lokaaltjes van ‘de zusters van de kliniek’. ’s Middags bedeelde een maatschappelijk werker schotels van de cateringdienst van het OCMW aan een 20-tal cli ënten. Al snel bleek dat de tafelgenoten steun zochten bij elkaar en dat deze eenvoudige groepswerking de mensen hielp om hun leven beter te organiseren. In 1996 gaf het ‘Sociaal Impulsfonds’ Geraardsbergen financi ële middelen om de kansarmoede op een structurele manier aan te pakken. Daarmee kon het Wijkcentrum worden ingericht en uitgebouwd. Hoewel er nog geen offici ële naam was, spraken de bezoekers al over ‘De Poort’, omdat dit de ingang vanuit de Gasthuisstraat was. Op 23 mei 1997 opende De Poort officieel.”

Waarvoor komen mensen naar De Poort? “Wij bieden dagelijks onthaal, warme maaltijden, wasmachines, droogkasten, douches, groepswerkingen, activiteiten en persoonlijke hulp of een luisterend oor. Mensen die het moeilijk hebben, raken zeer snel geïsoleerd. Ontspanningsactiviteiten zijn te duur en ze schamen zich vaak voor hun situatie. Thuis blijven is voor hen vaak de enige comfortabele optie. Zo geraken ze steeds verder in de negatieve spiraal. Naar buiten komen en dingen beleven met anderen doet wonderen!”

Zijn er nog noden waar te weinig op ingespeeld wordt? “Bepaalde kwetsbare groepen groeien, zoals eenoudergezinnen, allochtonen en gezinnen met drugproblemen. Wij kunnen niet tegemoetkomen aan alle noden. We smeden samenwerkingsverbanden zodat wij ons kunnen concentreren op onze core-business: ontmoeting en doorbreken van sociale isolatie.”

Hoe zwaar is jouw job? “Ik smijt mij altijd 200%! Werken met mensen is meer dan een job; je doet het met gans je hart. Je leeft heel erg mee met hun zorgen, angsten, vreugde en verdriet. Die roetsjbaan aan emoties is soms vermoeiend. Maar de dankbaarheid die je terugkrijgt, de voldoening wanneer alles goed komt, de opluchting bij de bezoekers als ze iemand vinden die naar hen luistert, daar kan geen enkele andere job tegenop!”

Wat zijn jouw mooiste momenten uit 20 jaar De Poort? “Het is niet evident om gebeurtenissen te selecteren. Ik denk aan projecten zoals ‘Op-stap naar een betere vorm’ (een project rond gezonde voeding en beweging), ‘Gelijk aan de start’ (de voorloper van het Huis van het Kind) en de Kaaifeesten. Maar ook al de huwelijken, geboortes, communies, … bij onze bezoekers.”

Hoe is jullie vrijwilligersgroep tot stand gekomen? “Toen ik hier 14 jaar geleden begon, had De Poort één vaste vrijwilliger. In de loop van de jaren groeide het bezoekersaantal en enkele bezoekers zochten een manier om hun dag nuttig te vullen. Een aantal van hen wou iets terug doen voor ons. Aangezien onze dienstverlening uitbreidde en het aantal personeelsleden daalde, namen we deze hulp met dankbaarheid aan. De groep groeide naar 4 à 5 vaste vrijwilligers en een 15-tal occasionele.”

Hoe kunnen inwoners helpen?
“Iedereen kent wel mensen die het niet breed hebben of vereenzaamd zijn. Luister naar hun verhaal en leid hen naar een dienst die hen kan helpen. Kom samen eens naar De Poort. Wanneer mensen een aangereikte hand aannemen, is er een begin van vertrouwen en kunnen ze samen de stap zetten naar het wijkcentrum. In De Poort bekijken we wat we voor hen kunnen betekenen.”
Getuigenissen van bezoekers:

Diverse getuigenissen

Jonathan Vanheede heeft als tiener op eigen initiatief de stap gezet naar het Wijkcentrum en heeft er sindsdien een warme plek gevonden.

Op Facebook postte Jonathan het volgende berichtje: Wij (inwoners van Geraardsbergen) mogen onze handjes kussen met het bestaan van Wijkcentrum De Poort. Dat er zo een laagdrempelig, toegankelijk en voor iedereen, eender in welke situatie, Wijkcentrum bestaat hier in geraardsbergen is echt een noodzaak voor vele mensen. Ook uit eigen ervaring en ik schaam mij er niet over, kan ik zeggen dat De Poort me vele watertjes heeft helpen doorzwemmen. Zowel materieel als emotioneel en dat (daar ben ik van overtuigd) bij vele mensen. en ik ben er evenzeer van overtuigd dat ze dat zullen blijven doen, met de juiste mensen op de juiste plek en met het hart op de goeie plaats is Wijkcentrum De Poort onmisbaar geworden voor vele mensen ! Lang leve De Poort ! En dat al bijna 20 jaar!

Andere bezoekers vertellen:

Karine: “De Poort is voor veel mensen een tweede thuis waar je altijd welkom bent!”

Leona: “Je kan er een tas koffie drinken en eens goed lachen.”

Veerle: “De Poort is een verrijking in mijn leven. In de miserie die je hebt, kan je steeds rekenen op een vriendelijke woord, een opvang. Ik was bang en beschaamd om tot hier te komen, maar dat was niet nodig want ik ben hier warm onthaald.”

Rosa: “Ook ik was aarzelend om hier 9 jaar geleden binnen te komen, maar nu probeer ik zelf nieuwe mensen mee te brengen.”

Marie-Christine: “De cursus beeldende kunst die we volgen in samenwerking met de kunstacademie is super. De leerkracht is heel aangenaam en leert ons toffe dingen!”