Dag Odette
Het is 8u. Ik zou normaal moeten zeggen : Goeie morgen Odette ! Maar zoiets krijg ik er nu echt niet uit zie.
Heel vriendschappelijk zou het ook Odetje kunnen geworden zijn maar alleen al aan dat “zou geworden zijn” hoor je dat er nog geen klein beetje stront aan de knikker is. Daarom wordt het heel kort, heel sec : Dag.
En eigenlijk is sec ook niet zo goed gekozen als reeds twee broeken op het droogrekje kleddernat hangen te dromen van wekenlange droogte, omdat ik eventjes naar de bakker was gelopen, was gestuwd in jouw windveld, zoals weerman Frank dat zo po ëtisch noemt.
Helemaal weer in een droge outfit gekropen, dreef ik naar de slager net om de hoek. Die spullen zijn nu ook hun meeste vocht aan het uitwasemen terwijl naast de deur van de garage een stok met kruk staat en daaraan zwarte flarden van wat eens een paraplu was. Die moest me beschermen tegen jou, Odette.
Want men had ons voor jou gewaarschuwd maar dat is nog wel meer gebeurd in de verre of nabije geschiedenis, dat men waarschuwt voor een vrouw : Agrippina, Bloody Mary, Agnes Pandy, Linda De Win.
Mannen die bij die eerste verwittiging van het KMI nog maar alleen die laatste woorden opvingen : Hoed je voor Odette, bleven op hun honger zitten, geraakten opgewonden. Wie is Odette ? Waar is Odette ?
Nu ze nog steeds hun kelder moddervrij aan het maken zijn, nu ze tussen twee plensbuien door het groot tentzeil uit de appelboom halen om het wat steviger over hun houtstapel te spannen, moet je hun over geen Odette meer spreken. Ze kennen haar.
Ik heb nochtans een Odette gekend die met mij het secundair be ëindigde maar die heeft in al die studiejaren nooit voor water in onze kelders gezorgd. Die zou het nu zelfs met een koffielepel voor jou willen leegscheppen. Die borst van haar h é, die inborst.
Ik heb een Odetje gekend die in de Stationsstraat een winkel had maar nooit zou die je een mantel of een bloes met zo veel gedruis en geloei hebben verkocht als de storm met haar naam, jij, Odette.
Bij de Chiro was ook een Odette tegen wie ik het bij een soort handbal of was het Russisch kamp, altijd moest afleggen omdat ze zo vlug kon lopen. Natuurlijk niet tegen 118 Km per uur zoals jij in het weekeinde, jij, nazomerstorm Odette.
Geen van allen heeft ooit een nacht lang aan mijn slaapkamerdeur gerammeld alsof mijn muzikale overbuurman een concert aan het geven was. Jij deed dat wel, Odette.
Zelfs mijn slapende kat rechtte af en toe de kop en spitste de oren voor die vreemde geluiden die ze hoorde en dat kwam door jou, Odette. Ik boog me over haar en stelde haar gerust. Ik zei : Niet bang zijn, Miss. ’t Is maar Odette. Hoor je goed met welk dedain ik haar zei : ’t Is máár Odette ?
Maar tegelijk moet ik je wel meegeven dat ik je ook een beetje dankbaar was.
Jij, Odette, zorgde ervoor dat de caf éterrasjes niet meer afgeladen vol zaten, t é vol, met jonge mensen die nog steeds niet schijnen te beseffen welke verantwoordelijkheid er momenteel op hen rust.
Jij zorgde ervoor dat al die “goeie vrienden” nu eens geen feestje konden bouwen in te grote bubbels in te kleine tuintjes in die woonwijk, zonder afstand te houden, zonder mondmasker maar met veel knuffels en veel decibels en veel promille.
Jij zorgde ervoor dat de Getuigen van Jehova binnen bleven en niet aan onze deur verschenen om ons bang te maken voor het nakend einde. En maar goed ook want we zouden nog gaan geloven dat de zondvloed er aankwam en Noah elk ogenblik in zijn ark door onze straat zou varen. Zo ook zorgde jij ervoor dat de Bevegemse Messias niet de weg op kon om overtredingen op foto vast te leggen met de overtreders duidelijk in beeld. Verzamelwoede ? Of komt er binnenkort een nieuw programma op VTM : Burger zoekt burger ?
Jawel Odette, je doortocht had ook zijn betere kantjes. Toch zou ik je willen vragen : kies een andere route. Ga eens langs in de Mojavewoestijn in de USA, de Everglades, het moerasgebied, of de Grand Canyon en de Niagara Falls, alle in de VS. Als Trump verneemt dat je in aantocht bent, rolt hij de rode loper uit om een dame met de naam Odette presidentieel te begroeten. Als je doortocht voorbij is en alle schade opgemeten, maakt hij er zich toch van af met “Fake news”.
Wat nog beter is : gun de mannen ook eens een verzetje. Zou dat niet mooi klinken : storm Oscar of Odilon, Osama, Olli of Ortwin en zonder je te willen kwetsen, Odette, misschien tonen zij meer genade dan jij deed. Denk er eens over na. Maak er eens werk van in dat windhoofd van jou. Ik ben je niet eeuwig maar dan toch langdurig dankbaar.
Met mijn beleefde groeten uit Zottegem