Aan het woord: Aïcha Traore, de jongste kandidate (18) voor de gemeenteraadsverkiezingen in Zottegem

Met haar 18 lentes (sinds deze week) is Aïcha Traore de jongste kandidate voor de gemeenteraadsverkiezingen in Zottegem. Ze neemt de 18de plek in op de lijst van Positief (Liberaal) Zottegem. We laten haar hierna aan het woord. 

“Momenteel zit ik mijn eerste jaar bio-medische wetenschappen aan de Universiteit Gent”, vertelt Aïcha. “Wat mij drijft? Mijn ouders zijn zelfstandigen. Mijn moeder is bekend van Azari Nails, haar nagelstudio op de hoek van Sint-Anna. En mijn vader, Jan Heytens (die trouwens ook op de lijst van Positief staat, onder nummer 26), is jurist, maar leidt ook een van de grootste imkerijen in Vlaanderen: De BijenVriend. Daarmee zorgt hij voor de bestuiving van veel groenten en fruit, die we dagdagelijks in de winkel vinden. Mijn plan trekken, initiatief nemen en mensen helpen, is me met de paplepel ingegeven. Mijn ouders leerden me bovendien dat je alleen met hard werken en studeren vooruit kunt komen in het leven. En dat je steeds je dromen moet nastreven.”

Wat haar standpunten betreft geeft ze mee: “Ik wil dat iedereen de nodige kansen krijgt, ongeacht afkomst, huidskleur of geloof. Terzelfdertijd heeft iedereen de plicht bij te dragen aan de maatschappij en zelf zijn verantwoordelijkheid op te nemen. Al wat je doet, straalt niet alleen af op jezelf, maar ook op de groepen waarvan je deel uitmaakt: je familie, je leeftijdsgroep, je huidskleurgroep, enz…. Vandaar dat ik voorbeeldgedrag ongelooflijk belangrijk vind en ook iedereen oproep het beste van zichzelf te geven. Verder hou ik ervan dat buren elkaar leren kennen. Buurtfeesten zijn daartoe de ideale gelegenheid. Soms hoor ik nogal wat vooroordelen die mensen over anderen vertellen zonder elkaar echt te kennen. Laat iedere wijk een buurtfeestje bouwen en het onderling vertrouwen zal spontaan groeien.”

“Daarom kom ik ook op voor Positief: die partij onderkent de problemen, maar blijft niet steken in kritiek”, besluit Aïcha. “Ze stellen oplossingen voor zonder de schuld bij anderen te leggen. Ze durven ook te wijzen op ieders persoonlijke verantwoordelijkheid. We willen een veilige stad, proper en met de nodige discipline. Maar ook een stad waar iedereen elkaar terug leert kennen en waarderen. Waar veel gefeest wordt. Ik noem het de warm-strenge samenleving.”