Op 15 oktober 1969 overleed in een ziekenhuis in Leuven de Ninoofse ‘melaatsendokter’ Frans Hemerijckx. Zondag 13 oktober, 50 jaar na zijn overlijden, bracht zijn geboortestad hulde aan één van de meest tot de verbeelding sprekende Ninovieters van de vorige eeuw.
Na een herdenkingsviering in de parochiekerk van Ninove volgde een plechtigheid aan het monument ter ere van de dokter op het plein dat naar hem is genoemd. Het Dr. Hemerijckxcomit é, dat al sinds de jaren zestig het leven en het werk van de dokter in deze stad in ere houdt, en het stadsbestuur, betuigden er hun erkentelijkheid jegens Frans Hemerijckx. Hilde Eynikel, auteur van de biografie ‘Spreekuur onder een boom’ over de dokter, was gastspreker.
Het gedicht ‘De tranen van lepra’, dat stadsdichter Willie Verhegghe in 2006 schreef, wordt gevisualiseerd aan het monument.
De viering eindigde met een receptie in de Hemerijckxkamer in het stadhuis.
Wie was dokter Hemerijckx?
Frans Hemerijckx (19 augustus 1902, Ninove – 15 oktober 1969, Leuven) specialiseerde zich als jonge dokter in tropische geneeskunde en trok naar het toenmalige Belgisch Kongo. Hij bouwde er vanuit Tshumba in de provincie Kasaï een systeem van ambulante verpleging van melaatsen uit. Daardoor konden de zieken in hun eigen dorp blijven wonen. Daarnaast werkte hij ook in de traditionele melaatsenoorden en stichtte hij in Dikungu een nieuwe leprozengemeenschap. In 1954 zette hij op vraag van koning Leopold III in Polambakkam in het zuiden van India een ‘Belgian Leprosy Centre’ op. Hemerijckx bleef er tot 1965 de werkzaamheden coördineren. Hij verzamelde wetenschappelijke gegevens over de ziekte en vervaardigde eigenhandig prothesen voor de melaatsen. De laatste jaren van zijn leven werkte Frans Hemerijckx voor de pas opgerichte Damiaanactie. Hij hield talloze voordrachten over lepra en stond voortdurend in de bres voor hulp aan de zieken. Frans Hemerijckx is ereburger van Ninove. Hij wordt wereldwijd erkend om zijn grote en vernieuwende kennis inzake de behandeling van lepra.
