‘De toekomstige renovatie Abdijpark vergoelijkt de huidige verloedering niet.’

“Wij willen ons Abdijpark terug!”


Geraardsbergen. De vaudeville rond het Adbijpark blijft duren. “Een grondige renovatie schiet maar niet uit de startblokken”, stelt raadslid Bram De Geeter, “en ondertussen ligt het park er steeds mistroostiger bij”. sp.a pleit ervoor om sneller vooruit te gaan, desnoods met beperktere – lees: meer realistische – ambities. “In elk geval kan de toekomstige renovatie de huidige verloedering niet vergoelijken”, vindt De Geeter.

De renovatie van het Abdijpark lijkt stilaan op de Processie van Echternach. “Eigenlijk loopt die vergelijking mank”, stelt raadslid Bram De Geeter, “want in de Processie van Echternach wordt wel nog énige vooruitgang geboekt”.    Na een schier eindeloze reeks plannen, masterplannen en visieontwikkelingen, zou de renovatie van het park eindelijk van start gaan, eind vorig jaar. “Maar toen doken er problemen om met de vergunning”, herinnert De Geeter zich. Sindsdien is er niet echt meer iets gerealiseerd.   “Het park ligt er verloederd bij”, stelt De Geeter, “en het Abtenhuis is er bijzonder slecht aan toe!”. sp.a vraagt het stadsbestuur om zo snel mogelijk werk te maken van de herwaardering van het Abdijpark.

“Eigenlijk snappen we het niet zo goed waarom het niet vooruit gaat”, stelt De Geeter. Hij zoekt een verklaring in de steile ambitie die het hele project uitdraagt. De Geeter: “Misschien heeft het stadsbestuur plannen laten opmaken die nu niet betaalbaar blijken”.   Desp.a kan begrijpen en appreci ëren dat het stadsbestuur (zeer) ambitieuze plannen laat opstellen voor de Abdij, want dit is een schitterende plek met zeer grote troeven en een erg rijke geschiedenis. Als men echter vaststelt dat het niet lukt omwille van financi ële of andere redenen, moet men volgens de partij de eerlijkheid hebben om dat toe te geven.

Een minder ingrijpende renovatie zal zeker niet afgekeurd worden door de bevolking. “Wel integendeel!”, denkt De Geeter, “na het materniteitsdebacle, de onverwachte belastingverhoging die werd aangevoeld als kiezersbedrog en de zware tegenkanting tegen de sluiting van de open dok, stellen wij bij de bevolking een zekere terughoudendheid vast ten aanzien van prestigeprojecten”. Het adagium van de socialisten is dan ook: behoud eerst en vooral wat er is (in dit geval dus ook zeker het Abtenhuis), zorg ervoor dat alles er netjes bijligt en beslis desnoods om het park op een meer bescheiden wijze te renoveren. “De mensen willen het Abdijpark terug in een deftige staat”, besluit De Geeter, “de bevolking heeft het gevoel dat het bestuur na het openluchtzwembad ook het Abdijpark van hen afpakt door het er in een dergelijke mistroostige toestand te laten bijliggen”.