Er zijn ook dit jaar gratis parkconcerten op donderdagen 2, 9, 23 en 30 augustus in de mooie en sfeervolle pastorietuin van Moortsele (achter de Sint — Amanduskerk, bij het Erfgoedhuis). Hoe vaak krijgt een mens de kans om Stephanie Struijk en haar band, Wim Claeys, Vrijdag en Walrus gratis aan het werk te zien? In augustus dus, en het zou zonde zijn dit te missen. Het belooft in Oosterzele een augustus vol muziek te worden. Er staan vier stomende optredens te wachten. (Reporter 17, foto’s Danny De Lobelle).
In de week van Bruisend Balegem is er geen parkconcert. De parkbar wordt telkens uitgebaat door een Oosterzeelse vereniging. Dat zijn deze keer respectievelijk Samana, de moni’s van Speelplein Kriebelplezier, Natuurpunt en vzw On Stage. Op donderdag 2 augustus om 20 u.30 treedt Stephanie Struijk en haar band aan. Zij is een Nederlandse singer-songwriter. Onder de naam Stevie Ann bouwde Stephanie in Nederland een stevige reputatie op. Ze bracht vier studio-albums uit. Haar debuutalbum ‘Away From Here’ kwam uit toen ze 19 was en werd bekroond met de gouden status voor meer dan 50.000 verkochte albums. Ze ontving voor haar werk een Zilveren Harp en speelde onder meer op Pinkpop. Nu slaat Stephanie een nieuwe weg in. De afgelopen jaren woonde en werkte ze als singer/songwriter in Los Angeles. Zo valt haar liefde voor ‘americana’ makkelijk te begrijpen. Het leidde haar ook naar ‘Nieuwe Maan’. Ze schreef de tekst en muziek samen met Dani ël Lohues tijdens een twee weken durende roadtrip door de Verenigde Staten. En ze is op haar best met haar stem en akoestische gitaar. Ze staat deze zomer nog op de Gentse Feesten en Festival Dranouter
Nu de dialecten weer helemaal muzikaal tot leven komen, zie het Westvlaams van ‘Het Zesde Metaal’ of ‘Flip Kowlier’, het Zults van ‘Berlaen’ of het Antwerps met ‘Axl Peleman’… kan het Gents zeker niet ontbreken. Wie beter dan Wim Claeys brengt op zijn onnavolgbare manier oude en nieuwe Gentse folksongs tot leven op zijn cd “Wim Claeys, een Schuune bende“. Sinds Walter De Buck hem dat ene duwtje gaf — “Gij zou wa meer moeten zingen, gij” — is het hek van de dam voor de man die we vooral kennen als de trekzakspeler van Ambrozijn, de stichter van het Boombal, als cabaretier in de huid van Karel Waeri en zijn theatershows IJZER en ZWARTZAK. Zijn ‘schuune bende’ zorgt voor de nodige grooves waardoor het geheel een poppy-rocksound meekrijgt. Dit alles overgoten met een portie blazers maakt van de cd zoals ze in Gent zouden zeggen: ‘Een vr é wijze plaat’. Wim Claeys is klaar om op 9 augustus Oosterzele en omstreken het Gents te doen smaken en met zijn sappige vertelsels elk muziekliefhebber een topavond te bezorgen.
‘Een Schuune bende’ live: met Wim Claeys (zang, accordeon), Ward Snauwaert (gitaar), Wouter Berlaen (contrabas), Laurens Billiet (drums).
“Vrijdag“, dat is één zanger/gitarist (Michiel D’Haeze) en drie blazers, met een grotendeels Nederlandstalig repertoire gaande van swingende blues tot melancholische folk. Alle muzikanten zijn geboren en getogen in Bottelare. Lang geleden speelden ze er samen in de lokale Harmonie, maar verdienden sindsdien hun sporen bij bands als: Fatback Brassband, Alaska, Mudcookies, Mokambo, Skarminkels, Orkesta Mendoza …
Invloeden: Blaze Foley, Hank Williams, Bob Dylan, CW Stoneking, Nick Drake, Tom Waits, Ben Harper, Ry Cooder, Kurt Vile …Op donderdag 23 augustus vullen ze het podium van de meest pittoreske pastorietuin van de regio!
Geert Noppe heeft een bijzondere samenstelling. Hij is 33,3 % Yevgueni en 100 % Walrus. Op ‘Op De Valreep’ (2013), het eerste album van Walrus, was hij nog sterk bezig met die beide delen uit elkaar te houden. Op ‘Terug Naar Het Begin’ (2015) vaart hij zijn eigen koers. Het is geen kleinkunst, en ook geen rock, maar iets halverwege: verfijnde, alternatieve pop in een cryptisch Nederlands waarmee Noppe een terrein afbakent. Dat van Walrus. Walrus is het stuk van Geert Noppe dat niet in Yevgueni past. Het heeft een behoorlijke omvang. Zo groot als het onzichtbare deel van een ijsberg ongeveer. Het zit daar ondertussen meer dan 25 jaar en het heeft een interessante vorm. Geert Noppe (toetsen, zang) is artistiek tweetalig. Hij wordt muzikaal gevormd door indierock van de jaren 90. “Ik ben groot geworden met Dinosaur Jr, Pixies en Smashing Pumpkins. Die muziek zit in mijn genen.” Zijn eerste probeersels zijn in het Engels van zijn helden. Maar in zijn kladschrift staan ook teksten in zijn tweede muzikale moedertaal: het Nederlands. Dat van De Kreuners (zijn allereerste concert op z’n 13de), Hugo Matthysen, De Mens en bovenal Noordkaap. Walrus sluit de reeks parkconcerten af op donderdag 30 augustus. Bezetting: Geert Noppe (Yevgueni) — toetsen, zang, Pieter Peirsman (Slow Pilot) — gitaar, zang, Alban Sarens (Sir Yes Sir) — sax, Maarten Van Mieghem (Yevgueni, Slow Pilot, Mira) — bas, Seraphine Stragier (Zita Swoon, Hannelore Bedert) — cello
en Arnout Hellofs (Hooverphonic) — drums. Reporter 17
