De afgelopen drie weken schopte de jeugd ieder van ons een geweten. Donderdag overspoelden 35.000 jongeren de hoofdstad, maar ze beseffen dat nog niet iedereen wakker is, want zelfs 65.000 actievoerders konden in december niet verhinderen dat ons land tegen het klimaatverdrag stemde.
Ook in de internationale pers kregen deze haagschoolactivisten veel aandacht voor zoveel lef en volharding. De politici beginnen hun kar te keren, maar v éé él te traag. Maakt deze Belgische jeugd op een positieve manier een vuist waar gepalaver te kort schiet?
Volgende les. Vertaal dit latijnse gezegde want het gaat over jullie : “Horum omnium fortissimi sunt proles Belgae”. De Nederlandse jeugd volgt al het voorbeeld,… straks gans de wereld?
Deze jonge mensen geven vandaag les aan de volwassenen. En ze krijgen nog meer opvolging want zondag is er alweer een klimaatbetoging, dit keer georganiseerd door Rise for Climate Belgium.
Een interview met Merel, één van de activisten uit de Vlaamse Ardennen.
Ze woont aan de Zwalmbeek en weet als geen ander hoe fijn het hier wonen is. Samen met haar vrienden was ze afgelopen donderdag aanwezig in Brussel. Dit is haar verhaal.
De Beiaard : Dag Merel, vertel eens wie je bent.
Merel : Ik ben 15 jaar oud en zit op het Don Boscocollege in Zwijnaarde. Ik woon in Meilegem, Zwalm.
De Beiaard : Wat deed je beslissen om te gaan ‘bosbrossen’?
Merel : Toen ik hoorde dat er een klimaatmars voor jongeren was, wou ik absoluut meewandelen. Ik vind het echt geweldig hoe zoveel jongeren zich willen inzetten voor het klimaat. Ik ben zelf zeker begaan met het milieu en klimaat en probeer altijd al mijn eigen kleine steentje bij te dragen. Toen ik hoorde van de actie, wou ik de kans niet missen om op grote schaal het verschil te maken. Aangezien ik nog niet mag stemmen, is dit één van mijn enige kansen om mijn mening te laten horen.
De Beiaard : En wat zegt de schooldirectie daarvan?
Merel : De directie kan het spijbelen natuurlijk niet goedkeuren, maar ze vinden het een enorm goed initiatief. Bijna al mijn leerkrachten steunen de spijbelaars en moedigen ons zelfs aan om te gaan! Mijn leerkracht wiskunde verlegde zelfs speciaal voor ons een toets. Als we gaan, wordt natuurlijk nog altijd opgeschreven als spijbelen, maar dat kan ons niet heel veel schelen. We krijgen namelijk pas een sanctie na 3 keer spijbelen. Onze ouders moesten gewoon naar school bellen om te zeggen dat hun kind naar de klimaatmars ging, zodat ze niet onnodig ouders gingen opbellen om te zeggen dat hun kind niet op school is.
De Beiaard : Je bent dus niet alleen naar Brussel getrokken?
Merel : Neen, er was een evenement op Facebook gemaakt voor de spijbelaars van onze school, zodat we samen konden vertrekken. We waren met een honderdtal van onze school denk ik.
De Beiaard : Hoe was de sfeer tijdens de manifestatie?
Merel : De sfeer was echt geweldig. Iedereen was aan het zingen en roepen en met hun borden in de lucht aan het springen. Ik heb ook nog nooit zoveel mensen bij elkaar gezien. Iedereen was enorm gemotiveerd.
De Beiaard : Denk je dat het wat gaat uitmaken, want Belgi ë stemde toch tegen het klimaatakkoord?
Merel : Ik hoop dat het, doordat het elke donderdag opnieuw is, zal doordringen, want ze luisteren niet naar het volk. 2 dagen na de grote klimaatmars op 2 december, waar 75000 man aanwezig was, ondertekenen ze het klimaatakkoord in Polen niet. Ik hoop dat het zal doordringen en dat ze zich er ongemakkelijk bij voelen dat elke donderdag tienduizenden leerlingen spijbelen. Het is gepland om elke donderdag door te gaan tot de verkiezingen in mei. In november is er een nieuwe klimaattop gepland in Chili. Ik hoop oprecht dat ze luisteren naar het volk, want ik denk dat het wel duidelijk is wat onze mening is: maak van het klimaat geen agendapuntje, maar een prioriteit. Als de regering zijn kop in het zand steekt, blijven we nooit onder die anderhalve graad opwarming.
De Beiaard : Heb je nog plannen om te gaan manifesteren?
Merel : Ik ben van plan om zondag 27/01 naar de grote klimaatmars te gaan. Ik wil ook zeer graag volgende week donderdag nog eens gaan.
De Beiaard : Jij krijgt het laatste woord. Wat wil je absoluut nog gezegd hebben?
Merel : Ik hoop dat mensen beseffen dat zelfs de kleinste dingen helpen: eerst en vooral (dit zou eigenlijk vanzelfsprekend moeten zijn…) geen afval op de grond gooien, minder/geen vlees eten, je kleren tweedehands kopen, met de fiets/openbaar vervoer gaan als je dit kan doen… Ik hoop dat, doordat het elke donderdag opnieuw in het nieuws en op de radio is, iedereen gaat beseffen dat er iets moet veranderen en dit hopelijk ook doen in hun eigen levensstijl.
Sjarel Klak
