Geraardsbergen. Zaterdagmorgen 21 september postte Karel De Moyer (N-VA) een opname op zijn Facebookaccount waarin hij de verkiezingsbordencampagne van Team Geraardsbergen langs Geraardsbergse wegen aanklaagde. Leden van Team Geraardsbergen hadden langs trage wegen borden met schroeven op bomen aangebracht. De stelligheid waarmee de N-VA’er zijn boodschap verkondigde, laat duidelijk zien dat er veel meer aan de hand is.
Karel De Moyer – die op de tweede plaats op de lijst voor de gemeenteraadsverkiezingen staat – haalde bikkelhard uit naar Team Geraardsbergen: ‘Schandalig gedrag van Team Geraardsbergen: N-VA eist respect voor de natuur en onze inwoners.’ ‘Dit gedrag moet stoppen’, klonk het. ‘De pretentie waar ze dit mee aanpakken, is enorm.’ Karel De Moyer sprak niet enkel in eigen naam: ‘N-VA Geraardsbergen veroordeelt dit gedrag en roept op om hier onmiddellijk mee te stoppen.’
Binnen Team Geraardsbergen moesten ze even slikken. De reacties op Karels demarche waren niet uit de lucht. Uittredend gemeenteraadslid Herman D’Hondt (Team Geraardsbergen) verdedigde zich met het argument dat het om oude knotwilgen gaat met een dikke schors en dat het met medeweten van de eigenaar gebeurde. Maar een aantal uren later haalde Herman D’Hondt de borden toch van de bomen om reputatieschade in te perken.
Jonge wolven
Veel geblaat om niets? Gaat het hier om een storm in een glas water? De stevige uithaal van Karel De Moyer is ook een duidelijke communicatie voor de eigen N-VA-afdeling. Binnen de N-VA treedt een schare jonge wolven naar voor met ambitie, pit en lef. Ze willen de N-VA vooral als een onafhankelijke partij met eigen smoel en programma op de kaart zetten. Bovendien ontbreekt het hen niet aan assertiviteit om hun punt te maken.
De jonge wolven willen breken met de makke houding en toon van lijsttrekker Ilse Roggeman. De N-VA-gemeenteraadsfractie kwam de afgelopen jaren amper uit de verf. N-VA ‘vergat’ gewoonweg oppositie te voeren. De geloofwaardigheid kreeg daarmee nog maar eens een deuk. Ilse Roggeman dichtte dit toe aan haar zwak bestuur, maar nu ze een sterk bestuur heeft, blijven de oude demonen de kop opsteken.
Bovendien wordt Ilse Roggeman – ook buiten haar partij – flirterig gedrag met de meerderheidspartijen verweten. Het gemak en de welwillendheid waarmee de lijsttrekster meeschuift met de meerderheid, zorgt ook binnen de N-VA-afdeling voor een ongemakkelijk gevoel. De jonge wolven binnen de N-VA zijn zeker niet vies van de gedachte om in Geraardsbergen mee te besturen, maar wel liefst met open vizier. De oude politiek was er één van achterkamerpolitiek. Daarmee willen ze breken.
Binnen de N-VA hangt dan ook een crisissfeertje. Gisteren probeerde Ilse Roggeman de eigen troepen onder controle te krijgen, maar of dit haar lukt, is zeer de vraag. De afgelopen jaren hebben heel wat mensen de N-VA-afdeling al dan niet met slaande deuren verlaten. Ik heb stellig de indruk dat de jonge wolven zich niet zomaar met een kluitje in het riet zullen sturen. Ze willen zich een stevige positie in de Geraardsbergse politiek wringen. Dat daarbij soms nodeloos spaanders vallen, behoort tot de groeipijnen.
Dieptepunt
Dat dergelijke commotie de nodige aandacht moet krijgen, is bijzonder jammer. Door dit vertoon keren veel mensen zich van de politiek af. De kiezers willen een duidelijk antwoord op de vele vragen en zorgen waarmee ze zitten. De geloofwaardigheid van de politiek en van het stadsbestuur in het bijzonder, is intussen naar een dieptepunt gezakt. Laten we het daarom over inhoud hebben.
Nuus Geraardsbergen zal de komende weken verschillende kandidaten aan het woord laten om zich over de grote uitdagingen van deze stad te buigen. Het worden geen voorgekauwde artikels waar kerk en kapitaal worden gespaard. Vanuit hun achtergrond zullen verschillende kandidaten naar antwoorden zoeken op de moeilijke vraagstukken van deze stad. Filip Pletinckx en Karel De Moyer gaven alvast een stevige voorzet.
Julien Borremans