UNIVERSUS

JOHAN TAHON

SCULPTUREN 1999-2021

Coverbeeld : Metanoia, 2020 – Keramiek / Steengoed, 86 x 58 x 30 cm, Fotografie cover: Jules August Fotografie: Gert Jan van Rooij Vormgeving: Jelle Jespers.

Twintig jaar nadat Johan Tahon voor de Markt van Oudenaarde het beeld Universus cre ëerde, krijgt hij in het MOU een indrukwekkende solotentoonstelling.

In UNIVERSUS, sculpturen 1999-2021 kijkt de kunstenaar zowel liefdevol om naar wat is geweest als begerig vooruit naar wat er nog kan komen. Moet komen.

In het met geschiedenis geladen Oudenaarde heeft ook kunstenaar Johan Tahon een verleden.

Het was in deze stad, waar hij voor ’t eerst uit zijn atelier trad om zijn.

intrigerende, levendige, even vertrouwde als obscuur verdichte sculpturen aan de wereld te laten zien. Waar hij een naam en een bestaan als kunstenaar kreeg en vanuit het donker in het licht stapte. Waar hij in 1999 een eerste maal een eigen werk onderdeel zag worden van de publieke ruimte. In Oudenaarde komt Tahon waarlijk thuis.

In het MOU, het museum van Oudenaarde, is van 24 april tot en met 30 september 2021, een synthese te zien van de indrukwekkende reeks mysterieuze sculpturen die Tahon de afgelopen decennia heeft gemaakt: gekwetste reuzen en ongenaakbare engelen, gekwelde wezens en ingetogen monniken, sensuele naakten en amorfe hybriden. Allemaal — gips, keramiek, brons of zilver, en of ze nu in een handpalm passen of tot monumentale hoogte reiken — getuigen ze van een verlangen naar het onzegbare.

UNIVERSUS is voor alle duidelijkheid geen best of. Veel meer dan een benevelende terugblik is het een onverdroten verkenning van nieuwe horizonten. Johan Tahon heeft zich laten inspireren en op stang jagen door het MOU. Niet alleen door de veertiende- eeuwse Lakenhalle waarin het MOU is ondergebracht, maar ook door de eeuwenoude met mystiek en symboliek geladen museumcollectie. Uit de passionele botsing met de ruimtes, de wandtapijten en het zilver zijn legio nieuwe sculpturen geboren.

Dankzij de meesterlijke visie van curator Arie Hartog, directeur van het Gerhard-Marcks- Haus in Bremen, biedt UNIVERSUS, sculpturen 1999-2021 de bezoeker een totaalzicht op het werk van Tahon, op wat hem heeft gevormd en wat hem voortstuwt. Op wat hem kwelt en waar zijn hart van opspringt. Op wie hij was, is en aan het worden is. Arie Hartog: ‘Johans beelden zijn tegelijkertijd herkenbare en raadselachtige wezens. Door ze tegenover de MOU-collectie te plaatsen wordt de bezoeker uitgenodigd ze in hun volle raadselachtige betekenis te lezen.’

WUNDERKAMMER

De expo biedt naast een geweldige selectie eigen creaties ook een verrassende inkijk in de rijke priv éverzameling van Johan Tahon. Hiertoe hoort veel keramiek — aardewerk van de vroege islam (9e eeuw) tot de Italiaanse renaissance majolica (16e eeuw) — maar ook brieven van August Rodin en Rainer Maria Rilke, en een beeld van Georges Minne. In een geÃ¯mproviseerde Wunderkammer wordt het mooiste uit een leven van niet aflatend kijken, ontmoeten en bewonderen getoond.

VERNISSAGE: UNIVERSUS APÃ‰RO

Op zondag 25 april om 11u vindt Universus Ap éro plaats: een warm zondagochtendgesprek met een vleugje muziek. Kunstenaar Johan Tahon en curator Arie Hartog kruisen teder de degens. Lara Chedraoui en Ian Clement brengen intieme muziek. Jelle Van Riet gidst.

