Geraardsbergen. Marleen Francq kijkt terug op twee jaar politieke strijd om het openluchtzwembad ‘Den Bleek’ opnieuw te openen. ‘Het is vooral een sociale strijd voor kansarme mensen met kinderen die in het centrum van de stad even aan het water kunnen verpozen.’ De reconversie van Den Bleek is ‘een ordinair onthardingsplan om recht te zetten wat in het verleden fout liep’. Van participatie om de site een nieuwe bestemming te geven, is al evenmin sprake. ‘Het stadsbestuur wilt ons in een bepaalde richting duwen.’ Het protest omtrent de sluiting zal niet stilvallen. De sluiting van den dok is het spreekwoordelijke topje van de ijsberg…
Bijna twee jaar geleden besloot het lokaal bestuur (Open VLD/CD&V) om het oudste openluchtzwembad van het land te sluiten. ‘In aanloop naar de gemeenteraadsverkiezingen van 2018 werd vanuit de politiek met geen woord gerept over deze intentie omdat men zeer goed wist hoe gevoelig het onderwerp zou liggen. De verkiezingsuitslag had er wellicht anders uitgezien indien de sluiting vooraf werd bekend gemaakt. Andere, onpopulaire beslissingen werden eveneens vooraf zedig verzwegen’, overschouwt Marleen Francq, woordvoerster van het Actiecomit é Den Dok Blijft.
‘De participatie is een schijnvertoning.’
In de loop van 2019 werd wel door een politieke enkeling van de meerderheid betreurd hoe de sluiting verliep maar veel verder dan dat ging het niet. ‘Onder druk van de publieke opinie werd de beslissing tot sluiting met veel trommelgeroffel en vooral in een hyperkinetische aura van gespeelde samenhorigheid verkocht als een opportuniteit om de ganse site van Den Bleek in een nieuw jasje te steken’, geeft Marleen Francq mee.
‘Opnieuw werd de bevolking om de tuin geleid want de reconversie van Den Bleek is gewoon een ordinair onthardingsplan om subsidies binnen te halen, niets meer en niets minder. Meer zelfs: wat nu moet worden onthard, werd destijds door het stadsbestuur zelf verhard en dat maakt de cirkel rond’, aldus Marleen Francq, woordvoerster van het Actiecomit é Den Dok Blijft. ‘Ik kan mij voorstellen dat het stadsbestuur hoopt dat de coronapandemie het protest heeft gebroken maar dat is ijdele hoop. Twee afmattende, hete zomers en een sociale kloof — die enkel nog dieper is geworden — geven ons gelijk dat een openluchtzwembad broodnodig is in het centrum van de stad’, vervolgt ze haar betoog.
Het stadsbestuur heeft de mond vol over participatie, maar het actiecomit é blijft vaststellen dat er een totaal gebrek aan wil is om een brede maatschappelijke basis te zoeken.
‘Wat we het bestuur verwijten is dat inzake participatie zonder echte modellen wordt gewerkt. Men heeft alles op een hoop gegooid: men wist vooraf waar men wilde uitkomen en daartoe waren alle middelen goed. Toen het participatieproject Den Bleek startte was het vertrouwen tussen burger en bestuur totaal zoek. In plaats van dit vooraf te herstellen, heeft men er gewoon een potje van gemaakt in de hoop dat het verzet zou stil vallen. De participatiemomenten werden aan de lopende band georganiseerd en steeds weer doken dezelfde gezichten op. Ons actiecomit é had al vlug door dat het bestuur als een soort dirigent de trajecten in een bepaalde richting stuurde’, vervolledigt Geert Van Damme van het actiecomit é.
‘Het protest zal niet wegebben.’
‘Al meer dan twee jaar wachten wij op transparantie en niet alleen over Den Bleek. We zien tot nu toe enkel een onoverzichtelijk kluwen van initiatieven en het gebruik van fondsen en subsidies. Welke Geraardsbergenaar kan dit nog volgen ? De Geraardsbergse politieker bedriegt zichzelf als hij gelooft dat het rumoer dat startte na de sluiting van den dok langzaam zal wegebben. Laat ons stellen dat het dossier van den dok de druppel was die de emmer heeft doen overlopen’, verduidelijkt Marleen Francq nog.
‘Het actiecomit é blijft vechten voor de heropening van den dok. Er zijn voldoende fondsen om den dok als symbool van samenhorigheid en verzoening een blijvende plaats te geven. Liever worden budgetten versnipperd over diverse schepenen die allemaal op hun beurt willen scoren. Blijkbaar is een pandemie aanleiding om met de gekste voorstellen op de proppen te komen. Dat zegt genoeg over de empathie van de Geraardsbergse politieker ten aanzien van de modale burger.’
‘De burger vraagt geen ingewikkelde zaken, aldus het comit é. ‘Keep it simple.’ Er is geen vraag naar een amfitheater of een overdekte kuip met moderne of hedendaagse kunst, wel naar water, veel water, om te verkoelen, te zwemmen, met strandstoeltjes en parasols er naast, met de mogelijkheid om aan democratische prijzen een drankje te consumeren. Dat maakt mensen blij, dat stemt mensen gelukkig’, besluit Geert van Damme.
‘De sluiting van den dok is een mijlpaal…’
‘Twee hete zomers, een overvol provinciaal domein De Gavers, slechte en krappe behuizing, een groeiende groep burgers die het lastig heeft en een totaal onbegrip voor de vraag om Den Bleek laagdrempelig te gebruiken om iedereen een vakantiegevoel te geven, stuiten op een ver-van-mijn-bed-show vanwege het stadsbestuur. Dan durven bepaalde mandatarissen nog op een wereldvreemde manier jammeren dat er negatieve krachten zijn die het gemeenschapsgevoel willen kapot maken. Voor de uitbraak van de coronapandemie had ons comit é nochtans gevraagd om het terrein te gebruiken als pop-up, maar we moesten betalen voor een ongebruikt terrein als inname van het openbaar domein. De sluiting van den dok is een mijlpaal geweest in het politiek en democratisch gebeuren van onze stad en we gaan door, zeker weten’, besluit Marleen Francq.