89 zou hij vandaag geworden zijn. Onze iconische troubadour uit Zottegem, Miele De Meyer. Ook al is hij er fysiek niet meer, zijn ziel voelen we in menige straten als we na ons 8u-applaus zijn bekendste lied laten weerklinken.
“Want bij ons stierf er nog niemand van den dust” zingen we moedig! Daarom wil Studentenkring Sottegem SKS hun wijlen peter Miele eren door een oproep te doen om vanavond zoveel mogelijk zijn lied ‘Zottegem Blues” te laten weerklinken uit onze luidsprekers na het applaus voor de zorgsector.
Tevens schreef de pro-senior (oud-voorzitter) Louie Van Rijsselberge van de Studentenkring Sottegem SKS volgende open brief naar Miele:
Miele,
Dedju vent. Ei zo na stond er in 2002 bijna een Zottegemnaar op het podium van het Eurovisiesong Festival. “t’Mochte nekeer lukken, ne knar van zeventig jaar die voor miljoenen mensen een liedsen in ‘t Zottegems zingt, doar zooter van geklapt worden” ,liet ge optekenen aan enkele nationale kranten nadat ge u kandidaat had gesteld om ons land te vertegenwoordigen. Jammergenoeg hebt ge niet mogen optrekken naar Estland, diene Sergio snoepte uw welverdiende plaats af. Godverdomme Sergio!
Hoewel het een fantastische bekroning op uw artiestenleven zou geweest zijn, had ge al heel wat hoogtepunten gekend. Met “The Flamingo’s” toerde ge het hele land af om ambiance te komen voorzien. Als solo-artiest bracht ge onversneden Zottegemse liedjes, onder begeleiding van uw gitaar en mondharmonica, liedjes die decennia later nog steeds door vele Zottegemnaars gekend zijn. Zelfs de illustere Toots Thielemans deelde met u het podium, peist da nekeer! Neenee, ge hebt heel wat succes gehad. Maar dat was niet waarom ge het deed he? “Muziek en vrie veel leute moaken”, ik hoor het u nog altijd zeggen. Dat was waarom ge het deed.
Hoewel dat ge volgens mij een standbeeld verdient op onze markt – just naast den Egmont – ,zou ge dat v érschrikkelijk gevonden hebben. Ge waart een bescheiden man, me vree weinig “gesten”. In plaats van met uw zelf, waart ge vooral bezig met uw muziek, uw kunst, uw publiek. Als iedereen maar ten volle van uw optreden kon genieten, dan waarde content. Ik zie u nog altijd bezig op het podium tijdens Miele 85, wanneer we met heel Zottegem uw 85ste verjaardag vierden. Op voorhand zei ge dat ge wreed nerveus waart, maar nekeer dage daar op dat podium stond, samen met uw kameraden Jean Blaute en Marijn Devalck, dan straalde ge. t’Plezier stond in uw ogen, ge waart in form. “Nou moek toch nog nekier achter oasem appen ze é” zei ge in uw laconieke stijl achteraf nog.
Maar Miele, ookal weet ik dat ge het teveel eer gaat vinden, voor mij zijt gij de personificatie van ons Zottegem. Niet alleen doordat ge ons een volkslied hebt gegeven, maar gewoonweg om wie dage waart. Een bescheiden en immens gastvrije man, die begaan was met de problematieken van onze wereld, maar ze het liefst allemaal samen zou oplossen met ne goeie pot bier en een plezante compagnie. En zo zijn we in Zottegem eigenlijk ook, als ik er over nadenk. Dus tspijt mij vree, maar dat standbeeld voor u, dat komt er ooit, dat kan niet anders.
Waardat ik u wel een plezier mee ga doen, dat is met onze studentenclub, of beter gezegd – “oune studentenclub”. Naast ons clublied, dat we op de melodie van de Zottegem Blues zingen, passeert er elke cantus nog een liedje van u. Al die jonge gasten krijgen zo nog een beetje mee van uw werk, uwe muziek die ge jarenlang voor ons Zottegem gespeeld hebt. Gij zijt er misschien niet meer, maar uwe muziek, wat gij het belangrijkste vond in uw leven, die leeft voort. Daar blijven we voor zorgen. En we beloven u ook dat we uwen goede raad opvolgen van in den tijd, die ge zo mooi neerschreef in uw jaarlijkse brief aan de Zottegemse jeugd, met een oproep om “goe veel pinten drinken” en ons vooral “vrieje ‘t amuseren”. Geen probleem voor ons jong. Dat kunnen we niet “refuseren”.
Maar godverdomme Miele, wat wou ik dage voor ons nog nekeer “een sempel liedsen” kon zingen. Dage mij nog nekeer kon helpen kiezen tussen nen drogen en ne natten, want “kweet nooit nie watten”. Dage iedereen nog nekeer nen echten Zottegemnaar kon laten voelen door uwe Zottegem Blues te zingen. De tijd heeft ons echter ingehaald, oune wekker luupt nie mier af te vijv’n ‘s ochtends. Maar voor Studentenkring Sottegem is die wekker niet gestopt, dat zal hij ook nooit doen. En uwe Zottegem Blues, diene zal voor altijd blijven meegaan. Niet alleen bij SKS, maar int hart van elke echte Zottegemnaar.
Louie Van Rijsselberge
In naam van Studentenkring Sottegem