Universus Ap éro wordt live gestreamd en zal ook nadien nog via verschillende kanalen kunnen worden herbekeken.

Link livestream: www.mou-oudenaarde.be/universus.html

BOEK

Naast de tentoonstelling is er ook het boek UNIVERSUS, sculpturen 1999-2021 dat eveneens twintig jaar bloed, verdriet, liefde en schoonheid vangt. Id est de beeldende kunst van Johan Tahon. Geen een-op-eencatalogus bij de expo, maar het verhaal van de evolutie in Tahons beeldhouwkunst, van zijn plek in de kunstgeschiedenis en van de bezetenheid waarmee hij objecten verzamelt.

Met bijdragen van curator Arie Hartog.

Het boek (hardback, 208 p.) wordt uitgegeven door Lannoo en verschijnt op 27 april. EAN: 9789401477079

JOHAN TAHON

Johan Tahon (Menen, Belgi ë, 1965) studeerde beeldhouwkunst aan KASK in Gent en was nog geen dertig toen hij de internationale kunstarena betrad. Hij woont en werkt in Belgi ë en in Zwitserland.

Tahons beelden reisden naar Lustwarande04 in Tilburg, Ceramix in Parijs en Sèvres, Human Condition in Los Angeles en de Bi ënnale van Istanbul. Ze maakten stops in onder andere Gerhard Marcks Haus Bremen, Kennedy Center for the Performing Arts Washington, Mus ée Ariana Genève en het Topkapi Paleis in Istanbul. Ze bleven achter in collecties zoals die van S.M.A.K., M HKA, Stedelijk Museum Amsterdam, Kunstmuseum Den Haag, FMAC Paris, MIC Faenza, Museum Kunstpalast Düsseldorf en het Nederlandse Koningshuis in Den Haag.

Ook in de publieke ruimte streken monumentale Tahons neer, bijvoorbeeld in het atrium van het Ministerie van Financi ën in Den Haag, het CBS in Heerlen, de Marktkirche in Hannover en de VUB in Brussel.

Tahon breekt ook graag uit de cocon van de eigen discipline. Hij is een gepassioneerd muziek- en literatuurliefhebber, en omgekeerd weten ook veel schrijvers en muzikanten zich geÃ¯nspireerd door zijn werk.

Onder hen: de Belgische dichter Peter Verhelst, de allround Amerikaanse kunstenaar Lee Ranaldo (Sonic Youth) en de Duitse zanger Till Lindemann (Rammstein).

Peter Verhelst: ‘Het werk van Johan is me zo dierbaar omdat hij koppig nieuwe beelden blijft maken. Ondertussen staat daar een leger van witte, kwetsbare, hulpeloze, onverwoestbare, onwrikbare, geslachtloze lichamen. En dat leger zwijgt oorverdovend. En zingt iets wat we niet kunnen horen. En drinkt van een licht dat wij niet kennen. Nog niet.’

Jan Hoet: ‘De kracht van Johan Tahon ligt in zijn koppige houding waarbij hij de sporen wil blijven laten zien van het gevecht dat vaak alleen — en altijd alleen ten volle — in het atelier van de kunstenaar zichtbaar en tastbaar is.’

Bio XL: www.johantahon.com/jt/nl/cv/bio

ARIE HARTOG

Curator Arie Hartog (Maastricht, 1963) studeerde kunstgeschiedenis aan de Katholieke Universiteit Nijmegen (KUN), waar hij in 1989 het doctoraalexamen aflegde. Tussen 1992 en 1995 werkte hij als juniordocent architectuurgeschiedenis en museologie aan de KUN. Sinds 1996 werkt hij als conservator in het Gerhard- Marcks-Haus in Bremen. In 2009 werd hij directeur van dit museum. In 2009 promoveerde hij aan de universiteit van Nijmegen met een proefschrift over de moderne figuratieve traditie in Duitsland. Hij schrijft vaak over moderne en hedendaagse beeldhouwkunst.