Geraardsbergen. Naast de ellenlange files zorgen de parkeerproblemen op de Astridlaan en de Oudenaardsestraat voor ergernis en spanningen. Ook over het toekennen van bouwvergunningen kunnen de nodige vragen worden gesteld. Er is dringend nood aan een coherente visie over de aanpak van de verkeersveiligheid op de Astridlaan nodig. Want bij heel wat mensen heerst daar de nodige ongerustheid over.
Begin deze week trokken een aantal burgers en ondernemers aan de alarmbel. De uitbaters van het Chinees Restaurant De Rozenberg aan de Astridlaan wijzen op de parkeerproblemen die zijn ontstaan sinds de komst van een fitnesscentrum. Het gloednieuwe sportcentrum kent een groot succes en helaas ook een parkeerprobleem. Het voorziene aantal parkeerplaatsen volstaat ruimschoots niet. Gezien de verkeersellende op de overdrukke Astridlaan, had de vergunningverlenende overheid daar wel degelijk rekening kunnen mee houden. Amper 40 parkeerplaatsen boven- en ondergronds zijn ruim ontoereikend.
Verstopt, stinken en wildparkeren
De wagen wordt dan maar achtergelaten op plekken waar men plaats vindt, zo bijvoorbeeld op de parking van Restaurant de Rozenberg. Resultaat is dat de klanten van het restaurant elders gaan omdat ze geen parkeerplaats vinden, ook niet op de parking van het restaurant. Er werd al met het fitnesscentrum overlegd, maar vooralsnog is er geen oplossing gevonden. Ook ander buurbewoners klagen steen en been over de parkeeroverlast. Het wildparkeren, het aan- en afrijden van wagens en het gebrek aan veilige voetpaden zorgen ervoor dat de veiligheid van de zwakke weggebruiker nog meer onder druk komt te staan.
Bovendien worden de restaurantuitbaters met nog een ander probleem geconfronteerd. De parking van het fitnesscentrum is volledig met klinkers gelegd. Bij hevige regen stroomt het water richting de Astridlaan en zorgt het voor de nodige hinder. Ze veranderen de voetwegen in een troosteloze modderbrij. Daarenboven stroomt het water moeilijk weg omdat de grachten en de buizen dichtgeslibd zijn. ‘Wildparkeren, verkeersellende, verstopte buizen en stinkende grachten’, zo omschrijft Aton van restaurant De Rozenberg de situatie. De uitbaters en de klanten van restaurant de Rozenberg verdienen beter.
We vroegen aan de verantwoordelijke van het fitnesscentrum op de Astridlaan naar een reactie, maar die was niet te bereiken. Van zodra die binnenkomt, geven we die mee.
In de Oudenaardsestraat is men ook al niet te spreken over de inperking van het aantal parkeerplaatsen. ‘Het is fijn dat de Oudenaardsestraat heraangelegd is en dat men daarbij aan de fietsers heeft gedacht, maar de bewoners kunnen hun wagen niet meer kwijt. Het resultaat is dat we onze wagen op de parking van de baanwinkels moeten parkeren of ergens op de Astridlaan. Dat leidt soms tot hachelijke situaties. En dan zwijgen we nog over het feit dat er geen parkeerplaatsen voor mindervaliden zijn’, laat de plaatselijke bewoner Toon Lauwaert weten.
Verharding/ontharding
Recent stelde Pano in een reportage vast dat de verharding van de oppervlakte in het overstromingsgevoelige gebied in het Denderbekken in sneltreinvaart toeneemt. In de reportage werd meermaals gewezen op het belang van de ontharding van de bodem zodat het hemelwater in de bodem kan infiltreren en niet onmiddellijk naar de Dender wordt geëvacueerd, waardoor de stroom bij de minste regenvlaag onder druk komt te staan.
In de bouwvergunning van het fitnesscentrum wordt gesuggereerd dat ze daar rekening mee houden. ‘De verharding wordt voorzien in waterdoorlatende klinkers… De rest van de bodem wordt aangelegd met bodembedekkers’, staat letterlijk in de vergunning voor de Fitness te lezen. Bekijk de foto’s. Daar is niets van aan.
Ook bij de nieuwbouw van de appartementen op de hoek van de Marktweg en de Astridlaan wordt in het besluit van het College van Burgemeester en Schepenen letterlijk geschreven dat ‘de oprit in waterdoorlatende verharding’ wordt voorzien. Vergewis u van de situatie ter plaatse.
Twee jaar geleden werden in Schendelbeke werken stilgelegd omdat de oprit uit te veel verharde oppervlakte bestond. De man moest inbinden. Kunnen grote bouwpromotoren zich een stuk meer permitteren dan de kleine man in de straat? Zijn de spelregels niet gelijk voor alle inwoners? Of is het zoals in Animal Farm van George Orwell? ‘Alle dieren zijn gelijk. Maar sommige zijn meer gelijk dan andere’, zoals het oppervarken Napoleon knorde.
Julien Borremans