Marcel Van Snick is 25 jaar schepen en 48 jaar gemeenteraadslid.
Marcel Van Snick: “ Eind 2018 verlaat ik de politiek. Ik las heel wat artikelen over mandatarissen die geen kandidaat meer zijn. Nochtans draai ik al veel langer mee. Met amper duizend voorkeurstemmen worden ze een stemmenkanon genoemd. Ik had er in een kleinere gemeente het dubbele.
Een paar weken geleden werd ik gehuldigd op een openluchtfeest ten huize van Herman De Croo. Ik ben hem daar zeer dankbaar voor maar betreur dat men mij vergeten was te vermelden bij de voorstelling van de kandidaten.”
Marcel Van Snick
Ooit was hij een Benjamin in de gemeenteraad en daarna de jongste schepen die sinds 2008 de eerste zilveren schepen van Brakel werd. Intussen zetelt hij al 48 jaar in de raad. Gouden gemeenteraadslid gaat hij juist niet halen.
D.B. Herman De Croo zit toch nog langer in de politiek.
MVS: “ Inderdaad, Herman werd in 1965 de laatste burgemeester van Michelbeke maar eind 2012 stapte hij uit de gemeentepolitiek daar hij niet gelijktijdig met zijn zoon Alexander van het gemeentebestuur deel kan uitmaken. Na mij volgen No ël Morreels die ik al sedert midden de jaren 60 van op school ken en Andr é Flamand die een kwarteeuw mijn politieke spitsbroeder was. Beiden zitten sinds 1977 in de politiek of een legislatuur minder dan ik.
DB Tijdens de politieke loopbaan heb je dus vele collega’s en andere kandidaten zien komen en gaan. En ook heel wat meegemaakt.
MVS: “ Dat zal wel. Met de herverkiezingen van 1977 inbegrepen nam ik 9 keer deel. Ik zou het moeten natellen maar alle partijen samen zijn er honderden kandidaten geweest die hun kans waagden. Minstens de helft daarvan zijn nooit verkozen geraakt en van die andere helft zetelden velen maar kortstondig in de gemeenteraad. Het kan wat raar klinken maar er zijn intussen toch een honderdtal van die kandidaten, verkozen of niet verkozen, gestorven. Ik denk onder meer aan 2 van mijn vroegere collega’s schepenen die overleden in functie: Frans Vandemenschbrugge in 1986 en Ghislain Nachtegael in 2005. Vooral in de jaren 70 maakte ik turbulente tijden mee op politiek vlak. Eerst mijn strijd van één tegen allen in Everbeek en vervolgens de minister een einde helpen maken aan het “Honderdjarig-Bewind” in Brakel. Ik overleefde verscheidene coalities en ooit belandde ik als schepen in de oppositie om beslissingen van een andere meerderheid uit te voeren. Na een ‘Vaarwel Marcel’ volgde er telkens ‘Geen vaarwel, Marcel. Van Snick keert terug’
DB Ooit was je wat men noemt een stemmenkanon maar bij de gemeenteraadsverkiezingen van 2012 deed je het minder goed.
MVS: “ Meestal was ik lijstduwer die na de lijsttrekker het hoogst aantal voorkeurstemmen bekwam. Herhaaldelijk veroverde ik de 3de plaats onder alle
kandidaten van alle partijen. Onze waarnemende burgemeester Marleen Gyselinck die ik al van in de jaren 70 ken en voor wie ik bijzondere waardering heb, was de
eerste om mij in stemmenaantal te onttronen. In 2000 en 2006 slaagde ik er nog in achtereenvolgens 4de en 5de te worden, maar na mijn ontslag als schepen
in 2008 ging het wat bergaf. Ook omdat ik in 2012 niet de 3de plaats die mij toekwam kreeg toegewezen. Toch waren er van alle andere partijen samen maar 3
kandidaten die beter scoorden dan ik. Ik troost mij bij de gedachte dat ik met uitzondering van vader en zoon De Croo de enige liberaal ben en was die ooit meer dan 2.000 voorkeurstemmen behaalde.”
DB In je politieke loopbaan kreeg je wel een tiental bevoegdheden toegewezen. Ook dat is ongewoon. Vermeld er een paar die je voorkeur hadden.
MVS: “ Op die vraag kan ik zo niet onmiddellijk een klaar antwoord geven. Ik was niet in eenzelfde legislatuur belast met al die taken. Ik was bijvoorbeeld een steunpilaar bij de oprichting van de sportraad in 1979, bij de totstandkoming van de buitenschoolse
kinderopvang in 1996, de realisatie van een nieuw jeugdhuis Alfa in 2001 en noem maar op. Burgerlijke stand en onderwijs vielen nogal mee. Ik woonde minstens duizend huwelijksjubileums bij en ik maakte mee dat ik eenzelfde koppel een tweede maal
in de echt verbond. Als de papieren in orde waren en ik duidelijk het ‘ja’ woord hoorde, kon ik niet anders dan proficiat wensen.
