Hoeveel % van de Vlamingen peutert in de neus bij het wachten aan de telefoon, nadat ze een toets van het keuzemenu hebben ingedrukt ?
Is zoiets een moeilijke vraag ? Nee, Erik Van Looy, dat is wel een smerige vraag. Je mag die vraag dan hebben gesteld aan onze burgemeester, aan Kenny De Ketele, aan Jean Blaute maar nooit aan mij ! Ik zag niemand die kwam aanbellen en me vroeg, smeekte, dwong een kruisje te zetten naast
Ja, ik peuter
Nee, ik peuter niet
Ik was altijd bereid een kruisje af te staan voor een correcte volksraadpleging.
Ik opende wel mijn voordeur voor vier prachtige potten azalea, witte, lichtroze, felroze, wijnkleurige. Die waren niet alleen gekomen want vanuit de florali ën weerklonk een mannenstem : of ik bloemen wenste.
Ik ontlastte hem van het witte exemplaar en kreeg meteen een panoramische kijk op het lachend gezicht van een knappe jongeman. Had hij met zwoele stem gefluisterd : “Dat is dan € 72,99” dan had ik het graag betaald, niet in maandelijkse schijven maar in één greep uit mijn portemonnee.
Zo opende ik ook mijn deur voor twee kinderen die wafeltjes verkochten voor leefloners die uit Geraardsbergen waren gevlucht.
Maar ik opende nooit mijn deur om met ja of nee mijn peutergedrag in percenten te gooien. Ik zou de kerel zelfs getracteerd hebben op een kommetje verse, dampende erwtensoep met spekjes. Tenzij hij me onbetrouwbaar aankeek, grensoverschrijdend onbetrouwbaar. Tenzij zijn snor aan één kant al lijmloos losliet. Tenzij ik onder die pruik toch nog Philippe Geubels herkende. Tenzij ik plots dacht aan die vrouw die gevonden werd met ingeslagen schedel, badend in de erwtensoep.
Kortom, de kruisjesman was mogen komen maar niet binnenkomen. Maar hij was niet gekomen.
Misschien was er toch iemand op pad gegaan voor een ja/nee-antwoord, wel een heel oud mannetje, eentje die nog was opgegroeid met de deurbel aan een ketting of de ijzeren baar met handvat. Hij had nergens in de buurt nog iets dergelijks gevonden en was dan waarschijnlijk maar betere oorden gaan opzoeken, m ét zijn lijsten maar zonder bolletjes.
Het hoefde echter niet absoluut langs de voordeur, dergelijke bevragingen. Ze hadden me ook kunnen opbellen.
Hallo ! Met het Percentenbureau “C’est pas vrai” ! Mogen we even beslag leggen op je kostbare tijd ?
Nog zoiets : mijn kostbare tijd ! Alsof plots een valse Sint naast je bed staat met een neppistool en brult : Dit is een overval. Je kostbare tijd of je leven !!!
Zij die vragen bedachten rond percenten en nauwkeurige cijfers hadden me ook kunnen schrijven, jawel schriftelijk schrijven. Het moest niet eens met een Mont Blanc met gouden pen, een kogelpen van Gaia was ook al goed geweest. Maar al wat in mijn bus stak, wat ooit schriftelijk was geschreven, dat waren die twee briefjes, eentje met daarop “Ik ga naar de post. Moet ik wat meenemen ? “ een kattebelletje uit de drukke literaire correspondentie tussen twee buurvrouwen.
Dat andere had evenmin al de reis rond de wereld afgelegd. Het was er eentje met de vraag, nee niet quizvraag, van mijn achteraanburen : Ga je niet vergeten je sparren te laten knippen ? Mijn sparren ! Ik voelde me wel een bevoorrechte in Lapland, een Laprijke, iemand bij wie de Rudolfen aan het keukenraam komen dag zeggen, iemand die jaarlijks de kerstboom mag leveren bij de familie Trump en erfgenamen, die zelfs het kerstbos mag leveren in het Witte Huis.
Een eenvoudig briefje van de percentenbrigade was er nooit.
Zelfs zomaar op straat had een percentist me een ja of een nee afhandig kunnen maken, in de Stationstraat bijvoorbeeld. Het hoefde niet eens in het Engels te zijn want met die brexit waant men zich daar alive and kicking in de Londense binnenstad, in the City, jawel. Een vraagje in het Zottegemse centrum moet niet altijd klinken als “Wa vinde gij d’ervan, toch geen verbetering h é” nadat je naast een edele onbekende gauw tegen een winkelruit bent gaan kleven om een auto, een vrachtwagen, een kleine bestelwagen, een grotere bestelwagen te laten passeren.
Je bekijkt hem met een bekwame blik en je zegt : Bij een evaluatie rond het vernieuwde centrum spraken 99% van de Zottegemnaren zich uiterst positief uit over trottoirloos laveren tussen het doorgaand verkeer.
Je kleefgenoot bekijkt je met een blik van : Jawel, de opvolging van Erik Van Looy is verzekerd.