Gisterenavond kwamen geïnteresseerde burgers samen in de Ridderzaal van het Egmontkasteel. Matthias Diependaele, schepen voor ruimtelijke ordening, verkeer en mobiliteit (en meer) verwelkomde de gasten en sprak een dankwoord uit voor het voorbereidende werk van de vrijwilligers die alles mee in kaart brachten. Hij bracht hulde aan Isolde De Paepe, de coördinatrice die de inventarisatie van de Zottegemse trage wegen in goede banen heeft geleid en nu de fakkel doorgeeft aan Thijs Haustraete. Onder haar hoede namen burgers peterschap op voor deze wegeltjes, waardoor het huidige initiatief eigenlijk een doorstart is van dat project. In Zottegem participeren burgers al enkele jaren met de lokale overheid om de omgeving leefbaar en veilig te houden. Vanaf nu zal dat op een offici ële manier kunnen.
Wat is een trage weg?
Een ’trage weg’ is een lokale kleine weg die publiek gebruikt wordt, weze die verhard of onverhard, bedoeld voor niet-gemotoriseerd verkeer. Daarin zijn niet opgenomen de loswegen voor bijvoorbeeld landbouwers. Evenmin werden in de planning de trage wegen opgenomen die vandaag nog zijn onderbroken, en dus geen doorgang geven.
Van waar komt het project wegspotters?
In den beginne waren er de vrijwilligers die de oude wandelpaden in kaart brachten. Je zag ze niet alleen met de stafkaart door velden en bossen klauteren. Ze brachten ook de wegels en ‘ketses’ in kaart die tot vandaag druk worden gebruikt door wandelaars en lokale fietsers. Vaak liggen de wegels verscholen tussen privaat eigendom, soms al eens ‘stoemelings’ gemerkt als ‘private weg’ of door de boer omgeploegd in vergetelheid.
Peterschap van trage wegen.
Op initiatief van de stad namen burgers het ‘peterschap’ op voor trage wegen. Ze hielden een oogje in’t zeil en wanneer een boom de weg versperde of een ander euvel de veiligheid in het gedrang bracht volstond een mailtje aan de stadsambtenaar.
87 kilometer trage wegen
Vandaag zijn er in Zottegem 260 trage wegen in kaart gebracht. De provincie zorgt voor subsidies en mogelijkheden om het vele werk op een gelijkaardige manier aan te pakken. De gemeente kan tot 40% subsidies krijgen voor onderhoud en werken. Ook voor de bewegwijzering springt de provincie bij.
Wegspotters helpen de overheid om de trage wegen veilig te houden.
Het is niet de bedoeling dat de vrijwilligers het werk gaan doen, maar ze worden toch door de provincie verzekerd. Ze krijgen het mandaat om op de aan hun toegewezen trage wegen al eens een bord proper te maken of een overhangende twijg te snoeien maar vooral om aan de lokale overheid door te geven waar aandachtspunten zijn, zoals een trage weg die niet gemaaid is, omgeploegd en ingezaaid werd, onveilig is of bezaaid ligt met zwerfvuil.
Mobimelder.be
Behalve de nodige bijstand door de gemeente gaan ze toegang krijgen tot de app Mobimelder, waarmee ze minstens één keer per seizoen de eventuele problemen doorgeven aan de gemeentelijke ambtenaar. Kleine ingrepen worden door de gemeente binnen de drie maanden in orde gebracht. Een recente praktijktest door NUUS toont aan dat bijvoorbeeld overwoekering door onkruid binnen de paar weken wordt ingepland.
Jamaar, moeten die wegspotters al het werk doen?
Absoluut niet. Door de inventarisatie heeft de gemeente een vaste onderhoudsplanning opgemaakt volgens de kenmerken van elke trage weg. De vrijwilligers zijn een lokaal aanspreekpunt en melden wanneer er ergens problemen opduiken. Daarvoor krijgen ze een machtiging van de gemeente en moeten ze zich ook aan afspraken houden die tijdens de samenkomst werden uitgelegd. Sinds het eerste trage wegenplan in 2015 werd opgestart in de beide Oudenhoves geraakte gisteren bijna gans Zottegem verdeeld.
Wil je meewerken?
De coördinator voor Zottegem is Thijs Haustraete.
Sjarel Klak