Als leraar van beroep lag het gemeentelijk onderwijs mij nauw aan het hart. Op mijn verjaardag in 1998 mocht ik de gelegenheidstoespraak houden bij de opening van de nieuwe kleuterschool in Everbeek-Boven en op 13 mei 2001 opende ik als dienstdoende burgemeester de met nieuwe gebouwen uitgebreide basisschool van Parike.
DB Daarnaast profileerde jij je vooral als de schepen van feestelijkheden.
MVS Vooraleer ik schepen werd had ik mij al met gedurfde organisaties in de regio Brakel geprofileerd. Ik denk onder meer aan festivals en de indrukwekkende tweelingenparades. Hierbij gesteund door mijn feestcomit é en inzonderheid door Pros met wie ik decennia later in het homo-huwelijksbootje stapte. Ik organiseerde ook een tiental keer de telkens uitbundige verkiezing van een prins en prinses carnaval Brakel. Ook de pers blijkt dat vergeten te zijn. Onlangs las ik dat het sedert de reuzencavalcades geleden is dat er in Brakel nog een stoet uitging.
Als schepen van feestelijkheden richtte ik driemaal een Brakelement-Cavalcade in, minstens evenwaardig aan de vroegere Reuzen-Cavalcades.
Op de nationale feestdag 1996 organiseerde ik de Everstoet in Everbeek en in 2004 was ik de presentator van de Triveriusstoet.
DB: Een tijd van komen en een tijd van gaan
Marcel Van Snick: “ Ik diende onder vijf burgemeesters en evenveel gemeentesecretarissen. Thans heet dat algemeen directeur. Ik zag tientallen en tientallen raadsleden komen en gaan. Ik voelde mij op den duur een eeuwige zittenblijver. Samen met Herman De Croo ben ik nu recordhouder in dienstjaren. Allebei 48 jaar anci ënniteit. Herman is 6 jaar vroeger begonnen, van 1965 tot 2012. Ik 6 jaar later gestart maar 6 jaar langer gebleven tot 2018. Vader Herman en zoon Alexander kunnen niet beiden samen in de gemeenteraad zetelen. Heel wat Brakelaars denken dat ik niet meer in de politiek ben omdat ze mij maar weinig op de foto zien. Van Herman denken ze dat hij wel nog deel uitmaakt van het gemeentebestuur wegen zo dikwijls op de foto staan. Het visueel effect is dus belangrijk.
Ook na mijn uitbundige viering van zilveren schepenjubileum deed zich iets raar voor. Vele Brakelaars leefden in de overtuiging dat Van Snick definitief de politiek had verlaten terwijl ik van 2008 tot 2018 gemeenteraadslid ben gebleven. Ik vind het jammer dat ik geenn kandidaat meer ben. Kwestie dat ik binnen twee jaar mijn gouden jubileum als raadslid had kunnen vieren. Dat zou uniek geweest zijn in Vlaanderen: zilveren schepen en gouden raadslid. De voorbije twee jaren zijn evenwel de moeilijkste uit mijn leven geweest. Zo was er het verlies van mijn partner Pros en mijn hond die operaties moest ondergaan. Mijn gezondheid liet eveneens soms te wensen over.
“De Koning is dood, leve de koning”, een citaat dat vooral in de wereld van de politiek van toepassing is”. Hoe populair men ook is geweest, zodra men minder in beeld komt raakt men vlug vergeten. Dat verklaart de reden waarom Herman De Croo zijn aanwezigheidspolitiek volhoudt en permanent op de foto wil staan. Van alle lokale mandatarissen zal Herman het langst in mijn herinnering voortleven. Ik hielp hem een einde maken aan het zogenaamde ‘Honderdjarig — Bewind’ en op gemeentelijk vlak heb ik als geen ander met hem als gids zolang samengewerkt. Als men mij met mijn halve eeuw ervaring vraagt wie momenteel de bekwaamste is om Brakel te besturen, moet ik ronduit Alexander vermelden. Zeker niet omdat hij de zoon is van, maar omdat hij de knapste onder allen is. Zowel in zijn uiterlijke verschijning als wat zijn intelligentie en andere capaciteiten betreft.
Of ik ook collega’s van andere partijen wist te waarderen? Verscheidene maar ik ga mij tot een paar beperken. Wilfried Tortelboom was wel niet universitair geschoold maar deed toch flink zijn best als burgervader en slaagde erin zijn partij zes zetels te laten veroveren. Zonder hem diende de SPa genoegen te nemen met 3 zetels. Ik denk eveneens aan No ël Morreels die lang geleden midden de jaren zestig één van mijn vlijtigste leerlingen was. Geen van ons beiden die zich toen konden voorstellen later in de politiek te belanden. No ël was ook vlijtig als mandataris die in de voorbije decennia meestal het stemmenkanon van CD&V Brakel is geweest. Jammer dat hij nooit lijsttrekker is willen zijn.”