De Zottegemse auteur Gunther Opdecam heeft een open brief gepubliceerd naar aanleiding van de onrusten in Zottegem van de voorbije dagen. Je leest hem hierna integraal…
Beste vrienden, inwoners van Zottegem, stadsbestuur, politiediensten en degenen die er alles aan doen om onze gemoedelijke stad onleefbaar proberen te maken, Na alle recente en extreme gebeurtenissen in onze zo mooie en beminde stad moet er mij toch iets van mijn nog steeds grootmoedig en open hart. Dit weekend kwam ik met mijn vrouw en ons vijfjarig metekind uit Antwerpen. We waren gaan kijken naar Camille in het sportpaleis. Ik weet het, er waren weinig papa’s, laat staan volwassen mannen aanwezig. Ook ik was eerder tegen mijn zin naar Antwerpen gereden, mijn beide dames hadden dus een chauffeur nodig. Maar het moet gezegd worden, ik heb mij echt wel vermaakt. Het was een mooie show. Na het optreden wilden we nog iets eten. Ik stelde voor om snel naar ons Zottegem te rijden en daar in het centrum iets te nuttigen in plaats van in de grootstad Antwerpen. Eens aangekomen in Zottegem parkeerde ik mijn wagen op de Heldenlaan. Ik laat mijn vrouw en metekindje uitstappen en worden brutaal opzijgeduwd op het voetpad door een tiental tieners. Wanneer die zijn langsgelopen zitten er om de tien meter op de drempels voor de gesloten winkels jongeren flessen sterke drank te drinken. We steken de straat over en aan de nachtwinkel staan er welgeteld twintig tieners op het voetpad en maken amok. Niet uit schrik maar voor het welzijn en veiligheid van ons metekind zijn we opnieuw de straat overgestoken om het restaurant te bereiken. Na ons restaurantbezoek liepen we als het ware langs een langgerekte glascontainer. Overal stonden lege flessen drank op het voetpad en in de deuropeningen. Tot zelfs onder onze wagen lag er een lege fles Wodka. Is dit het nieuwe normaal? Een andere observatie: tegenwoordig staan er aan bijna iedere openbare afvalbak steeds zakken met afval geplaatst. En dan mag de stad nog blij zijn dat het netjes naast de publieke afvalbak wordt geplaatst. Recent nog zelf gezien dat er in de tunnel onder het station een volledige vuilzak met keukenafval gewoon was naastgeplaatst. In het centrum is het van hetzelfde laken een broek. Sluikstorten blijkt dus ook het nieuwe normaal te zijn. Kunnen hier camerabeelden iets betekenen? Want anders blijft dit uiteraard duren en steeds waarschijnlijk door dezelfde personen. Dan heb ik het nog niet gehad over de recente vechtpartijen en vandalisme aan het station en centrum van de stad. Ik neem dagelijks de trein en zie het schrijnend en met lede ogen aan. Het gaat van kwaad naar erger. Steeds dezelfde jongeren die keet schoppen en er zelfs genoegen in scheppen. Vechtparijen, omgegooide bloembakken, beschadigingen van voertuigen en noem maar op. Ik heb in mijn meer dan vijfentwintig jaar pendelen de situatie zien veranderen. Het probleem is onstaan in onze grootstad Brussel. Daarna Liedekerke, Denderleeuw en nu Zottegem. Volg je me wanneer ik zeg dat de volgende stad Oudenaarde is? Alle steden met een goede rechtstreekse verbinding met het openbaar vervoer krijgen vroeg of laat te maken met deze moeilijkheden (vandalisme, criminaliteit, agressie). Het doel was pendelaars zo goed en zo snel mogelijk op hun werk en terug te krijgen. Maar het blijkt dat dit een enorm desatreus neveneffect heeft teweeggebracht. Ons ooit zo mooie Zottegem verloedert en deemstert weg in de criminaliteit en agressie. In mijn bescheiden mening ligt dit op zijn minst aan drie factoren… 2 / 2 Ten eerste ligt dit aan de opvoeding of beter verwoord geen opvoeding. Opvolging van thuis uit. Ik zeg u met zekerheid: Mijn kind of ikzelf zou dit nooit doen. Ten tweede zijn er bij sommige delen van onze tegenwoordige jeugd veel te lage waarden en normen, als er al waarden en normen zijn. Ten derde is er bij hen die erop uit zijn om dit alles te doen een enorm gevoel van straffeloosheid. Het moet me ook van het hart dat alle politiediensten en stadsbesturen uit de regio hun uiterste best doen. Ook voor hen is het een huzarenopdracht. Ze trachten spreekwoordelijk de Augiasstal te reinigen en men weet dat dit heel wat werk vraagt. Soms heb je het gevoel dat het dweilen is met de kraan open, maar we mogen de moed niet verliezen. Samen sterk en enkel samen kunnen we onze zo mooie stad terug laten schitteren.”
Gunther