Op zaterdag 18 mei werd in Gijzenzele en Kwatrecht de Tweede Wereldoorlog met veel eerbetoon herdacht. Met plechtigheden aan de monumenten in Kwatrecht en Gijzenzele, toespraken, een bloemenhulde, bezinningsmoment, eerbetoon aan gesneuvelde soldaten, werd het een pi ëteitsvolle herdenking. De plechtigheid in Gijzenzele werd alweer stijlvol opgeluisterd door de Koninklijke Muziekvereniging ‘Voor God en Vlaanderland’. Men blijft in Kwatrecht en Gijzenzele het belangrijk vinden dat de Slag elk jaar opnieuw herdacht wordt en de helden worden ge ëerd. Kwatrecht en Gijzenzele hebben elk hun eigen verhaal over de gruwel van WO II. Men moest het hoofd bieden aan gewelddadige aanvallen van Duitse troepen. De slag om Gijzenzele en Kwatrect staat bekend als één van de hardnekkigste veldslagen uit WO II. Van 19 mei tot 21 mei 1940 werd er in Kwatrecht en Gijzenzele hevig gevochten. Elk jaar opnieuw is het een aangrijpend bezinningsmoment en voelt het nog altijd emotioneel aan. (Reporter 17, foto’s DDL)
Het begin van de Tweede Wereldoorlog ligt negenenzeventig jaar achter ons, de strijd om de herinnering eraan, of de lessen die we er al dan niet uit kunnen trekken, is in Kwatrecht en in Gijzenzele nog niet voorbij. Elk jaar opnieuw brengt men hulde aan de piepjonge soldaten (prille twintigers) die in Gijzenzele en Kwatrecht sneuvelden. Men focust zich op de soldaten die de oorlog niet hebben overleefd. In Gijzenzele en Kwatrecht blijft men aandacht vragen voor de Tweede Wereldoorlog. Daar zijn goede redenen voor. Het is precies 79 jaar geleden dat de Slag om Gijzenzele en Kwatrecht plaats vond. De gebeurtenissen op 19, 20 en 21 mei 1940 blijven 79 jaar later nog altijd in het collectieve geheugen hangen. WO II had een grote invloed op de Gijzenzeelse en de 
Kwatrechtse samenleving. De herinnering aan de gruwel blijft. De Tweede Wereldoorlog was in Gijzenzele en Kwatrecht een oorlog die drie bangelijke dagen werd uitgevochten maar ook in de geesten van de bewoners. Elk jaar opnieuw wordt men tijdens de plechtigheid overvallen door een indrukwekkende stilte. Die stilte heeft telkens weer het effect van ‘De Schreeuw’ van Edvard Munch. Telkens 
opnieuw een uitroep: hoe kon dat in godsnaam mogelijk zijn? Pi ëteit voor de oorlogsslachtoffers, er heerst ontzag en bewondering voor de soldaten die in WO II vochten voor onze vrijheid. De soldaten hebben er een offer gebracht ter verdediging van de waarden die dierbaar zijn aan ons vaderland. Ook dat toont de herdenking in Gijzenzele en Kwatrecht. In veel families zijn nog altijd sporen te vinden die herinneringen 
aan de Tweede Wereldoorlog, een donkere periode uit de geschiedenis. Foto’s, portretten, als een soort schrijn, dat van generatie tot generatie wordt overgeleverd. ‘Als je ziet welke impact WO II heeft gehad op onze samenleving, op onze waarden en normen, dan kun je toch niet indenken dat men zou ophouden met de herdenking van de Slag om Gijzenzele en Kwatrecht (Wetteren). De oorlog blijft volledig 
onverwerkt verleden. En juist omdat dat verleden zo belangrijk is voor het heden, blijft het alle aandacht waard.
Drie dagen bulderden de kanonnen in Gijzenzele en Kwatrecht. De Duitse aanvalsplannen voorzagen een snelle opmars. De geschiedenisboeken maken er weinig of geen gewag van, de Duitsers 
kregen de meeste tegenstand in Gijzenzele en Kwatrecht. De verliezen langs Duitse zijde waren het grootst. In Gijzenzele sneuvelden 24 Belgische soldaten. In Kwatrecht kwamen 35 Belgische soldaten om. Tijdens de Duitse verovering van Belgi ë sneuvelden op die 18 dagen tijd 5.481 Belgische soldaten, de helft van hen aan de Leie. Zo’n 6500 burgers stierven door het oorlogsgeweld. In Gijzenzele viel één burgerslachtoffer. De acht plaatselijke bunkers blijven als stille getuigen na de Slag om Gijzenzele tijdens de meidagen 1940.
De gebeurtenissen in Gijzenzele en Kwatrecht in de meidagen 1940 blijven in het collectieve geheugen hangen. De essentie van de herdenkingsplechtigheid blijft dezelfde: de herinneringen aan de bloedige slag in mei 1940 mogen niet verloren gaan. De nagedachtenis eren van hen die voor onze vrijheid gestreden hebben en waarden van vrede en vrijheid verdedigen. Reporter 17
