Marktdag
Zo heb ik toch achterhaald, door veel zelfstudie, dat woensdag een dag is maar ook vrijdag is dat en sinds kort besef ik dat de doortocht van oma en opa Taart op Marktdag gebeurt want dan wippen ze even binnen met mattentaarten “van de markt”, een tros blauwe druiven “van de markt”, K’3-kousjes “van de markt”, een veel te ruime pyjama “van de markt”maar die mogen ze terugbrengen. En dat alles voor ons Alowieske, want zo noemt opa me van dag 1, sinds hij hoorde dat ik geen Theo zou heten als zijn vader, maar Aloïs.
Alowieske ! Ik heb altijd zin om met Urbanus te zingen : Alo, alo, Alowieske . Maar zoiets doe je niet met een oude opa die wel al de 50 voorbij is…
Dag
Ik trek lui één oog open als papa me wekt om naar de crèse te gaan en langzaam volgt het tweede oog. Wat een geluk dat ik er slechts twee heb of ik was nog tot de middag bezig met openen en moest zo in de crèse niet nog maar eens pompoenpuree eten met voorgekouwde hondenbrokken.
Ik ben nog wakker aan het worden als papa jubelt : Nog 11 keer slapen ! Moet dat echt ? Schijnbaar moét dat …
Als enkele dagen later aan mijn bed het aftellen in stand wordt gehouden, is het mama die gilt : Nog 8 keer slapen ! Nog 5 keer slapen ! en dat houdt maar niet op. Alsof ik weet of dat nu nog lang duurt of binnenkort staat te gebeuren. Ze vergeten wel dat ik nog niet kan tellen. Wat zeg ik : vergeten…Ze vertikken het me te leren tellen omdat ze schrik hebben dat ik al meteen om zakgeld ga bedelen en over indexaanpassingen ga zeuren.
V-dag
Als mama me naar bed heeft gebracht en nog maar eens vertelt over de erwtenprinses –ik denk dan altijd : geef mij maar mijn matrasje en geen erwt om op te slapen- dan sluipt papa soms de kamer binnen, grijpt mama langs achteren beet, kust haar in de hals en maakt zich klaar om haar te knuffelen. Maar dan grijp ik vlug in bij zulke vergissing en ik roep : Papa ! Papa ! Ik lig hiér !
Ook mama reageert maar veel zachter want ik hoor haar dan zeggen : Nee, Stef, het is geen V-dag…Ze zegt “Stef” omdat papa Stef heet. Mocht ze Kevin zeggen, dan zou ik geen oog dichtdoen.
Wat die V kan betekenen, weet ik ook niet. Ik ken nochtans al zo veel woorden met V…
Verjaardag
Eindelijk weet ik het : de V staat voor verjaardag !!!
Mama en papa wekken me en zingen : Er is er een jarig hoera ! hoera ! Eigenlijk zou ik liever wat langer geslapen hebben maar als je je ouders gelukkig maakt met naar stomme kinderliedjes te luisteren, dan doe je dat toch.
Ze spelen me een wit menerenhemd aan en een zwart strikje. Moet ik op 2-jarige leeftijd al kelner gaan spelen ? Is dat dan geen kinderarbeid ? Ik protesteer, wiebel heen en weer zodat ze de knoopjes niet dicht krijgen. Ik moet braaf zijn want vandaag is het feest !!! Mag ik vanaf morgen dan weer mijn duivels loslaten ? Goed om weten.
Over zijn schouder draagt papa me de trap af, mijn hoofd naar beneden, mijn benen in de lucht. Ik kraai en spartel want het is feest. Zou opa Taart dat ook doen als oma Taart jarig is ? En hij is zó mager en klein en zij zó dik. Arme opa.
Als ik in de woonkamer kom, zie ik dat het inderdaad feest is want er hangen bloemenslingers in rood, blauw, groen, geel en in nog andere kleuren die ik nu nog niet ken. Ook de versierde tafel is er al, de ballonnen aan mijn stoel zijn er al, een grote zilveren 2 is er al die van de zoldering tot juist boven mijn bord hangt en Bobo is er al. Zij moet die 2 hoog in een balk van het plafond hebben vastgemaakt want de ladder staat er nog en Bobo heeft heel erg moeten rekken : haar korte rokje is nog maar een bandje. Zou het daarom zijn dat mama dadelijk zei : Hier Bobo, draag mijn witte kiel dat je je nieuwe rok niet vuil maakt ?
Nu krijg ik een pannenkoek met een dikke laag choco maar deze middag, na de balletjes in tomatensaus met frietjes, is er taart, zegt mama, maar die moet Bobo nog eerst maken. Mama gaat naar de keuken en papa zit haar achterna, niet de papa die altijd lacht maar de papa met een vies gezicht. Ik hoor hem nog duidelijk zeggen : ze gaat er toch niet van haar spul onder mengen zeker ?
Haar spul…Je wordt dan 2 jaar, je kent al nagenoeg alle dagen van de week, je draagt al een wit herenhemd met zwarte strik, en dan weet je nog altijd niet wat het spul van Bobo betekent. Aloïs, jongen, er wacht nog heel wat werk op jou !