Vorige week trokken we opnieuw op pad voor onze rubriek ‘In de praatstoel’ en kwamen we in de Ninovestraat te Burst terecht, bij de twins en gebroeders Iljo en Xian Neerinckx. Beiden renners (18 jaar worden in december) en aangesloten bij het Isorex Cycling Team en tweedejaars junior komen daadwerkelijk uit een wielerfamilie. Papa Davy was in Mere één van de stuwende krachten bij het Meerse Wielervrienden die heel wat organisaties op hun naam staan hadden waaronder het PK in Mere, terwijl nonkel Kris Neerinckx destijds ook één van de smaakmakers was in het wielerpeloton. Reden genoeg om beide renners in onze praatstoel te zetten en u kennis te laten maken met de twins Iljo en Xian.
Nuus: Waarom en hoe ben je begonnen met koersen en waarom de voorkeur voor het wielrennen? en deed u voor het wielrennen een andere sport?
Iljo Neerinckx: De wielersport zat al eerder in mijn familie. Dat is de voornaamste reden waarom ik uiteindelijk op de fiets ben gekropen. Mijn vader sprak me aan over een wielerploeg in de buurt en was meteen verkocht. Uiteraard werden de mannen van The Wolfpack in het voorjaar ook gezien als een reden waardoor ik interesse kreeg in de wielersport. Hiervoor heb ik ook andere sporten beoefend, namelijk voetbal, atletiek en gymnastiek…. Geen van deze sporten sprak me aan. Het was meer ontdekken van welke sporten er nu wel bestaan en me zouden kunnen interesseren. Het wielrennen was gewoonweg sinds kleins af aan al een passie. Eerst begon ik met een opleiding van cycling Vlaanderen met de mountainbike. Uiteraard had ik veel plezier, maar mijn uiteindelijke doel was toch om op die wegfiets te geraken. Zo ben ik dan verder gegroeid tot een fulltime wielrenner op de weg. De andere disciplines binnen de wielersport zag ik meer als plezier. Mijn ouders hebben me hier op alle vlakken ondersteund. Voor hen was het gewoonweg belangrijk dat ik er plezier aan had en een hobby zocht waarbij ik mijn energie kwijt kon.
Xian Neerinckx: Ik ben begonnen met koersen vanwege mijn diepgewortelde passie voor de sport, die eigenlijk al in mijn jeugd begon. Vroeger ging ik vaak met mijn vader en moeder naar wielerwedstrijden kijken, zowel lokaal als op televisie. Mijn vader was een fervent wielerfan. Samen met mijn ouders keek ik naar wedstrijden en besprak ik de tactieken en prestaties van de renners. Ze stimuleerden mijn liefde voor het wielrennen en motiveerden me om zelf te gaan fietsen. Mijn vader en moeder waren ook degene die ons altijd voorzagen van het juiste materiaal. Ze begrepen het belang van goede uitrusting in deze veeleisende sport en zorgden ervoor dat we altijd de beste fietsen en accessoires hadden. Dit gaf me het vertrouwen om serieus te gaan trainen en wedstrijden te gaan rijden. Voordat ik begon met wielrennen, was ik actief in andere sporten, namelijk gymnastiek en atletiek. Deze sporten hebben me geholpen om mijn fysieke vaardigheden te ontwikkelen, wat later van pas kwam in het wielrennen. Bovendien heeft het wielrennen altijd een speciale plaats ingenomen in onze familie. Verschillende familieleden, waaronder mijn vader en moeder, hebben zelf ook gekoerst of zijn betrokken geweest bij de wielersport. Hierdoor voelde ik me extra gemotiveerd om in de wielersport te stappen en mijn eigen pad te volgen binnen deze traditie. Al met al is mijn liefde voor het wielrennen dus geworteld in mijn vroege blootstelling aan de sport, de aanmoediging en steun van zowel mijn vader als mijn moeder, mijn eigen sportachtergrond en de wielercultuur binnen onze familie. Dit alles heeft mij geleid naar de wereld van het wielrennen, waar ik mijn passie en talenten tot uiting kan brengen.
