Michel Aerts: ‘Enkele foto’s van de lege vijver, waarvan de eindbestemming precies een natuurbos is.‘
Geraardsbergen. Lezer Michel Aerts voelt zich heel bedroefd als hij ziet hoe het Abdijpark momenteel erbij ligt. Doorheen de jaren heeft de heer Aerts het Abdijpark zien evolueren tot een recreatiedomein me een grote uitstraling. ‘Sinds het verdwijnen van het recreatiedomein is er een gestaag verval met alle mogelijke vernielingen. Het is heel bedroevend en het maakt me kwaad.’
Michel Aerts: ‘Ik heb het abdijpark in Geraardsbergen leren kennen sinds de stad er toegang kreeg in de jaren 60. Aangezien ik er dichtbij woonde, was het een ideaal speelterrein voor mij en mijn vrienden. We hebben het domein gestaag zien evolueren met een dierentuin, een sprookjesbos, een cafetaria, twee speelpleinen, de vijver met bootjes en een museum op twee verdiepingen in het Abtenhuis. Van heinde en verre kwamen de bussen met schoolkinderen voor een uitstap. Het recreatiecentrum was te vergelijken met de Zwarte Vijvers in Heverlee. In de vakantiemaanden waren er ook tal van activiteiten. In het begin heeft men ook eens de vijver leeggemaakt. Er was geen plantengroei. De stadsarbeiders vonden er wel heel wat kogels. Ik vermoed dat ze van tijdens de Tweede Wereldoorlog waren. Van welk leger weet ik niet. De stad heeft ook eens de begraafplaats van monniken blootgelegd en alle gebeenten bij elkaar hogerop begraven. Ook heb ik er het bezoek van koning Boudewijn gezien. Sinds het verdwijnen van het recreatiedomein is er een gestaag verval, met alle mogelijke vernielingen. Reeds geruime tijd is de stad bezig met vernieuwingswerken aan het domein. Wat is er tot nu toe gebeurd? Er is de vernieuwing van het voetpad aan het abtenhuis. Sinds geruime tijd ligt alles stil.’
Lezer Michel Aerts steekt zijn ontgoocheling niet onder stoelen en banken. ‘Als men er een wandeling maakt, ziet men dat er sinds lange tijd ook niets opgeruimd is. Boomstammen en onkruid sieren het domein. Het is heel bedroevend en het maakt me kwaad.‘