Johan Piron (N-VA) — samen met Ilse Roggeman op de foto — heeft een flink deel van zijn leven in Zuid-Afrika verbleven. Hij studeerde rechten aan ‘the University of Port Elizabeth’, was advocaat aan ‘the Supreme Court of South Africa’ en doceerde aan ‘the Graduate School of Business Leadership University of South Africa’. Johan heeft flink wat watertjes doorzwommen en was nauw betrokken bij de grote Zuid-Afrikaanse omwentelingen van de laatste decennia.
Bij zijn terugkeer naar Vlaanderen, kocht hij zich een lidkaart van de N-VA. Momenteel verblijft hij in het rustige Viane en zet zich in voor de plaatselijke N-VA-afdeling. Johan Piron is fractieleider in de gemeenteraad en lardeert zijn tussenkomsten en voorstellen met idee ën uit zijn rijke ervaring.
De lijsttrekker van de N-VA wil meer inzetten op visie en langetermijndenken. De Geraardsbergenaar moet zich in zijn eigen stad veilig voelen. Het Vlaamse karakter van de streek dient meer aan te bod komen. Onze taal verdient meer zorg en aandacht. “Hoe meer we onze eigen taal verzorgen en promoten, hoe beter de nieuwkomers zich zullen integreren.” Johan Piron wil de burger dichter bij het bestuur brengen: “Vandaag willen de burgers een meer participatieve rol spelen in de beslissingen die hun leven bepalen.”
Wat wil je in Geraardsbergen behouden?
“Het Vlaams karakter en de identiteit, dus de culturele identiteit, van het overgrote gedeelte van de Geraardsbergse bevolking. Dit moet niet alleen behouden blijven maar eveneens versterkt worden door in te zetten op het stimuleren van initiatieven ter bevordering van de Nederlandse taal. Nieuwkomers moeten het Nederlands goed beheersen. Hoe meer we onze eigen taal verzorgen en promoten, hoe beter de nieuwkomers zich zullen integreren. Pas dan kunnen anderstaligen beter participeren aan onze Vlaamse gemeenschap.”
Wat wil je in Geraardsbergen veranderen?
“De dialoog tussen de burger en het stadsbestuur verloopt zeker niet optimaal en moet opgewaardeerd worden. Overleg en communicatie zijn de hoekstenen van een goed beleid. Vandaag willen de burgers een meer participatieve rol spelen in de beslissingen die hun leven bepalen. Bij belangrijke ingrepen in het stadsbeeld — verkavelingen, verandering van het parkeerbeleid of grote bouwprojecten — moet er veel meer overleg zijn tussen de lokale overheid en de inwoners van Geraardsbergen. Om de zes jaar één keer gaan stemmen volstaat niet meer. De rol van de dorpsraden en de communicatie naar de bevolking toe is hierbij cruciaal.”
Noem twee prioriteiten uit jouw programma.
“In samenspraak met belangengroepen moeten we een visie voor de stad ontwikkelen. We kunnen ons niet enkel concentreren op kortetermijnbestuur, bijvoorbeeld hoe trekken we meer tweeverdienenersgezinnen aan? We moeten ook eens nadenken over hoe we de verloedering van de stad kunnen tegengaan en de handelaars kunnen helpen.
Tweede prioriteit zijn de’ V’s’ van veiligheid in al zijn facetten: veiligheid op straat — vooral ’s avonds — verkeersveiligheid — vooral voor fietsers en bij scholen — en veiligheid van wateroverlast. Een andere ‘V’ verwijst naar het Vlaamse karakter van de streek en de derde ‘V’ is het tegengaan van verarming. Kansarme mensen moeten uiteraard hun weg vinden naar de meest geschikte diensten, maar er moet nog meer worden ingezet om kansarme mensen te activeren, te stimuleren en op te leiden. Een goede beheersing van het Nederlands is hierbij van primordiaal belang.”
Welke plaats heb je vanuit jouw gedrevenheid en engagement gekozen?
“De markt, de Brugstraat, de Grotestraat en de Oudenaardestraat tot aan de Astridlaan.”
Waarom heb je deze plaats gekozen?
“Als je op de markt staat en kijkt in de richting van de Brugstraat, de Grotestraat en de Oudenaardestraat, dan ben je onmiddellijk bewust van de geschiedenis van het stadhuis — het schepenhuis van de middeleeuwen met al zijn verbouwingen door de jaren heen — en de Sint-Bartholomeus kerk achter jou. Deze kerk is ontstaan uit ‘de Capelle van Onze-Lieve-Vrouw-ter-Maerct’ uit de 12e eeuw. Het verleden is nauw verbonden met het hedendaagse mensentafereel in de Brugstraat, de Grotestraat en de Oudenaardestraat, soms bruisend en dynamisch, soms rustig.”
Julien Borremans