Wist je dat de Geraardsbersgesteenweg al in de 19 de eeuw gekasseid was? Voor het autotijdperk reden voertuigen op ijzeren banden. De bekendste waren de wagens die dynamiet van het ‘poerkot’ in Wetteren vervoerden naar de steengroeven in Lessen (Henegouwen). Steeds liepen twee mannen voorop voor de veiligheid van het transport. Bij de doortocht moesten pijp en sigaret gedoofd worden tot de voertuigen voorbij waren. Wie de Geraardsbergsesteenweg in de negentiende eeuw gebruikte moest aan de bareel
tol betalen (ter hoogte van restaurant De Bareel). (Reporter 17b, foto’s Danny De Lobelle)
Hoe het allemaal veranderde kan men zien uit de oude prentkaarten en foto’s van nu van onze Nuusfotograaf Danny De Lobelle. De Geraardsbergsesteenweg is een typevoorbeeld hoe tijden veranderen. Het is duidelijk te zien hoe de Geraardsbergsesteenweg evolueerde van open ruimte tot lintbebouwing. Op de foto’s zie je duidelijk hoe de bebouwing het panorama verdrong.
In 1879 werd de gemeenteschool gebouwd op de grond van de markies van Rode. Langs de Geraardsbergsesteenweg stonden prachtige beuken. Tijdens de Eerste Wereldoorlog dienden zij als brandhout. Na WO II verdwenen de beuken definitief. Links van de weg bevond zich een aardeweg voor paarden én kruiwagens. Een tijdje later werd rechts van de weg een ‘velobaan’ aangelegd. De kasseien van de Geraardsbergsesteenweg werden bij de bevrijding
in 1945 stuk gereden door tanks. In de jaren vijftig verdween de ‘velobaan’ en begon de asfaltering van de Geraardsbergsesteenweg. Later denderden de zware vrachtwagens van Pomm é over de Geraardsbergsesteenweg.
Langs de Geraardsbergsesteenweg (een deel werd vroeger Kapellenkouter genoemd) staat de oudste kapel van Oosterzele: de Sint — Rochuskapel gebouwd in 1628, herbouwd in 1814. Op een plan van de gebroeders P. en J. Mote van 1733 had de kapel een toren. Het plan geeft de wijk de naam ‘Kapelleberg’. Op prentkaarten van de ‘uitgeverij Van Vlieberge zusters Oosterzeele’ zie je nog de beukenrij.
Eeuwenlang was de Vinkemolen (gebouwd in 1566 door Philippe de Rodoan) langsheen de Geraardsbergsesteenweg het pronkstuk van Oosterzele. In de nacht van 27 november 1983 werd de molen verwoest door een hevige herfststorm. De Vinkemolen was een herkenningspunt, een baken in het landschap van Oosterzele. Jaren verstreken, er kwamen maar geen concrete plannen voor de heropbouw van de Vinkemolen. Jammer, Oosterzele, de molengemeente bij uitstek, verloor een waardevol stuk erfgoed. Een vzw in Sint — Denijs — Boekel had wel de ambitie om de Oosterzeelse Vinkemolen herop te bouwen en zijn eer en glorie terug te geven. In 2003 (20 jaar na de alles verwoestende storm) kreeg de Vinkemolen in Sint — Denijs — Boekel een nieuw leven. De Vinkemolen, ooit d é trots van Oosterzele, is nu te bekijken in het gehucht Wijlegem op den Franskouter in Sint — Denijs — Boekel. Op de Franskouter werd de Vinkemolen heropgebouwd, exact op de plaats waar na de WOII in 1946 de Franskoutermolen uit de 16 de eeuw werd gesloopt.