Hierna een lezersbrief. Waar we met NUUS altijd zeer blij mee zijn. Blijf ons schrijven aub. Blijf ons jullie bedenkingen en bezorgdheden bezorgen. We zijn er voor jullie:
“Terwijl ik mijn bibliotheek herschikte, vielen mijn ogen op twee boeken uit mijn middelbareschooltijd: de Ilias en Antigone. Op dat ogenblik leken deze oude teksten voor mijn ogen tot leven te komen. De Ilias gaat over een episode uit de Trojaanse Oorlog, Antigone over een moedige vrouw die opkomt voor haar eigen mening. Aan de ene zijde heb je de snelvoetige Achilles, die, na de dood van zijn vriend Patroclos, dood en vernieling zaait in de rangen van de Trojanen zodat hij weerwraak kan nemen op de helmboswuivende Hector, “moordenaar “van Patroclos . De parallel met hedendaagse gebeurtenissen is niet ver te zoeken.”
“Aan de andere kant heb je Antigone, een koningsdochter van Thebe, die als moto heeft: “niet om te haten maar om lief te hebben werd ik geboren”. Sophocles schreef deze tragedie rond 441 V.C. Beide teksten hebben hun weerklank tot op heden. Enerzijds is er de blinde woede, die genadeloos om zich heen slaat in de overtuiging dat dit het probleem zal oplossen. Uiteindelijk zal Troje vernietigd worden waardoor de Grieken triomfantelijk naar huis kunnen terugkeren. Achilles echter zal dit niet meemaken. Hij valt ten offer aan weerwraak. Paris, die feitelijk deze oorlog veroorzaakte.”
“Anderzijds heb je Antigone, die gelooft dat haat niet de oplossing is, maar weer het liefhebben in al zijn vormen. In het Grieks staat het woord sumphilein wat zoiets als liefdevol en in vrede samenleven (dit is mijn eigen interpretatie). Alles wel beschouwd zijn wij allen mensen die samenleven op de wereldbol, een kleine knikker is in het heelal. Dus komt het erop aan om elkaar te respecteren en empathisch, medelevend en begripsvol te zijn te zijn zonder te denken dat de ene beter is dan de andere. Dit kan alleen maar leiden tot uitsluiting, onverdraagzaamheid en verdrukking. Wij hebben voorbeelden genoeg van waartoe dit kan leiden. Het is gemakkelijk om zondebokken aan te wijzen, omdat dit ons een goed gevoel van eigenwaarde geeft: niet wij maar die andere zijn de schuld van onze problemen.”
“Het is moeilijk om terug te keren eens op de weg der waanzin. Laat ons daarom goed nadenken en beslissen om niet die richting in te slaan. Het is aan ons mensen om mens te zijn met de mensen. Sophocles omschreef het als volgt: ”Zoveel dat wonderlijk is, maar niets meer dan de mens.” Inderdaad, de mens is een wonder, zolang zijn moreel kompas gebaseerd is op mededogen en niet vervangen wordt door haat, eerzucht, geldzucht, woede of zelfverheffing.”
Auteur is bekend bij de NUUS-redactie