In de eerste week van november werd de vergunning voor een grote stal in Meerse voor de zevende keer (!) vernietigd voor de rechtbank. Het is de zoveelste stap in een eindeloze vergunningscarroussel. De eerste vergunningsaanvraag voor de stal in Meerse ten westen van de Reytgracht werd in 2013 ingediend. Milieufront Omer Wattez vzw (MOW) was niet akkoord en tekende toen al verzet aan. Toch begon de eigenaar al met de bouw van de stal in 2015 en diende nadien steeds nieuwe vergunningsaanvragen in. Zonder resultaat voor de aanvrager, want ze werden stuk voor stuk afgekeurd.
MOW argumenteert al van in het begin dat een grote stal niet thuishoort in open ruimtegebied in de Scheldevallei. Bovendien ligt het terrein in overstromingsgevoelig gebied. De stal verstoort dus het landschap, maakt komaf met de schaarse open ruimte die er nog is en zorgt ook nog voor onnodige verharding. Door al met de bouw van de stal aan te vangen terwijl de vergunning nog in behandeling was, nam de aanvrager een risico. Wat als de vergunning wordt vernietigd? Bij elke vernietiging van de vergunning werd echter een nieuwe aanvraag ingediend.
In 2013 vroeg de aanvrager een eerste stedenbouwkundige vergunning aan. De gemeente weigerde, maar de aanvrager trok naar de Oost-Vlaamse deputatie die ze afgaf. MOW trok naar de Raad voor Vergunningsbetwistingen (RvVb) die de vergunning in 2015 een eerste keer vernietigde.
In 2014 al vroeg de aanvrager een nieuwe stedenbouwkundige vergunning aan. Deze keer verleenden zowel de gemeente als de Deputatie die, ondanks verzet van MOW. Daarop trok MOW naar de RvVb die ze een tweede keer vernietigde in 2017. Daarop moest de deputatie een nieuw besluit nemen en gaf ze in 2017 opnieuw een vergunning af. Onbegrijpelijk. Daarop ging MOW weer in beroep bij de RvVB, die de vergunning in 2019 dan maar voor een derde maal vernietigde.
Ook in 2014 werd een milieuvergunning aangevraagd. Daarom trokken buurtbewoners naar de Raad van State (RvS), die de vergunning voor de vierde keer vernietigde in 2019. De deputatie legde zich niet neer bij het oordeel van de RvS en gaf opnieuw een milieuvergunning in 2019. Deze beslissing werd echter via versnelde procedure voor een vijfde maal keer vernietigd door de RvS nog in 2019.
Ondanks de verschillende arresten van de RvVb en de RvS duidelijk maken dat een grote stal niet thuishoort in open Scheldevallei, werd in 2019 een omgevingsvergunning aangevraagd. De gemeente verleende de vergunning. MOW ging in beroep, maar opnieuw verleende de deputatie de vergunning. Hierop trok MOW naar de RvVb die vergunning voor een zesde keer vernietigde in 2021. De Deputatie diende een nieuwe beslissing te nemen, en u raadt het al… ze verleende in 2021 opnieuw een vergunning en weer moest MOW aankloppen bij de RvVb. In de eerste week van november kregen we het arrest: dit vernietigt de vergunning van de deputatie van 2021 voor een zevende keer. En nu moet de deputatie opnieuw een beslissing nemen.
Na drie vernietigde stedenbouwkundige vergunningen, twee vernietigde milieuvergunnignen en twee vernietigde omgevingsvergunningen mag het toch eens beginnen door te dringen bij de Deputatie van Oost Vlaanderen dat een stal echt niet thuishoort in overstromingsgevoelig en open Scheldevalleigebied.
