Sint-Lievens-Houtem, 06/02/2018 – Christiane De Landsheer en haar vader Georges De Landsheer ijverden jaren voor het “echte beleven” van de Bacchusviering op hun wijk “Den Dries” in Sint-Lievens-Houtem. De plaats van het centrale gebeuren was toen caf é “De Zwaan“ en steeds meer groeide het Bacchusfeestgebeuren uit, tot in alle deelgemeenten van groot-Houtem.
Aan het woord is Christiane De Landsheer die met veel passie en enthousiasme vertelt over de “echte Bacchusvieringen”. “Het was de tijd toen wij muzikaal begeleid door de accordeon liedjes zongen in groep, en alle caf és bezochten en ook in sommige “burgerhuizen” binnenstapten. Als Roger Eggermont zijn repertoire op de accordeon begon te spelen, dan waren we de eerste uren nog niet thuis…”
“En wij waren fier toen, op ons Bacchuslied door mijn vader geschreven” zegt Christiane:
Zijn moeder gaf hem eerst de borst
Om te lessen zijnen grote dorst
Zij stak zijnen tutter in de wijn
En sprak een godenkind zal het zijn
Want na een jaar of tien
De vrouw die had het goed gezien
Was die kadd é n’ echte zottepee…
Enz.
“Aanvankelijk werd er weinig aandacht besteed aan ons feestvieren en niemand keek naar “ons” om… maar we maakten plezier voor onszelf en na een paar jaren besloten enkele mannen van De Dries (zie foto) om een bestuur op te richten, en gingen we aankloppen bij de zelfstandigen van de gemeente, om financi ële steun te vragen. Nog later klopten we aan bij het gemeentebestuur van Sint-Lievens-Houtem. De eerste keer dat wij een toelage vroegen, dan waren er twee raadsleden van oordeel dat we maar “een zatte bende waren” en werd de aanvraag niet toegekend. Daarop maakten we een parodie en gingen in de Bacchusstoet rond met een melkkar in plaats van bierkannen. We deelden aan het publiek melk uit en als we het betreffende raadslid tegen kwamen tijdens de Bacchusstoet, dan gaf de brave man ons een briefje van 500 frank en dat hebben samen “vertieerd”… Het volgende jaar kregen we onze subsidies.”
“Onderschat echter het voorafgaande werk niet aan een Bacchusstoet. Dagen vooraf was ik bezig”, vertelt Christiane, “met het inzamelen van de diverse thema’s en onderwerpen die zouden uitgebeeld worden in de stoet en waarvoor kleren dienden gemaakt te worden. Sommige kledingstukken lieten we speciaal maken in Ename, en ik zorgde ervoor dat alle kledij tijdig bij de groepen of individuelen terecht kwam. Een publiciteitsfolder maakten we ook zelf, en die werd blad per blad verzameld en samengesteld. Ik weet nog dat we duizenden koekjes verpakten en ook snoepjes, die we tijdens de stoet naar het publiek gooiden. De dag na de zondagse stoet gingen de mannen opnieuw “op stap”. De vrouwen namen een “sortie” op dinsdag en de hele wijk Den Dries was één feestelijke familie…”
“Het weekend voor de Bacchusstoet werd en flink gewerkt aan de wagens meestal door de mannen. De wagens waren rudimentair en niet zoals sommige hedendaagse carnavalwagens, die soms echte kunstwerken zijn… Het volstond vaak om een boerenkar of steekwagen om te bouwen en te voorzien van een paar in het oog springende spreuken of cynische opmerkingen en de daarbij horende feestvierders in opvallende kledij, want verkleden was ook een essentieel onderdeel van het Bacchusvieren.”
Met heel veel heimwee denkt Christiane De Landsheer, terug aan die mooie periode en een beetje onzeker zegt ze: “misschien ga ik er mee stoppen, na dit jaar 2018”. Ik ben al een dagje ouder geworden en ik heb er zeer mooie herinneringen aan bewaard. Het was een tijd waarin de centrale figuren Bacchus en Bacchante nog niet “vervangen” werden door carnavalprinsen.”
De Bacchusviering vindt plaats op zaterdag 3 en zondag 4 maart.
Herman De Knijf, Foto’s L.A.M.P.
Met dank voor de foto’s uit het archief van Christiane De Landsheer.
