Volgende woensdag is het D-Day voor het team van trainer Nijst want dan speelt het in de 16e finales van de Crocky Cup tegen Club Brugge, de autoritaire leider in de Jupiler Pro League. Bij de lottrekking kwam Brakel als eerste uit de bokaal (wat dus in principe een thuismatch betekend), Blauw-Zwart werd als tegenstander uitgeloot. Euforie alom, een echte topaffiche. Vrij snel werd duidelijk dat thuisspelen voor OLSA onmogelijk was. En het zou, wegens de huidige Corona perikelen een wedstrijd zonder toeschouwers worden.
Voorzitter Van den Berghe gaf van bij het begin zijn fiat, een njet was nooit een optie. Van den Berghe: “We hebben een woelige periode achter de rug, maar dankzij de toestemming van het Brakels gemeentebestuur konden we, volgens de voorgeschreven regels, de trainingen toch nog tijdig hervatten. Normaalgezien vangen de bezoekers de helft van de inkomgelden, maar dit gaat om gekende redenen nu niet door. Wetende dat Club normaalgezien vóór de verstrenging voor ca 9000 man kon spelen leert een eenvoudig rekensommetje ons algauw dat OLSA hier een dikke financi ële vis ziet wegglippen. De wedstrijd wordt rechtstreeks uitgezonden op tv en via dit kanaal gaan we alsnog een vergoeding krijgen, een nuloperatie wordt het dus niet. We trekken met 2 bussen richting Brugge. De ene met spelers en technische staff, de andere met een 12-koppige bestuursdelegatie.”
Het eerste elftal begon dus begin december opnieuw te trainen. De competitie was maar pas begonnen toen het Covid beest die in oktober alweer stillegde, buiten de bekermatch diende dus ook nog de rest van de competitie afgewerkt te worden. Na enkele malen uitstel viel deze week het verdict, de heropstart van de competitie in de amateurklassen komt er niet meer. Dus rest er voor Brakel mogelijks maar één wedstrijd meer met inzet. Maar “den OLSA” heeft een bekerreputatie
Trainer Fanno Nijst diende in ongewone omstandigheden zijn ploeg klaar te stomen voor dit bekertreffen, hoe pakt men zoiets aan? Trainer Nijst: “Na het stilleggen van de competitie volgde de loting tegen Club Brugge, dit zorgde in zwarte tijden voor de nodige boost. We werden geconfronteerd met het ene uitstel na het andere, doch de drive voor die ene wedstrijd zorgde voor blijvend enthousiasme. Via Strava zagen we dat iedereen intensief bezig bleef. Uiteindelijk kregen we in december dan toch weer toestemming om de trainingen “on the pitch” herop te starten. We moeten echter realistisch blijven, zonder wedstrijdritme wordt dit een heel moeilijke klus. Een oefenpartij van vorig weekend diende door sneeuwval vroegtijdig gestaakt te worden. Organisatie wordt komende woensdag het sleutelwoord. Dit wordt normaalgezien onze laatste wedstrijd van het seizoen en die willen we in schoonheid eindigen. De bedoeling is en blijft: er mooie herinneringen aan overhouden. Komend weekend spelen we op Daknam een oefenwedstrijd tegen reeksgenoot Lokeren-Temse, een sterke tegenstander op een groot terrein. Maandag volgt er een laatste samenkomst, vooral gericht op spelsituaties. Dan nog een paar rustige nachten en GAME DAY!”
Aanvoerder Kevin Haezebroeck ziet in vergelijking met de matchen tegen Westerlo, Mechelen en Kortrijk een totaal andere beleving. Hazi: “Toen werd je weken van op voorhand op straat, in de winkel of in de kantine na een wedstrijd aangesproken, het leefde toen meer. Dit sociaal contact is er nu, om gekende redenen, niet bij en dat vind ik wel jammer. Ook het feit dat de wedstrijd zonder publiek gespeeld moet worden. Toen we indertijd Kortrijk bekampten reisden er 900 supporters mee (KVK voorzitter Allaert vroeg toen of we niet elke thuiswedstrijd wilden komen want zo zat het bezoekers vak vol zei hij!) In normale omstandigheden zouden we nu makkelijk aan een veelvoud aan supporters geraken om de verplaatsing naar Brugge te maken. Sinds deze week is nu ook gebleken dat een heropstart van de competities in de amateurklasse er niet meer komt, we trainen dus dik anderhalve maand voor die ene wedstrijd. Toch voel je aan dat de spanning toeneemt. Ik denk dat we de match moeten aanvangen met respect voor de tegenstander, maar we mogen ook niet met schrik het veld betreden. We spelen tegen de beste ploeg uit de Jupiler Pro League en daar moeten we proberen van te genieten, voor de rest zien we wel.”
OLSA Brakel heeft met Sebastiaan Cordie een “Bruggeling” in de rangen, de centrale verdediger (die ook in Brugge woont) zette er onder toeziend oog van papa/trainer No ël zijn eerste voetbalstapjes bij Club. “Via werk en vrienden krijg ik wel, meestal treiterende, prikjes. Ik was bij mijn vorige club Torhout eens dicht bij een loting tegen een eersteklasser, Coxyde stak er toen een stokje voor. Ik denk dat we nu vooral moeten genieten van het feit dat we op en tegen de leider uit de Belgische competitie spelen, dit is iets wat we niet elk seizoen gaan meemaken. Het zal er vooral op aankomen om onszelf te blijven en zo lang mogelijk weerwerk te bieden. Er blijft nog altijd het gezegde: In voetbal weet men nooit.”
Van OLSA is geweten dat er een zeer degelijke jeugdwerking op poten staat, bedoeling is om regelmatig voor doorstroming naar het A-elftal te zorgen. Matisse D’hondt is daar een goed voorbeeld van. D’hondt: “Ik begon bij OLSA bij de U 16, dit is dus mijn vierde seizoen. Vorig seizoen kreeg ik al mijn eerste speelminuten bij het eerste elftal, in het recent gestopte seizoen verscheen ik enkele keren aan de aftrap en kende ook enkele invalbeurten. Jammer dat er aan deze goeie periode een einde kwam door een hardnekkige pandemie. Zelf voel ik momenteel wat gezonde stress. Ik probeer vooral de focus te leggen op goeie trainingssessies en hoop stiekem op wat speelminuten. Dit is, als jonge speler, tenslotte iets waar je alleen maar kan van dromen.”
De wedstrijd is komende woensdag live te volgen via VTM2, aftrap om 19.30h
GOOD LUCK OLSA, RISE AS ONE!!!
R18.