Goeiemiddag beste lezers,
de felle regen van de laatste dagen dwingt mij om mijn toevlucht in huis te zoeken. Tijdens de schaarse opklaringen spoed ik mij als een marmot na een eindeloze winterslaap richting tuin. De kruisbessen zijn nog altijd niet geplukt. Ik maak er straks werk van. Al ben ik in een filosofische bui en dwalen mijn gedachten af. Mijlenver van het huishoudelijk werk. Gisteren kreeg ik de onverwachte recensie over ‘Love me love me not‘ onder ogen. Veel te veel lof voor mijn bescheiden prestatie. En alweer de vraag, de stimulans om aan ‘het echte werk’ te beginnen. Boek of novelle. Toegegeven, mijn ijdelheid is gestreeld, toch primeren de vele twijfels. ‘Laat het diepste van je diepste zien’ werd me gevraagd. Schrijf ik overwegend naar waarheid, dat is nu wel het laatste wat ik wil, een volledige inkijk in mijn diepste ik. Een beetje mysterie mag toch overblijven? Volgens de schrijver ‘ glijd ik soepel door het leven. ‘. Heb ik ‘greep op alle facetten van mijn leven’. Houden zo…Het zet me wel aan het denken. Hij heeft, zonder me erg goed te kennen, verschillende punten gescoord. Het frêle, verlegen, nieuwsgierige, naar het leven hongerende meisje dat ik ooit was is nog zo sterk in mij aanwezig. De passie van de jonge vrouw en de gretigheid die mijn maatstaven waren om het leven te omarmen zijn niet uitgedoofd. Heb ik dan niets geleerd? Wie nu hoopt dat er nog altijd een grote naïveteit in mij schuilgaat moet ik teleurstellen. Die ben ik onderweg verloren. Het engagement en de warme gevoelens voor de ontelbare mensen die ik leerde kennen , ook die zijn blijvend. ‘Het houdt haar jong’ schrijft hij. Of dat zo is merken we binnenkort. Op een reünie. Die net voelt alsof ik na lange tijd toestemming krijg om uit te gaan. Raar maar waar, ik kan niet wachten! Ook dat is hetzelfde gebleven, het geduld…
Blowing in the wind. Straks, tussen de bessenstruiken. En neen, ik heb geen genotsmiddel genomen. Ook niet voor medicinaal gebruik. Dat heb ik niet nodig. Mijn hoofd zit al vol genoeg. Trouwens, de broccoli van deze middag was bio.
Tot later,
Lut