Het is zover. Het einde jaar is ingezet. De kerstman ligt in de supermarkt nog voor de Sint is langs geweest. En nog voor de jaarlijkse zwartenpieten heisa is losgebarsten wordt al aangemaand die laatste zitjes aan het eindejaarsbuffet te boeken. Zeker niet te laat inschrijven. We mogen weer wat ongelukkig zijn en hoe beter dan door een einde te vieren. Die Hard twee op teevee, de moderne Jingle Bells en dat al in oktober.
Tijd om het jaar af te sluiten. Tijd om een bilan op te maken van een jaar dat niet echt als noemenswaardig kan weggeschreven worden. Veel soeps was het niet, behalve wannneer het om plastiek ging. De zomer was pokkeheet en verbrak enkele records maar gaf er de brui aan nog voor contractuele verplichtingen ingewilligd. En de herfst belooft slechts matig deprimerend te worden. Er zijn geen seizoenen meer zoals het hoort. Ook zij hebben daadkracht en culot verloren. Net als onze beleidsmakers.
Mijn eigen en persoonlijk jaar was dan weer prachtig en betekenisvol. Ik ben een paar keer mee gaan stappen voor het klimaat in Brussel. Ik heb een mail gestuurd voor het regenwoud! Rechtstreeks naar de ambasade in Brussel! En ik ben de met uitsterven bedreigde panda’s in Paradisio gaan bezoeken. Kwestie van die beren een hart onder de riem te steken. Uitsterven doe je nooit alleen! Of toch?
Ik ben slechts twee keer verliefd geweest dit jaar: één keer op een misverstand en één keer op een groene trui. Tel daar de nog lopende platonische liefdes, slechts half afgewerkte romances en nog niet uitgesproken eindes bij en ik heb genoeg stof om drie Bouquet-reeksen neer te pennen. Minus het verdrinken in ogen, hunkeren naar adem en aandrukken tegen boezems dan. Daarvoor hoop ik volgend jaar de nodige inspirate op te doen.
Misschien is het nog niet zo’n slecht idee nu al uit te kijken naar 2020. En te hopen op beters. Laten we de laatste maanden van 2019 erbij nemen. Als extraatje. De drie gratis rollen toiletpapier op een pak van twaalf. De extra kers op de taart die we niet meer nodig hadden. De fijne landing van een matig geanimeerde vlucht. Ik hoop jullie graag aan de terminal terug te zien. Gelieve me tot dan niet nodeloos lastig te vallen. Waarvoor dank en gelukkig jaar.