Marcel Pien (inmiddels 92 j., guitige ogen, nog altijd vitaal) werd de eerste burgemeester van de fusiegemeente Oosterzele. Twaalf jaar lang leidde hij de gemeente (1977 — 1989). Hij werd geboren op 29 januari 1929 in Balegem, in hart en nieren blijft hij een rasechte Balegemnaar. Zijn meeslepende werklust typeerde hem. Na zijn politieke carrière blijft hij actief in het sociaal- en cultureel verenigingsleven, het zwemmen, wandelen, fietsen,…houdt hem jarenlang jong. Marcel Pien is heel belangrijk geweest voor de kersverse fusiegemeente. Hij bracht een enorme dynamiek op gang. De vernieuwing van straten kwam snel op gang. Hij blijft plannen uit zijn hoed toveren. Op een paar van zijn grootste projecten, de bouw van de sporthal, de uitbreiding van een hypermoderne bibliotheek, de muziekschool,… was hij apetrots. Mooie politieke prestaties uit zijn loopbaan. Een landelijke gemeente, was voor een doe-mens als Marcel Pien de ideale biotoop. Hij zette snel de lijnen uit naar het doel dat hij beoogde en zelf wist hij verduiveld goed waar hij precies wilde uitkomen. Als hij zich onder het volk kon bewegen, en dat gebeurde bijna wekelijks, dat waren de momenten dat hij het gelukkigst was. Een scherpe geest, is altijd zijn visitekaartje geweest. Hij deed op een nieuwe manier aan politiek. (Reporter 17, foto’s Danny De Lobelle).
Na zijn humaniora start hij zijn beroepsloopbaan bij het Ministerie van Buitenlandse Zaken. Marcel is een man met ambitie, neemt deel aan examens en wordt eerst aanwezend inspecteur. Politiek interesseert hem. Vanaf 1959 tot 1970 zetelt hij als raadslid in de gemeenteraad van Balegem. Vanaf 1 januari 1971 tot aan de vooravond van de fusie is hij burgemeester van Balegem. Na zijn burgemeesterschap zetelt hij nog vanaf 1989 tot 1994 in de gemeenteraad. In 2002 volgt een mooi eerbetoon, hij wordt gehuldigd als ere-burger en ere-burgemeester van de gemeente Oosterzele.
Marcel Pien werd in de fusiegemeente geconfronteerd met een fenomeen dat hij ook eerder in Balegem had meegemaakt: harde politieke oppositie, die niet aarzelde om het grof geschut in stelling te brengen. Het brak hem al eens zuur op. Maar nu moeten zijn opponenten van weleer, nu toegeven dat tal van realisaties in Oosterzele die we vandaag simpel vinden, de handtekening en stempel van Marcel Pien dragen. Hij kon zijn mede- en tegenstanders perfect doorgronden. Een aimabel man die bekommerd was voor de medemens, hij stond dicht bij het volk. Burgemeester Marcel Pien getuigde van durf, werkkracht, onuitputtelijke energie, eerlijkheid, moed. Eenvoudig, innemend. Een man die niemand onverschillig liet. Men verafgoodde hem of verafschuwde hem. E én ding gaven vrienden en vijanden hem na: Marcel Pien hield zijn woord. Hij stapte met zijn overtuiging naar het volk. Hij zette meteen na de fusie zijn schouders onder de vernieuwingsoperatie. Marcel Pien kan je omschrijven als een sociale, katholieke liberaal. Hij engageerde zich voor de fusiegemeente. Kenmerkend is zijn gedrevenheid, energie uitstralend uit elke porie van zijn lichaam, een vleesgeworden dynamo.
Naast politicus is Marcel Pien ook een familieman, hij draagt zijn vrouw Mariette De Wandel, zijn kinderen en kleinkinderen op handen. In zijn gezin voelt hij zich gelukkig, even de kommer en zorgen vergeten die zijn vele taken destijds als burgemeester met zich mee brachten. Trots dat één van zijn kleinkinderen Kaat in zijn sporen treedt en gemeenteraadslid is voor Open Vld plus in de Oosterzeelse gemeenteraad. Marcel, je betekent veel voor Balegem, fusiegemeente Oosterzele, niet op te sommen in enkele woorden. Reporter 17