Geraardsbergen. Op donderdag 8 juli brak in een huis in de Buizemontstraat een zware brand uit. De kritiek dat de brandweer lang op zich liet wachten, klinkt steeds luider. Nuus kreeg vertrouwelijke informatie over de interne problemen van de brandweer en vroeg zonecommandant Van Biesen om een reactie. ‘Gelukkig is er nog de motivatie van de vrijwilligers en de bereidwilligheid van de bevolking om ons op moeilijke momenten bij te staan’, klinkt het.
‘Overbetaalde oproepsysteem’
Op donderdag 8 juli brak in een huis in de Buizemontstraat een zware brand uit. De kritiek dat de brandweer lang op zich liet wachten klinkt steeds luider. Donderdagavond – nadat het artikel over de brand was verschenen – kregen we volgend bericht met vertrouwelijke informatie. Daaruit moet blijken dat het computergestuurd oproepsysteem van de brandweer niet optimaal functioneert:
‘18:38: alarmering app Denderleeuw; 18:59: alarmering app Geraardsbergen; Neem gebeld om 18:35 naar 112. Dat is al 24 minuten alvorens via een app van Geraardsbergen opgeroepen is. Doe er dan nog eens 5 minuten bij voor vertrek en 4 minuten rijden, dan kom je op 33 minuten voor de oproep van de app. Er werden wel om 18:38 een ladder en tank opgeroepen van Geraardsbergen, dus de brandweer zal er vroeger geweest zijn. De eerste app. heeft idd heel lang erover gedaan, met dank aan het overbetaalde oproepsysteem.’
Zonecommandant Van Biesen reageert
We vroegen kolonel Wim Van Biesen – zonecommandant van de Hulpverleningszone Zuid-Oost – om een reactie:
‘Op het ogenblik van de oproep werd het beschikbare personeel van de post Geraardsbergen opgeroepen en verdeeld over de tankwagen en de ladderwagen. Tien minuten na de oproep waren de tankwagen, ladderwagen en commandowagen van de post Geraardsbergen ter plaatse in de Buizemontstraat. De brand was toen reeds uitslaand, ze startten hierop met de eerste blussing.
U bent… ongetwijfeld ook op de hoogte dat de bemanning van een autopomp wettelijk geregeld is. Naast een chauffeur, dienen er 4 brandweerman-persluchtdragers en een onderofficier aanwezig te zijn.
Op het ogenblik van de oproep was echter geen enkele van de 7 vrijwillige onderofficieren beschikbaar. Het ‘overbetaalde oproepsysteem’ riep vervolgens de snelst beschikbare autopomp op, deze van Denderleeuw. Drie minuten later werd vanuit de zonale meldkamer een tweede autopomp gestuurd als back-up, deze autopomp kwam uit Aalst. Om 18.59 uur had zich voldoende personeel van de post Geraardsbergen beschikbaar gesteld om de autopomp van Geraardsbergen te bemannen, daarop werd de autopomp Geraardsbergen als derde autopomp extra uitgestuurd.
Tot slot wil ik nog meegeven dat we als zone ons bewust zijn van de cruciale functie die een onderofficier bekleedt om een snelle en adequate dienstverlening te kunnen garanderen. Om die reden werd op 1 maart 2021 ook een beroepssergeant aangesteld in de post Geraardsbergen.’
‘Militair regime’
Interne bronnen onderstrepen dat de resultaten van de brandweerhervormingen op zich laten wachten. De organisatie loop zeker niet op wieltjes, maar er is ook sprake van een beduidend personeelstekort. Er zijn te weinig beroepsweermannen en een tekort aan vrijwillige brandweermannen, waardoor de uitrijtijden onaanvaardbaar kunnen oplopen. Zonecommandant Van Biesen legt zelf de vinger in de wonde door te onderstrepen dat op het ogenblik van de oproep geen enkele van de 7 vrijwillige onderofficieren beschikbaar was.
Zonecommandant Van Biesen is zich bewust van de problemen en stelde op 1 maart 2021 een beroepssergant voor de post Geraardsbergen aan, maar toen we gisteren naar de Hulpverleningszone Zuid-Oost voor meer informatie belden, kregen we de naam van o.a. gewezen postoverste Bert De Clercq door, die ons tijdens een telefonisch contact liet verstaan niet meer in functie te zijn en ons doorverwees naar kapitein Vandesande en zonecommandant Van Biesen.
Volgens onze bron gaat het niet enkel over de middelen en het personeelsbeleid, maar ook over de afstand tussen de leidinggevenden, waardoor de communicatie moeilijk verloopt. Bovendien blijkt uit ons contact dat de brandweerlieden niet vrijuit kunnen spreken uit ‘schrik voor represailles. Er heerst een militair regime.’ Daardoor ontstaat een gespannen sfeer, ‘die eerder een deel van het probleem is.’ ‘Gelukkig is er nog de motivatie van de vrijwilligers en de bereidwilligheid van de bevolking om ons op moeilijke momenten bij te staan’, klinkt het.
Julien Borremans