De verkiezingen van 13 oktober brachten een politieke aardverschuiving met zich mede in Zwalm nu de slinger weer doorhangt naar de liberale partij. Sinds 2006 is er om de 6 jaar een verandering wat misschien de democratie ten goede komt.
We hadden een gesprek met afscheidnemend burgemeester Bruno Tuybens.
Vanuit Brussel naar Oost-Vlaanderen (Zwalmstreek)
Tuybens kwam in mei 2006 naar Zwalm wonen. Verhuizen vanuit hartje Brussel naar Oost-Vlaanderen was een voorwaarde om voor de sp.a Staatssecretaris te worden. “Ik koos voor de streek van mijn roots”, zegt hij. “Mijn grootouders en alle generaties ervoor woonden in Mater en Sint-Blasius-Boekel. De band met de regio werd doorgeknipt in de jaren dertig van vorige eeuw, toen er in onze streek geen werk te vinden was. Zo is mijn vader in Gent opgegroeid.
Johan Vande Lanotte werd in 2005 sp.a-voorzitter en meteen diende die een Staatssecretaris voor de overheidsbedrijven te zoeken. Hij zocht een progressieve kracht met bedrijfservaring en met kennis van ethisch ondernemen.” Zo iemand vond hij niet binnen de eigen partij. Op dat moment was Tuybens binnen KBC verantwoordelijk voor de ethische beleggingsfondsen. Eerder werkte hij zeven jaar als specialist aandelenopties in de trading room. “Tegelijkertijd was ik als vrijwilliger actief binnen Amnesty International, waar ik een tijdlang als nationaal voorzitter en internationaal bestuurslid verkozen werd”, vervolgt Tuybens. “Zowel vanuit mijn functie bij KBC als bij Amnesty verscheen ik af en toe op televisie. Na een groot interview in het Nieuwsblad kwam ik op de radar van Vande Lanotte en werd ik gevraagd als ‘wit konijn’ Staatssecretaris te worden.
Niet zijn doel om aan gemeentepolitiek te doen
Hoewel het aanvankelijk niet zijn doel was om aan gemeentepolitiek te doen, maakte hij in 2006 het kartel SAMBA, met alle oppositie samen. “In een tweestrijd met Basiel Eeckhout haalde ik als lijstduwer 1.875 voorkeurstemmen. Plots was ik burgemeester. Ik woonde nog maar vijf maand in de gemeente. Vanaf dan heb ik veel geïnvesteerd in de professionalisering van de gemeentediensten, de openbaarheid van bestuur, in een zeer groot cultuuraanbod als emancipatiemiddel, en de fierheid van de Zwalmenaren, met onder andere ‘Dorp van de Ronde’.”
Zes jaar later viel SAMBA uiteen, toen N-VA marsorders kreeg om alleen naar de kiezer te trekken. Na die verkiezingen depanneerde Eric De Vriendt met zijn twee overgebleven CD&V-zetels de liberalen. “Een grote klap voor ons, want we konden ons vernieuwend beleid niet afwerken”, aldus Tuybens. “Ik voerde zes jaar oppositie, en in 2018 behaalde ik 1.033 voorkeurstemmen. De mensen waren mij niet vergeten. Terwijl de liberalen polonaises aan het dansen waren, vergaderden wij een eerste keer en de rest is geschiedenis. Als enige overgebleven CD&V’er eiste De Vriendt drie jaar de burgemeesterssjerp op. Anders konden we niet in de meerderheid. De liberale kiezers verwijten mij dat we toen de grootste partij niet hebben laten besturen. Ik ben daar niet voor verantwoordelijk: ik heb gemerkt dat CD&V niet opnieuw de liberalen wouden depanneren, De VLD aan ’t feesten was op de verkiezingsavond alsof ze de volstrekte meerderheid hadden veroverd, en uiteindelijk is een coalitiebestuur op de been gekomen met een grotere democratische basis dan indien de VLD met Eric had verder gedaan.”
In de analyse van deze gemeenteraadsverkiezingen ziet Tuybens twee belangrijke zaken.
“Ten eerste hebben we onvoldoende de tevreden kiezers naar de stembus gekregen. De mensen vonden dat het hier goed gaat (de cijfers van de Gemeente Monitor, de officiële bevraging van de Vlaamse overheid bij de bevolking, toont dat ook aan: voor het eerst is, na het burgemeesterschap van De Colfmacker, het vertrouwen in het lokaal bestuur de voorbije zes jaren sterk gestegen tot boven het gemiddelde in de regio, en het wantrouwen in het lokaal bestuur zelfs gehalveerd. Maar de goede cijfers hebben geen wervende kracht. ‘Het gaat goed in Zwalm, waarom moeten we dan nog gaan stemmen?’”.
Een tweede punt is dat veel Vlaams Belang-kiezers kwamen stemmen voor de provincieraad, die voor de gemeente Open VLD stemden, omdat VB niet in Zwalm op kwam. De cijfers tonen dit zeer duidelijk aan.”
“Maar ik ben de eindverantwoordelijke voor de verkiezingsnederlaag en wil consequent zijn. Mijn medestanders zien dat misschien niet onmiddellijk zo, maar dit is het beste voor de hele groep en de toekomst van ons sterke samenwerkingsverband in de toekomst. Bovendien ben ik bijna 63 jaar en zie mezelf op mijn 70ste niet nog in de gemeentelijke politiek actief zijn: daarvoor heb ik met mijn echtgenote en familie nog te veel uitdagingen in het leven, en dromen.”
Matthijs Verschraegen, die vanaf december de burgemeesterssjerp zal dragen, wenst hij veel succes. “Ik wens hem toe dat de cohesie in zijn college binnen zes jaar even groot is als de cohesie die ik vandaag nog in mijn college ondervind”, besluit Bruno Tuybens.
Graag nog verder gedaan maar andere mensen worden het gezicht van VoorZwalm
“Uiteraard had ik liever het bestuur overgedragen aan de vele zeer bekwame mensen van onze groep. Andere mensen zullen nu het gezicht vormen van voorZwalm. Ik ben er zeker van dat de bekwaamheid die daarin aanwezig is, incl. het dynamisme van onze jongerenkandidaten, voorZwalm een nieuw elan zal geven. Want de toekomst van Zwalm is samenwerking.
Ten slotte ben ik benieuwd of alle beloftes die de liberalen aan de deuren van de mensen hebben gedaan, effectief zo snel als ze hebben aangekondigd, zullen uitvoeren. Het antwoord ken ik al. Maar ik heb de lijsttrekker veel succes toegewenst, want we houden allemaal evenveel van onze gemeente.”
