Filmliefhebber Dimi Sterckx geeft 4 sterren.
“Queen”, een legendarische band die thuis is in meerdere genres en zich tot doel heeft gesteld om een ruim publiek aan te spreken. Deze visie ontwikkelt zich meteen in de openingsscene van deze autobiografische film wanneer “Smile”, de originele band van Roger Taylor en Brian May op zoek gaat naar een nieuwe zanger.
De zelfingenomen Farrokh Bulsara, die wereldberoemd zou worden als ‘Freddie Mercury’ , biedt zich aan als nieuwe kracht en weet meteen te overtuigen door zijn buitenaardse stembereik, wanneer hij liedjes van ‘Smile’ ten beste brengt bij een ‘informele auditie’ .
Er ontstaat een totaal nieuwe band met vier verschillende muzikanten, die vreemd genoeg elkaar vinden in het idee dat er in een publiek altijd fans achteraan staan, die zich niet meteen kunnen vereenzelvigen met één bepaald genre.
“Queen” wil vooral inspelen op dit publiek en de bandleden gaan er prat op om van elk album een waar meesterwerk te maken, dat totaal indruist tegen alle wetten en verlangens van de muziekbusiness.
De koninklijke bandnaam en het bijpassende logo worden door Freddie Mercury ontworpen onder het motto: “De Koningin” zal heersen over alle andere (rock)groepen!
Het schrijven van muziek op deze basis , brengt helaas ook heel wat controverse teweeg binnen de band en geregeld krijgen ‘Deacy’, May , Taylor en Mercury het met elkaar aan de stok.
Doorheen de muzikale passages , beleef je als toeschouwer vooral de levensloop van Freddie : Zijn Pakistaanse roots, het huwelijk met zijn grote liefde “ Mary”, de extravagante feestjes in de “Leather Boys” kringen en zijn transformatie , die uiteindelijk uitdraaien op een scheiding met Mary en ook op een korte “split up“ met ” Queen”.
De lookalikes in deze film zijn treffend: het uiterlijk, de kenmerkende gedragingen, de poses op het podium en zelfs de stemmen van de “Queen” bandleden.
Als muzikant en muziekliefhebber kijk je geboeid naar de authenticiteit van de podia, zo bijvoorbeeld de typische belichting die gebruikt werd bij de concerten “Live Killers” en “Live At The Bowl”.
Aangezien Brian May en Roger Taylor hebben meegwerkt aan deze film, werd er zorgvuldig aandacht besteed aan de instrumenten: de zelfgebouwde legendarische gitaar en de muur “Vox versterkers “van Brian May, de “Remo drum” van Roger Taylor , de “Fender Bass” van John Deacon en desalniettemin ook de “Micro zonder Standaard” van Freddie Mercury.
De ‘live weergaven’ van de studio-opnames en optredens zijn meer dan indrukwekkend te noemen: ”Keep Yourself Alive, Fat Bottomed Girls , Hammer to Fall, Bohemian Rhapsody” en zoveel meer klinken alsof je zelf aanwezig bent bij de show en nemen jou volledig in ban van de sfeer tussen het aanwezige publiek.
Ben je benieuwd naar de vele gezichten achter de band, de levensloop van Freddie Mercury of wil je gewoon genieten van de de vele sterke “Queen songs “ die je nog steeds luidkeels meebrult? … Dan als de bliksem naar de meest nabije bioscoop!
Dimi Sterckx