Als geprogrammeerd kruipt Mark uit zijn zetel en gaat in de keuken eens bij zijn Rita informeren hoe het staat met haar stoverij. Het is dinsdagavond en dan maakt ze wat klaar tegen woensdagmiddag, als haar kleinkinderen thuis zijn en niet op school eten. Dan is Mark van dienst om het hapklare resultaat van grootouderliefde voor de deur te gaan zetten, coronaproof. Hij noemt zich op woensdag opa Deliveroo.
Nu is hij bijna één uur van de grond gegaan met Windkracht 10, is dan zijn kippen gaan opstoppen, heeft Meus gezien. Dat is die man die ons allen naar de winkel jaagt om een TL ras el hanout, ¼ TL asafoetida, een snuifje garam masala, 2 mooie stukken ventresca. Teriyakisaus en ketjap manis heeft iedereen wel al in huis.
Ook de eeuwige moppen van Ben Crabb é tussen zijn Blokken neemt Mark er deemoedig bij : Ben is nu eenmaal zijn haar reeds kwijt.
Maar zodra” Dit is het journaal met Hanne De Coutere” weerklinkt, last Mark een TV-pauze in en blijft zijn Rita bedrijvig in de keuken, nu met renetten schillen voor appelmoes en aardappelen voor puree.
Mark is het nieuws beu. Mark baalt van de negatieve kanten van de berichtgeving en Rita heeft een zware indigestie, niet van stoverij met appelmoes en puree, wel van de honderd jobstijdingen rond besmettingen, de duizend rond ziekenhuisopnames, de ontelbare rond maatregelen en sancties, de onverklaarbare rond vaccins uit labo’s die plots uit het niets opduiken ergens in onze buurt, aan vaccinaties die maar niet op gang schijnen te komen, aan contractbreuken die een verenigd Europa op zijn boterham krijgt en dan nog niet eens van het brood dat de stoverij van Rita juist zo lekker maakt…
En eigenlijk zijn we allemaal stilaan een Rita geworden ook al staat op onze laatste identiteitskaart Marie-Th érèse en maken wij maar twee kleine porties stoverij, twee kleine porties om thuis te blijven en niet met Deliveroo op tocht gaan : eentje voor direct op ons bord en eentje in een tupperware daar in die tweede la in de kelder.
Er stappen intussen al scharen, gelederen, ganse legers, model Noord-Korea, achter het vaandel van Mark, weg van die negatieve vibes van het dagelijks journaal. Ze hebben meer dan genoeg van die stand van zaken rond Covid-19. Maar wat krijgen ze geserveerd als opvolger van nieuws met een donkerzwart randje ? Een militaire staatsgreep in Myanmar die tienduizenden vluchtelingen naar China jaagt en nobelprijswinnares, 75 jaar intussen, nog maar eens de gevangenis inwerpt. Met haar frele verschijning schuift Aung San Suu Kyi uit beeld en maakt plaats voor Navalny, de Russische dissident die overleefde na een vergiftigingspoging, georkestreerd door Poetin met het zenuwgas novitsjok dat hem toegediend werd, jawel Rita en Mark, aan de binnenkant van zijn onderbroek. Wij, als Rita, en wij, als Mark, zijn nog maar net bekomen van de magische krachten van een Russische onderbroek of we moeten al een zwenking uitvoeren naar eigen land. Helemaal overschakelen op andere regionen moeten we niet want men vertelt ons met welk percentage de aanvoer van sperma in onze spermabanken is afgenomen door corona, een wistjedatje waarop allen uitermate nieuwsgierig zaten te wachten. Rita en Mark en aanhang beginnen stilaan het hoofd te laten hangen maar dan is er een financi ële opkikker : Parlementslid El Kaouakibi kreeg geen €50.000 voor haar kiescampagne maar wel €103.000 + €33.000 voor haar persoonlijke medewerkster. Oef, niet zo erg, hoe meer nullen hoe meer kans op een kleine vergissing. Of is het vergetelheid.
Maar echt gebukt gaan we onder al die negatieve berichtgeving wanneer Klaasje van K3 ons ontroerd, met een spiekbriefje nog wel in de zuivere Studio 100-kleur, snoeprose, meedeelt dat ze ons gaat verlaten. Jawel, je hoort goed, ze verlaat niet haar twee K3-zussen maar ze verlaat vooral ons, haar trouwe fans van het eerste uur, wij die 5 lange jaren Klaasje ons leven lieten beheersen met kinderlijke eenvoud en met Nederlandse accenten in onze taal. We vergaven Gert Verhulst vrij vlug dat hij 1/3 van zijn K3-lading over de grens haalde terwijl we honderden knappe Vlaamse cherubijntjes en serafijntjes lopen hadden. Sindsdien hebben we slapeloze nachten of toch tenminste kortstondige nachtmerries, merrietjes, als de gedachte aan een mannelijke invaller ons overmant. Misschien krijgt Miguel Wiels de ideale tekst voor een nieuw liedje door de omstandigheden zomaar geserveerd :
We treuren niet om het heengaan van een K3’tje
Want in plaats van een Klaasje krijgen we een Pietje
Het kostbaar repertoire met nog kostbaarder inhoud van de talrijke liedjes, staat plots op losse schroeven. Wordt een optreden van K3 niet eerder wat voor Philippe Geubels als daar dan een Pietje in maillot Piramide van Liefde staat te kwelen ? En wat met zijn Bikini vol Zand ?
Laat het negatieve TV-nieuws je leven niet verzuren. Gebruik die UIT-toets en maak stoverij, vol-au-vent, wortelstoemp. Experimenteer met vrij rare recepten : zuurdesembrood met klavertjesvier geplukt bij volle maan. Sla aan het breien : een tapijt van waterafstotende wol van de jak speciaal voor bezoekers met sneeuwlaarzen. Ontwerp mutsen, niet als concurrent van Elodie Ouedraogo maar de echte, de zwarte BS-berenmutsen. Schrijf brieven en stel vragen aan wie je lief is, aan jezelf bv. en sta vroeg op om de postbode op te wachten die misschien al een antwoord brengt. Doe aan sport, ook bij barslecht weer of bij ijzige temperaturen maar doe dat thuis, in de gezellige warmte van de woonkamer zoals de 42 km journaalkijken.
Er valt zoveel te beleven zonder TV-nieuws !