Nuus: Je was negen jaar toen je begon, nu je wordt achttien jaar, wat heb je al bereikt van bij de start bij de miniemen en bij de nieuwelingen?
I.N.: Elk jaar bekeek ik aan als een leerschool. Uiteraard heb ik met de jaren steeds meer inzicht gekregen op vlak van tactiek. Na de jaren heb ik mijn lichaam leren kennen op verschillende vlakken, bijvoorbeeld wanneer ik mijn lichaam te veel belast en wanneer mijn lichaam rust nodig heeft. De basis van het wielrennen is uiteraard voorbereiden. Zonder voorbereiding ben je niet in staat om het maximale te bereiken. Voor mijzelf is een wielerwedstrijd te vergelijken met een videogame. Als je op niveau bent kan je het spelletje spelen… Ook heb ik geleerd om te begrijpen dat de wielersport tegen zijn limiet aanleunt, zowel op vlak van veiligheid en trainingsarbeid. Soms is het heel hard als wielrenner, maar ondanks de vele tegenslagen in mijn carrière leer je op het einde van het verhaal ermee omgaan.
X.N.: Sinds mijn begin in de wielersport op negenjarige leeftijd, heb ik veel waardevolle ervaringen opgedaan en enkele bescheiden successen behaald. Het meest waardevolle wat ik heb bereikt, zijn de vriendschappen die ik door de jaren heen heb opgebouwd. De wielersport bracht me in contact met gelijkgestemde mensen, zowel renners als supporters, en deze vriendschappen zijn een belangrijk deel van mijn reis geworden. Wat betreft mijn prestaties op de fiets, heb ik tijdens mijn tijd bij de miniemen en nieuwelingen enkele ereplaatsen bij elkaar gereden. Hoewel ik niet altijd op het hoogste podium stond, waren deze prestaties belangrijke leermomenten die me hebben geholpen om te groeien als renner. Ik heb hard gewerkt en geleerd van mijn races, altijd strevend naar verbetering. Eén speciale herinnering die ik koester, is mijn eerste overwinning. Het was een onvergetelijke ervaring om als jonge renner de finishlijn als eerste te passeren en de vreugde van het winnen te voelen. Deze overwinning gaf me een enorme boost in zelfvertrouwen en motiveerde me om mijn passie voor het wielrennen voort te zetten. Al met al heb ik in de jaren sinds mijn start in de wielersport veel geleerd en genoten van mijn reis. Hoewel er nog veel uitdagingen voor me liggen, kijk ik ernaar uit om mijn wielercarrière voort te zetten en te zien waar mijn toekomstige inspanningen me zullen brengen.
Nuus: Je bent nu tweedejaars junior, hoe verliep je seizoen dit jaar?
I.N.: Ik kan terugblikken op een seizoen met veel “ups en downs”, zowel mentaal als fysiek. Het voorjaar verliep vrij matig, ondanks het teken van overtraining. De prestaties vielen wat tegen en mijn lichaam had telkens veel nodig om te herstellen van een inspanning. In die periode was het noodzakelijk om de nodige rust te nemen. Naarmate het seizoen vorderde kwam ik geleidelijk aan weer op mijn niveau. Toen de druk van de examens eraf was, begon ik met een goed gevoel en vorm aan de aankomende wedstrijden. In de maand juli had ik een paar goede wedstrijden, maar steeds gekenmerkt met pech. De meeste voorvallen waar ik mee werd geconfronteerd, waren mechanische problemen en valpartijen. Voor mij was het vanaf dat moment “mentaal” vrij moeilijk om terug de draad op te pikken. In het achterhoofd had ik wel nog steeds de moed om een sterk najaar te rijden. Op dit moment zijn we aan het einde van het seizoen en ben ik nog steeds op zoek naar die ene uitschieter.
