Toen ik de eerste geruchten opving rond de komst van een heuse stadionsite, voelde ik me blij, voelde ik me fier, voelde ik me erkend als Bevegemnaar. Tot dan had ik voortdurend ervaren dat de beschaving van Zottegem ophield aan de grens met Bevegem en dat waren de 3 bruggen. Eenmaal daar aangekomen beoefende men het sluikstorten als een provinciale sport, passeerde de olifant niet met zijn zuigende slurf, kreeg men niet eens reclameblaadjes, viseerde men de kerk van Bevegem als een schietschijf enz. Nu ging Bevegem eindelijk eens op de kaart komen, ging het een volwaardig aanhangsel worden van de stad Zottegem en bv. kunnen concurreren met Oudenaarde. Men ging opnieuw een balletje kunnen gooien in een bowling, nadat we die in het centrum in de Laurens Demetsstraat 40, 45 jaar geleden ook reeds hadden, daar waar nu Vishandel De Kust een handelszaak heeft. Waarom die bowlingzaal er wegtrok, vraag je. Was dat niet voor de geluidshinder ? Kan best zijn…Nog eerder was er in dezelfde buurt het lokaal van Eikels Worden Bomen, de heel populaire turnclub die nu eindelijk een modern en aangepast onderkomen zou vinden op die sportsite.
Bevegem was al heelwat van zijn pluimen verloren met het opofferen van een enig stukje natuurschoon met vijver en oeroude bomen voor blokkendozen waarin men mensen stopt : Villa De Freyne maar dat zou nu enigszins worden gecompenseerd door een sportdorp. Misschien, zo droomde ik verder, komt er zelfs een busstation met een keuze aan bussen, vroeger hadden we in Zottegem zelfs een tram, die me zouden brengen naar de winkelcentra op Buke en Langestraat, onbereikbaar tot nu toe voor stramme benen en knieprothesen en autolozen.
Maar tegelijk was er zoiets als een verhelderend moment, de klik zonder geluid maar met veel openbaringen.Ik voelde zoiets als het Franskesmoment. Wat wil je, Franske, een nieuwe fiets of een zusje ? waarop Franske koos voor de fiets hoewel moeder al enorme rondingen had en ze al een betrouwbare crèche had gevonden.
Ik was zo aangenaam verrast geweest dat de brave burger, en dat was ik ook, eindelijk eens inspraak had en plannen kon goedkeuren of afschieten. Ik stelde me voor dat de verkozenen des volks na de gemeenteraad nog een pint waren gaan drinken, niet meer bij Klosse want dat volkscafé dichtbij de Markt was deze winter al afgebrand en dat ze daar, na een 3e rondje van de oppositie, plots begonnen te fantaseren, verdraai mijn woorden niet : ik zeg NIET raaskallen, over 10 a bowlingruimte wat ik wel al een mooi bouwplekje vind als optrekje voor een jong paartje, net als 75 a groen dat moet verdwijnen en 5 a bos gehakt.
Later pas kwam voor mij de dreun dat ze die rondjes zelfs nog onder het waakzaam oog van cafébazin Jeanine hadden gegeven en het sportdorp en dokter en kinesisten geen vierkante maar al een ronde zaak waren.
Het kindje was allang onderweg en ik was Franske…
Anny Bert