Wapenstilstand
Alleen met Wapenstilstand
worden ze als helden herdacht
bij het graf van
‘De Onbekende Soldaat’ wordt
een eresaluut gehouden
terwijl de nationale tricolor
in de 11 novemberwind wappert
daarna, schallen trompetten
‘The Last post’
als een herinnering aan
Het Vrije Land der Belgen
jammer ook aan
– het vergoten jonge bloed in –
Den Grooten Oorlog
Karel De Pelsemaeker.
Met dit eresaluut aan de dapperen uit ‘De Grooten Oorlog’, wil ook afscheid nemen van De Beiaard.
Sinds juni 1989, dat is 30 jaar, schrijf (schreef) ik bijna wekelijks een artikeltje voor dit weekblad. Tot in 2016 voor ‘de papieren De Beiaard’; sinds 2017 voor ‘ De Beiaard online ’.
Ik heb daar mooie herinneringen aan: in 1996 in november, bijvoorbeeld, schreef ik een cursiefje onder het opschrift ‘Brief uit Goeferdinge’, een tekst over het Waeslandia-winkeltje van Marieken aan de Zavelstraat in Overboelare. Ik kreeg daar veel respons op:
Een vrouw uit Everbeek-Boven, die toen op Muyte woonde, telefoneerde naar Zottegem naar De Beiaard om mijn adres te weten. Ze schreef me dan een mooie brief waarin ze schreef dat ze er helemaal de Waeslandia-winkel van haar ouders in herkende. Ook een pastoor, die het winkeltje van Marie kende, schreef me daarover een verrassende brief. Vele familieleden van Marie, lieten me weten dat ze het artikel, als souvenirtje hadden uitknipt.
Ik heb ook mooie herinneringen aan de teksten die handelden over plaatsen over de taalgrens. Stefaan De Clercq, de zoon van de verantwoordelijke uitgever van DE Beiaard, Paul De Clercq, trok toen met mij naar Doornik, Ath, Flobecq en Deux-Acren om foto’s te nemen. Ik schreef de teksten een Stefaan corrigeerde ze nog eens. Stefaan had geschiedenis en journalistiek gestudeerd en was en eenvoudig maar erg deskundig man. We waren echte vrienden geworden; bij dezen: mocht je deze tekst lezen: ‘ Beste groeten Stefaan’. Ik heb ook veel voldoening gehad aan de Vakantie edities. In 2015 schreef ik vanuit Rome 2 bladzijden met foto’s vanuit Roem voor de vakantiekant van De Beiaard, één van mijn foto’s stond groot op de frontpagina!
Ik werd op 24 oktober 70 jaar en ik wil het wat rustiger aanpakken. Ik vond het de laatste tijd ook erg moeilijk om foto’s in mijn teksten te plaatsen. In de fysieke De Beiaard verschenen mijn teksten ook in alle edities, in de online versie was dat niet zo en dat stuitte me toch ook wat tegen de borst. In elk geval beste Beiaardiers bedankt voor de vele aandacht die ooit van jullie kreeg. Misschien plaats ik af en toe nog eens ‘een po ëzieken’ in NUUS; dit indien de verantwoordelijken me dit blijven toestaan wel te verstaan.
Ciao, adieu bye bye,
Karel