X.N.: Dit seizoen was voor mij een uitdaging. Helaas verliep mijn seizoen moeizaam vanwege een slepende ziekte die me aan het begin van het seizoen trof. Deze ziekte had een aanzienlijke impact op mijn training en prestaties. Het kostte me veel tijd en energie om volledig te herstellen en terug te keren naar mijn optimale conditie. Een ander aspect dat mijn seizoen beïnvloedde, was dat ik nog niet het niveau had gehaald dat ik vorig jaar wist te bereiken. Dit was frustrerend, vooral omdat ik mezelf vorig jaar had overtroffen en nu merkte dat ik niet dezelfde prestaties kon leveren. Ik realiseerde me dat ik geduld moest hebben en bleef werken aan mijn training om terug te komen op dat niveau. Een belangrijke factor die me dit seizoen parten speelde, is mijn gevoeligheid voor longziekten. Dit komt doordat ik twee maanden te vroeg ben geboren, wat mijn longen kwetsbaarder maakt voor infecties en aandoeningen. Hierdoor moest ik extra voorzichtig zijn en ervoor zorgen dat ik mijn gezondheid op de eerste plaats zou zetten. Ondanks de tegenslagen heb ik geleerd om veerkrachtig te zijn en me niet te laten ontmoedigen door moeilijkheden. Ik blijf hard werken en streven naar verbetering, en ik ben vastbesloten om in de toekomst mijn doelen in de wielersport te bereiken.
Nuus: Wat waren je belangrijkste wedstrijden en uitslagen dit seizoen?
I.N.: Voor mij is er één wedstrijd die aanleunt tegen mijn beste niveau , namelijk de koers in Borsbeke. We vormden een kopgroep van 7 aan het begin van de wedstrijd. We bouwden onze voorsprong uit tot over de 2 minuten. Ikzelf nam vele kopbeurten, maar bij het ingaan van de laatste ronde werd ik geconfronteerd met een platte band. Na alle pech van dit seizoen kwam dit zeer hard aan. Hierover heb ik nog zeer lang zitten piekeren… De week nadien was ik uit op revanche, maar helaas raakte ik betrokken bij een massale valpartij. Hiervan moest ik zeer lang herstellen, zowel mentaal als fysiek. Na deze moeilijke periode heb ik steeds constant uitslagen bij elkaar gereden, met hier en daar eens een iets betere wedstrijd. Hoewel ik ook moet zeggen dat de uitslagen meestal niet veel zeggen over de wedstrijd zelf.
X.N.: Dit seizoen heb ik nog niet echt iets speciaals kunnen bereiken in termen van uitslagen, afgezien van enkele top tien plaatsen en top 20 plaatsen. Hoewel ik nog niet de successen heb behaald waar ik naar streef, blijf ik hard werken om mijn prestaties te verbeteren. Een aspect van het wielrennen waar ik echt van geniet, is aanvallend koersen. Het geeft me voldoening om actief deel te nemen aan de wedstrijd en te proberen een rol te spelen in het verloop van de koers, zelfs als dit niet altijd resulteert in een podiumplaats. Het gevoel van strijden en proberen de race te beïnvloeden, geeft me veel voldoening. Wat betreft de wedstrijden zelf, vind ik de lokale wedstrijden in onze streek het leukst om te rijden. Deze koersen hebben voor mij een bijzondere charme, omdat ik vertrouwd ben met het terrein en het publiek. Het is altijd geweldig om voor je lokale supporters te rijden en te genieten van de mooie routes in onze omgeving. Hoewel deze wedstrijden misschien niet altijd de grootste bekendheid hebben, hebben ze een speciale plaats in mijn wielercarrière en blijven ze me inspireren om te blijven trainen en racen.
Nuus: Je reed in juni maar 1 wedstrijd, is hiervoor een bepaalde reden?
I.N.: Reden staat al vermeld in de andere tekst. Ondanks de mechanische pech en de valpartij
Nuus: Je reed in april, eerste deel van mei en juni geen enkele wedstrijd, is hiervoor een bepaalde reden? In totaal reed je amper 12 wedstrijden dit seizoen?
