Sinds uitbater Guy Lapaige een tweetal jaren geleden liet horen dat hij overwoog om de deuren van zijn gelijknamige café aan de Heldenlaan eind 2020 voorgoed te sluiten, deden allerlei geruchten en kwakkels de ronde. Toch zal dit primeur-nieuwsbericht voor velen een donderslag bij heldere hemel zijn: eerstdaags wordt de notariële akte ondertekend waardoor het gebouw aan de Heldenlaan 54 in Zottegem-centrum een nieuwe eigenaar krijgt en café Lapaige zeer binnenkort dichtgaat. Eind deze maand reeds. (lees verder onder de foto)
De ontstaansgeschiedenis van café Lapaige brengt ons terug naar 1939. In het Sottegem-van-toen waren er volgens officiële archiefcijfers 309 ‘gedeclareerde’ cafés (voor 4.150 ‘zielen’) maar toch besloten Leon Lapaige en Bertha Limper in 1939 om het pand op de hoek van de toenmalige Neerstraat en Varkensmarkt, nu Heldenlaan en Neerhofstraat, te kopen en er ook een herberg in te richten. De start werd echter onverwacht bemoeilijkt door het begin van de Tweede Wereldoorlog maar gelukkig was er de wekelijkse markt die extra volk op de been bracht, terwijl het voor de marktkramers een gemak was dat ze de bakken waarin ze o.a. biggen aanvoerden, kwijt konden in de stallingen achter het café dat, naar de roepnaam van een ouder familielid Florimond, in de volksmond ook de naam “Bij Floos” kreeg.
In 1951 maakten Leon en Bertha achter de toog plaats voor hun zoon Gaston en zijn vrouw Leona die zelf ook uit het cafémilieu kwam (haar ouders hielden een herberg aan de Meire in Strijpen). Met de hulp van Gastons broers Charles en Marcel werd het Quiévrainverbond opgericht en de bloei van deze duivenmaatschappij had er ook mee te maken dat in 1964 besloten werd om de achtergelegen stallingen te slopen voor een nieuwbouw, met een benedengedeelte dat dienst deed voor het inkorven van de duiven of dat ook kon gebruikt worden als vergaderruimte en verbruikerszaal, terwijl de bovenverdieping ingepalmd werd voor de administratie en alle papierwerk van de duivenmaatschappij. (lees verder onder de foto)
Gaston en Leona kregen drie kinderen: Diane, Marc (+ 2018) en Guy. Na afloop van zijn legerdienst in 1980 begon deze laatste eerst mee te helpen in het café en in 1990 nam hij zelfstandig de uitbating op zich. Toen zijn vader ziek werd in 1994, werd besloten de duivensportactiviteiten helemaal stop te zetten maar daarom vonden niet minder mensen de weg naar Café Lapaige Guy. Integendeel, door zijn inbreng kwamen er nieuwe en jonge klanten bij en ging het crescendo met de bestaande activiteiten binnen het café of kwamen er ook nieuwe bij. Vanuit zijn interesse voor sport in het algemeen en voetbal in het bijzonder en mede door het bezielend enthousiasme van ‘was- en strijkmoeder’ Leona werd een minivoetbalclub opgericht. Er werd een voetbalpronostiekwedstrijd opgestart (met de laatste jaren ieder speelseizoen meer dan 250 wekelijkse deelnemers), de spaarkas groeide tot een 100-tal leden, naast de politieke familie van de liberalen had sinds enkele jaren ook carnavalsvereniging De Sotten er haar lokaal terwijl van de benedenzaal ontelbare keren gebruikgemaakt werd voor vergaderingen van verschillende verenigingen, mede-eigenaars enz.
Sinds zijn huwelijk in 1999 kon Guy eveneens rekenen op de hulp van zijn echtgenote Martine (in combinatie met haar job bij de zorginstellingen van De Bron). Tot haar 85ste stak ook moeder Leona in de mate van het mogelijke nog een handje toe – ze overleed eind 2018 op 88-jarige leeftijd – en bij kermissen of andere festiviteiten sprong ook zoon Stijn bij. Toch begon Guy Lapaige er meer en meer luidop over na te denken (temeer er bij hem ook al 61 jaar op de teller staat) om voorgoed de deuren van zijn café dicht te doen. Dit zat er dus aan te komen maar door een plotse gang van zaken is het nu ineens wel heel dichtbij: na drie generaties of 82 jaar ‘Floos’ waarvan 41 jaar met Guy Lapaige achter de tapkast sluit weldra het enige café in de zeer ruime regio waar men nog voor de prijs van 1,10 euro een pint volgens de regels van de kunst geserveerd krijgt. Nog tot zaterdagavond 31 juli e.k.