02/12/2017 – Open brief over de invoering van verplichte gemeenschapsdienst voor leefloners in Geraardsbergen. Van Nick Dobbelaere, de voorzitter van PVDA Geraardsbergen aan David Larmuseau, voorzitter van het OCMW van Geraardsbergen.
Geachte heer Larmuseau,
Ik dacht altijd dat alleen Jezus Christus de gave had om wonderen te verrichten, maar ik moet mijn mening bijstellen. Ook u blijkt over bovenmenselijke krachten te beschikken. U gaat twee mensen aanwerven op de sociale dienst van het OCMW, en die gaan — hocus pocus — op hun beurt voor wel honderd jobs zorgen! Honderd jobs voor mensen die in geen enkel regulier arbeidscircuit terecht kunnen dan nog. Het gaat om honderd onbetaalde jobs, weliswaar. En het is ook van moeten. “Verplichte gemeenschapsdienst”, zo heet het mirakel. Maar terwijl Jezus Christus nog aan de kant van de armen stond, staat u klaar om de armen van Geraardsbergen helemaal kopje onder te duwen.
Een leefloon bedraagt in ons land 892,70 euro per maand voor een alleenstaande. Dat is al een schande op zich. Dat bedrag ligt ver onder de Europese armoedegrens, die ongeveer 1.168 euro is. Maar voor u is dat blijkbaar nog een hangmat. “Niet pamperen, maar responsabiliseren”, is uw motto.
Om leefloners te “responsabiliseren” gaat u hun verplichten één dag per week onbetaald te werken. Anders kunnen ze hun leefloon verliezen. Het leefloon, beste meneer Larmuseau, is “een laatste toevlucht”. Zo staat het letterlijk in de voorwaarden om recht te hebben op zo’n leefloon. U gaat nu ook die laatste toevlucht onzeker maken. Hoe durft u?
Als er werk te doen is, hoe klein ook, hoort daar een loon tegenover te staan, meneer Larmuseau. Zo ben ik opgevoed. Een deftig loon. Want anders heeft uw project meer weg van een goedkope manier om zaken waar u niet wilt in investeren toch draaiende te houden. Een beetje zoals al in het ASZ gebeurt, waar nu al veel vrijwilligers rondlopen die werkjes uitvoeren waar het ziekenhuis geen volwaardig loon voor hoeft uit te betalen. Loon naar werk, kent u dat?
En trouwens, waarom zou een werkgever straks nog een laaggeschoolde arbeider aanwerven en betalen? Een telefoontje naar het OCMW en er wordt vast met plezier een leefloner gestuurd die gratis moet werken. Onder het mom van “stageplaats” en “werkplaatsbegeleiding”, natuurlijk. Ik meen dat zoiets uitbuiting heet.
Welke leefloner daarvan beter wordt, moet u mij eens uitleggen. Een job levert het niet op, extra inkomen ook niet. Het is veeleer een rondje pesten. Of spierballengerol op de kap van mensen die het al het lastigst hebben in onze samenleving. Trouwens, die mensen zijn werkwillig. Werkwilligheid is namelijk al een voorwaarde om een leefloon te ontvangen. Wat wilt u eigenlijk bewijzen door hun tot iets te verplichten waar ze in vele gevallen al jaren wanhopig niet in slagen en dan te dreigen met intrekking van hun leefloon?
Hebt u zich al eens afgevraagd hoe het voelt om als leefloner te moeten leven? Een leven vol angst, onzekerheid en stress, overal uit de boot gevallen, zonder toekomstperspectief, zonder menswaardig inkomen. Ik denk het niet.
Je moet maar durven om zo’n schamel leefloon gepamper te noemen. Je moet maar durven om de meest kwetsbaren met de vinger te wijzen terwijl er voor hooggeschoolden al nauwelijks jobs zijn. Je moet maar durven om de zweep boven te halen voor mensen die al over de afgrond hangen.
En ook nog dit. Toen we met de PVDA pleitten voor de oprichting van een sociale kruidenier in Geraardsbergen, zwaaide u altijd met het argument “te duur”. De twee maatschappelijk werkers die het OCMW gaat aanwerven om mensen met een leefloon op te jagen, kosten een veelvoud van het budget voor een sociale kruidenier. Het zegt alles over uw prioriteiten. Een project dat mensen met waardigheid en respect behandelt, wimpelt u af.
Armoede stoppen doe je niet door mensen het mes op de keel te zetten, meneer Larmuseau. Dat doe je door te investeren in echte jobs. Dat doe je door uitkeringen op te trekken tot boven de armoedegrens. Dat doe je door mensen respect en eigenwaarde te bezorgen. Dat doe je door een heel kader te scheppen waarin mensen zich kunnen ontwikkelen. Wat u doet, is dreigen. Wat u doet, is angst en onzekerheid cre ëren, en mensen stigmatiseren.
Neen, uw plan zal niet voor minder, maar voor nog meer armoede in Geraardsbergen zorgen. U cre ëert niet één nieuwe job voor mensen die een leefloon ontvangen. U bestrijdt niet de armoede, u bestrijdt de mensen die arm zijn.
Ik vraag mij oprecht af of die C in CD&V nog iets betekent. Dit is een hard, cynisch, smerig, asociaal en onmenselijk beleid, zonder enige empathie voor de mens die het moeilijk heeft in het leven. Hoe rijmt u dat met een christelijke overtuiging?
Wat mij tot slot nog bezighoudt, meneer Larmuseau. Wat komt er na die “laatste toevlucht”? Wat gebeurt er met de mensen die u straks dat schamele leefloon ook nog afpakt? Die er niet in slagen uw gemeenschapsdienst tot een goed einde te brengen? Wat is hun lot? Bedelen, verhongeren, of de criminaliteit in?
Of rekent u er misschien op dat deze mensen Geraardsbergen verlaten? Goed voor uw statistieken, dat wel. En iets om mee uit te pakken op het volgende eetfestijn waar u met uw OCMW-voorzittersloon van 50.314,16 euro per jaar vast wel een rondje geeft.
Slaap zacht, meneer de OCMW-voorzitter.
Met vriendelijke groeten,
Nick Dobbelaere, voorzitter van PVDA Geraardsbergen