De nieuwe bestuursploeg van burgemeester D’Haese (N-VA) zet in op ‘Aalst als Vlaamse stad met een sterke identiteit’. Intussen werd het bestuursakkoord ‘Vooruit met Aalst’ goedgekeurd door de plaatselijke afdelingen van de CD&V en de Open Vld, een Zweedse coalitie als afspiegeling van de Vlaamse tak van Michel I. In tegenstelling tot de makke houding op federaal niveau ondersteunen de CD&V en de Open Vld plaatselijk de plannen van de N-VA om het ‘Vlaams karakter’ van de stad te versterken.
In de omringende steden en gemeenten in Zuid-Oost-Vlaanderen komen steeds meer nieuwkomers aan. Integratie is heel belangrijk, zowel voor de ontvangende als voor aankomende gemeenschappen. De burgemeesters van de omringende steden nemen best een voorbeeld aan Aalst en werken in hun nieuw beleidsplan 2019-2025 een stevig hoofdstuk over integratie van nieuwkomers uit.
Een heel sterke integratiepolitiek
Er kan rustig gesteld worden dat het bestuursakkoord een gevolg is van een flinke portie gezond verstand. De nieuwe bestuursploeg verwacht dat iedereen die in Aalst komt wonen Nederlands kent en op de hoogte is van de gangbare omgangsvormen. Het inburgeringsteam wordt aanzienlijk versterkt en geprofessionaliseerd. De politie, het OCMW, de Dienst Wonen en de Dienst Bevolking zullen een actieplan uitwerken tegen huisjesmelkerij. Er wordt tevens ingezet op de strijd tegen schijnhuwelijken en domiciliefraude. Uiteraard wordt er van nieuwkomers verwacht dat ze zich zo snel mogelijk in de reguliere arbeidsmarkt inschakelen. ‘De reguliere OCMW-steun en de aanvullende steun zullen altijd in de meest strikte zin geïnterpreteerd worden. De werking van de anti-fraudecel zal worden verruimd.’ Ik heb een legislatuur lang meegedraaid in een OCMW-raad. Dit zijn gangbare maatregelen. Daar is niets mis mee.
Schepen van Vlaams Karakter
Nieuwe inwoners moeten zich in het bestaande verenigingsleven zoveel mogelijk integreren. Enkel de activiteiten die in het Nederlands verlopen en hoofdzakelijk in onze taal worden aangekondigd, kunnen op subsidies rekenen. De nieuwe bestuursploeg zal niet aanvaarden dat nieuwkomers zich terugtrekken in etnische enclaves met een gesegregeerd verenigingsleven, zoals dit helaas in tal van steden aan de gang is. Op het vlak van integratie worden er hele duidelijke lijnen getrokken. Om zijn betoog te ondersteunen, geeft Karim Van Overmeire (Schepen van Vlaams Karakter) een duidelijk voorbeeld: ‘’We zullen iedereen helpen om in contact te komen met bestaande voetbalploegen, maar staan er niet achter als iemand een eigen, etnische, ploeg wil oprichten.’ Dit is een mooi voorbeeld van goed bestuur is.
De nieuwkomers krijgen een heel breed pallet van mogelijkheden en faciliteiten aangeboden om zich te integreren. Wie dit niet doet, pleegt schuldig verzuim en bewijst de gemeenschap geen dienst. Wie zich weigert te integreren of in te burgeren, moet ook niet rekenen op de steun van de overheid. Helder!
Toenemende internationalisering
Net als vele steden in Vlaams-Brabant en de Denderstreek heeft Aalst af te reken met een sterk toenemende internationalisering. Deze problematiek overlapt maar deels met de klassieke migratieproblematiek, omdat de carnavalsstad daarnaast een sterke instroom van Franstalige Brusselaars en niet-Nederlandstalige EU-burgers heeft te verwerken.
De uittocht uit Brussel verloopt via spoorwegknooppunten. Zo vinden duizenden nieuwkomers de weg naar Aalst. Ongeveer 20% van de mensen is van buitenlandse herkomst. Sinds 2016 is er een spectaculaire toename. De werkloosheid onder deze groep van mensen ligt tot drie keer hoger dan bij de autochtone Vlamingen. Heel wat van deze mensen ontvangen een leefloon. De armoede in Aalst ligt tweemaal hoger dan het Vlaamse gemiddelde.
Net als in de gehele Denderstreek (waaronder Ninove met Guy D’haeseleer), heeft de armoede in Aalst een historisch karakter. De oude industrie trok weg en liet een sociale puinhoop achter. De instroom vanuit Brussel gaat gepaard met de import van armoede, schoolse achterstand, werkloosheid en samenlevingsproblemen. De meeste nieuwkomers vestigden zich in het stadscentrum, niet ver van het winkelcentrum, de dienstverlening en het station. De band met de familie en de vrienden uit de hoofdstad blijft bestaan. De integratie verloopt erg moeilijk. De contacten met de plaatselijke, verouderde autochtone bevolking is niet bepaald hartelijk.
Karel De Gucht zwalpt.
Opmerkelijk is dat Jean-Jacques De Gucht — zoon van… — het nieuwe bestuursakkoord steunt. In de Zondag onderstreepte Karel De Gucht onlangs dat de N-VA aan het zwalpen is, dat de partij ‘een donkere kant’ heeft en dat er ‘een racistische onderstroom’ is ‘die meer en meer tot leven komt’. In het mondaine, chique en elitaire Berlare zullen ze wel geen last hebben van sociale uitwassen en armoede. Karel De Gucht leeft in een bubbel, ver van de realiteit. Jean-Jacques weet wel beter…
Julien Borremans