Brakelaar Stefaan Desmet stelde vorig weekend zijn nieuwe roman ‘Wit verdriet, zwart verdriet’ voor in het Provinciehuis in Gent. Bij deze voorstelling waren er toespraken van eerste gedeputeerde Kurt Moens (N-VA) en van Dirk Demuynck van Witsand Uitgevers.
Verzet en collaboratie
Stefaan Desmet :‘Wit verdriet, zwart verdriet’ vertelt het verhaal van de kleine oorlog van mijn tante Marie. Het is geen vrijblijvend verhaal uit het verleden maar een roman met lessen die we nooit mogen vergeten. Af en toe trek ik immers de parallel naar vandaag met de polarisatie en de onverdraagzaamheid die men hier en daar tegenwoordig vaststelt.
De titel heeft betrekking op het verdriet zowel in kringen van het vroegere verzet (‘wit’ verdriet) als in kringen van de collaboratie (‘zwart’ verdriet).
Tante Marie heeft de dood van haar broer niet kunnen verwerken. Robert Demets stond tijdens de Tweede Wereldoorlog gekend als anglofiel en was, op bescheiden wijze, actief bij het verzet. Hij werd opgepakt door de Duitsers en overleefde de oorlog niet. Voor mijn tante Marie betekende het een levenslang trauma. Dit is een rode draad doorheen het boek. Ook omdat er lang geen volledige zekerheid kwam of en hoe Robert aan zijn einde was gekomen.
Verzetslieden zoals Robert Demets zijn al lang vergeten, behalve dan door hun nabestaanden. Dat geldt echter niet voor Leo Vindevogel, de oorlogsburgemeester van Ronse. De executie van Vindevogel is uiteraard tragisch. Men had hem niet mogen executeren in 1945 maar hij verdiende wel een duidelijke straf gezien zijn uitgesproken pro-Duitse houding. Er is echter weinig aandacht voor de expliciete standpunten die hij zelf, in het bijzonder in de regionale pers, heeft ingenomen pro Duitsland en pro Hitler. Toch werd er na de oorlog een vrij geïdealiseerde mythe over hem opgebouwd die tot vandaag blijft verder leven. De familiegeschiedenis vertel ik gewoon, het luik over Leo Vindevogel breng ik voornamelijk aan de hand van citaten.
Het is een persoonlijk verhaal. Hoewel deels autobiografisch blijft het echter fictie. De onbekende elementen in het verhaal heb ik met mijn verbeelding aangevuld. Onder meer daarom zijn de namen licht aangepast. Het betreft dus geen biografie van een familielid. Een uitgebreide verantwoording achteraan het boek geeft aan wat er authentiek is en welke bronnen ik heb gehanteerd.”
Het boek is vanaf nu te koop in de boekhandel. De foto’s zijn van de hand van Katleen Anrijs ( een vrouw met een Beiaard verleden)
Eerder publiceerde Stefaan Desmet reeds de verhalenbundel ‘Reigers en andere verhalen’ en de roman ‘De tovenaar van half negen’.
Stefaan Desmet is sinds 1999 financieel beheerder van de provincie Oost-Vlaanderen. Hij is sinds 2002 docent Oost-Vlaamse Bestuursacademie (cursussen nieuwe beleids- en beheerscyclus (BBC) en financieel management). Tussen 1987 en 1999 was hij gemeenteontvanger Gemeentebestuur Brakel.