X.N.: Dat klopt, dit seizoen verliep helaas niet zoals gepland, en er is inderdaad een specifieke reden waarom ik in april, het eerste deel van mei en juni geen enkele wedstrijd heb gereden. Ik ben gedurende die periode veelvuldig ziek geweest, en dat heeft mijn deelname aan wedstrijden belemmerd. Deze aanhoudende gezondheidsproblemen hebben me gedwongen om rust te nemen en mijn training en wedstrijdschema aan te passen. Ook de examens speelden een rol in juni. Het feit dat ik dit seizoen slechts 12 wedstrijden heb kunnen rijden, is een duidelijke weerspiegeling van de uitdagingen die ik heb ondervonden vanwege mijn gezondheidsproblemen. Het was teleurstellend om mijn wedstrijdplanning te moeten onderbreken en niet in staat te zijn om consistent deel te nemen aan evenementen zoals ik had gehoopt. Al met al beschouw ik dit seizoen als een moeilijke periode in mijn wielercarrière en een seizoen om snel te vergeten. Ik blijf echter vastbesloten om mijn gezondheid te verbeteren en sterker terug te komen in de toekomst, met de hoop op betere seizoenen voor de boeg.
Nuus: Volgend jaar maak je de overstap naar eerstejaars belofte, een trapje hoger, wat denk je voor volgend seizoen? of wat zijn de verwachtingen en plannen voor 2024?
I.N.: Ik kijk met een realistische blik naar de toekomst, omdat ik het wielrennen zal combineren met de studies kinesitherapie en revalidatiewetenschappen. Het zal plannen worden, maar ik geloof er wel in dat het zeker niet onmogelijk is. De winter zal raad brengen en aantonen op welk niveau ik eruit zal komen. De motivatie zal op enkele momenten ver te zoeken zijn, maar alles komt erop neer om de nodige discipline te hebben. De stap zal uiteraard wennen worden, maar niets is onmogelijk. Ik heb nog steeds ambities om het beste eruit te halen en te groeien naar mijn beste niveau.
X.N.: Voor volgend seizoen staan er enkele uitdagende veranderingen op mijn pad. Allereerst zal ik de overstap maken naar de categorie eerstejaars belofte, wat een stap omhoog is en nieuwe uitdagingen met zich meebrengt. Deze overgang betekent dat ik mijn niveau verder moet verbeteren en mezelf moet bewijzen in een competitie die nog veeleisender is dan de junioren categorie. Een extra uitdaging voor het komende jaar is dat ik het koersen zal moeten combineren met mijn opleiding revalidatiewetenschappen en kinesitherapie aan de universiteit in Brussel. Dit zal geen makkelijke opdracht zijn, aangezien beide veel tijd en toewijding vereisen. Het wordt een kwestie van goed plannen en balanceren om zowel mijn academische verplichtingen als mijn wielercarrière te kunnen voortzetten. Wat betreft mijn plannen voor 2024, ben ik momenteel nog op zoek naar een geschikt wielerteam voor het komende seizoen. Ik wil graag deel uitmaken van een team dat mijn ambities en doelen ondersteunt en dat me de kans biedt om te groeien als renner. In termen van mijn wedstrijdprogramma voor het komende seizoen, ligt mijn focus voornamelijk op koersen in de streek. Grotere nationale en internationale koersen zijn niet echt mijn primaire doel. Ik wil me graag laten zien in mijn eigen omgeving en mijn lokale supporters trots maken. Natuurlijk zal ik altijd streven naar goede prestaties, maar mijn prioriteit ligt bij het ontwikkelen van mijn talent en ervaring in de wielersport, ongeacht de schaal van de wedstrijden.
Nuus: Ben je aangesloten bij Isorex Cycling Team op dit moment? Blijf dit ook volgend jaar?
I.N.: Als tweedejaars junior heb ik mijn seizoen doorgebracht bij het Isorex Cycling Team. Vanaf volgend jaar zal ik rijden voor een andere ploeg, aangezien mijn huidige ploeg niet beschikt over een belofte kern. Hierbij ben ik dus nog steeds op zoek naar een wielerploeg!
