Architect Jules Coomans (Scheldewindeke, °7 mei 1871, Ieper + 31 juli 1937) had een groot aandeel in de heropbouw van de stad Ieper na de Eerste Wereldoorlog. Een begenadigd architect, die een passie had voor historische gebouwen. Een functie die de bouwkundig ingenieur erg gewetensvol en met verve vervulde. Als begenadigd architect reeg hij indrukwekkende realisaties en restauraties aan elkaar. Zijn historische kennis en zijn plannen waren ongezien. Als jonge architect is er al de grote interesse in de kunst van het bouwen, in het ambacht, in het ontwerpen vanuit de kennis van materiaalgebruik, in het oog voor detail. Voor zijn vele verdiensten werd de stadsarchitect van Ieper Jules Coomans vereerd met de titels Ridder in de Orde van Sint — Gregorius De Grote én Officier in de Leopolds- en in de Kroonorde. Hij was ook lid van de Koninklijke Commissie voor Monumenten en Stedenschoon van de Hogere Gezondheidsraad.
Hij was de tweede zoon van Aloys Coomans en Coletta Colson. Zijn vader, stationschef in Scheldewindeke, stierf op 43 — jarige leeftijd in Gent. Heel merkwaardig, zijn moeder Coletta stuurde Jules samen met zijn broer op twaalf- en zestienjarige leeftijd naar hun oom Matthias, broeder van de Sint — Lucasschool, die als voogd optrad. Jules Coomans volgde tot zijn 16 jaar een artistieke opleiding. Daarna begint hij zijn opleiding tot ingenieur-architect aan de universiteit van Leuven. Hij is twintig jaar als hij afstudeert en zijn diploma op zak heeft. Hij loopt van (1891 — 1895) stage bij zijn oud — professor Joris Helleputte. Dankzij zijn steun wordt hij in 1895 benoemd tot stadsarchitect van Ieper. Nog voor de Eerste Wereldoorlog uitbrak, liet hij restauratiewerken uitvoeren aan de belangrijkste monumenten van Ieper. De bouwtekeningen die hiervoor opgemaakt werden, gebruikte Coomans na de wapenstilstand als documentatiemateriaal bij zijn wederopbouwontwerpen. Naast restauratiecampagnes binnen en buiten Ieper ontwierp hij voor de oorlog ook nieuwbouwprojecten, zoals de linkervleugel van het Provinciaal Hof te Brugge. Bij het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog probeerde Coomans de Ieperse kunstschatten en zijn eigen documentatiemateriaal (zoals zijn ontwerptekeningen) in veiligheid te brengen. En verbleef hij in Wimereux waar Jules al de voorbereiding maakte voor de heropbouw Ieper.
Vanaf 1915 werd hij door het stadsbestuur van Ieper belast met het opstellen van n wederopbouwplannen ter voorbereiding van de wederopbouw van de stad. Hiervoor werd een begeleidende studiecommissie opgericht waar onder andere burgemeester Ren é Colaert. Hij was de bezieler van de heropbouw van de stad Ieper na WOI. Ettelijke burgerlijke en kerkelijke gebouwen in en rond Ieper zijn van zijn hand. Na zijn overlijden in 1937 nam zijn zoon Jean de taak over. Na een kleine onderbreking nam Luc de traditie terug op. Sedert 1987 is het bureel in handen van Jean Coomans.
Wij citeren uit studies: ‘Huizenrij van twee bouwlagen, in zogenaamd “Vieux-Neuf”-stijl naar ontwerp van architect Jules Coomans van 1903, deels verwoest tijdens de Eerste Wereldoorlog en vanaf 1922 naar het vooroorlogse uitzicht heropgebouwd. E én van de meest representatieve realisaties uit zijn architecturaal oeuvre, waarin zijn voorkeur voor gotiek en regionale Vlaamse renaissancestijl tot uiting komt, en die enigszins nog gestoeld is op de 19 de-eeuwse bekommernis om stijlzuiverheid. Een zienswijze die bepalend was