X.N.: Dit jaar maak ik inderdaad deel uit van het Isorex Cycling Team. Echter, volgend jaar zal dit anders zijn omdat Isorex geen beloftenteam heeft. Mijn plannen voor het komende seizoen omvatten daarom het zoeken naar een nieuw team dat beter aansluit bij mijn leeftijdscategorie en doelstellingen als eerstejaars belofte. Hoewel ik mijn tijd bij Isorex waardeer, is het belangrijk om de juiste teamstructuur te hebben om mijn wielercarrière effectief voort te zetten en te ontwikkelen.
Nuus: Zijn er bepaalde mensen die je even wil bedanken of vernoemen aub?
I.N.: Ik zou graag de mensen willen bedanken die me sinds kleins af aan steunen. Dit zijn voornamelijk mijn familie en vrienden. Iedere week zijn de supporters op post. Ik ben ook dankbaar voor de mensen die in me geloven op vlak van mijn sport en andere dingen in het leven.
Ik zou graag nog wat willen vertellen over mijzelf… Ik heb zeer lang achter gezeten op mijn leeftijd en heb zeer veel moeite gehad om mijn koers uit te rijden. Ik zelf koers al vanaf de miniemen en heb nooit echt moeite gehad om degelijk te rijden. Vanaf de aspiranten heb ik echt mijn best moeten doen om mijn wedstrijd uitgereden. Elke wedstrijd zag ik mijn broer zeer goed rijden en ik zat op dat moment zeer veel achter op mijn leeftijd. Qua trainingen deden ik en mijn broer quasi hetzelfde, maar het eindresultaat was dat ik er meer slecht aan deed dan goed. Ik heb mentaal zeer diep gezeten, maar ik heb altijd blijven vechten. Op de dag van vandaag ben ik zeer tevreden waar ik nu sta en kan met goede vooruitzichten verder kijken naar de toekomst. Mijn vader is gewoonweg sinds kleins af aan al een voorbeeld voor mij. Ook al heeft hij zelf nooit aan een wielercarrière mogen beginnen. Op de dag van vandaag denk ik nog steeds dat hij ver had kunnen geraken. Er is niemand die zoveel van het wielrennen weet en houdt. Van tactische steekspelen tot opleiding van renners kan je hem niet veel bijleren. Door hem heb ik geleerd om nooit op te geven in elk ding dat ik ook doe. Zonder te werken naar iets, zal je er niet geraken.
X.N.: Zeker, er zijn enkele belangrijke mensen die ik graag zou willen bedanken en vernoemen voor hun onschatbare steun gedurende mijn wielercarrière. Ten eerste wil ik mijn ouders bedanken voor hun onvoorwaardelijke steun. Ze hebben niet alleen mijn passie voor het wielrennen aangemoedigd, maar ze hebben ook alles gedaan, van het aanschaffen van de benodigde uitrusting tot het me naar wedstrijden brengen en me emotioneel ondersteunen. Ik wil ook mijn supporters bedanken, of het nu familieleden, vrienden of fans zijn. Jullie aanmoediging en enthousiasme hebben me door de moeilijke momenten heen geholpen en me aangemoedigd om altijd mijn best te doen. En tot slot verdienen mijn vrienden een speciale vermelding. Ze hebben me gesteund en aangemoedigd, zowel in goede als slechte tijden, en hebben me geholpen om een balans te vinden tussen mijn passie voor het wielrennen en andere aspecten van het leven. Dankzij deze geweldige mensen heb ik kunnen blijven groeien als renner en heb ik de kracht gevonden om door te zetten, zelfs in moeilijke momenten. Ik ben enorm dankbaar voor hun aanwezigheid in mijn leven en deelname aan mijn wielersucces en -avonturen.
Nuus: Iljo en Xian, in naam van mezelf en onze redactie bedank ik jullie voor dit mooi en leuk interview. Wij wensen jullie van harte nog veel succes toe voor het verdere seizoen en wij kijken nu al uit naar uw overstap bij de beloften! Good Luck!
Foto boven: Xian Neerinckx (l) en Iljo Neerinckx (r)
Foto’s onder:
Iljo Neerinckx
Xian Neerinckx
Xian Neerinckx (l) en Iljo Neerinckx (r)
