Je had ze in een sprookjesboek staan en ze vervulde je, hoe lelijk het ook klinkt, met kinderlijke afkeer. Ze had iets boven het laken van oneffenheid, geen laagplateau maar een hooggebergte dat je bij je eigen grootmoeder niet vond.
Ze droeg een witte, afschuwelijke theemuts met ruchen en linten en kanten op het hoofd zoals de grootmoeders in Volendam en Oosterwolde maar de jouwe kwam regelrecht uit Oosterzele.
Ze keek heel lelijk maar dat lag nu ook niet direct aan haar want je broertje had ooit in een driftbui een scheur getrokken dwars onder die strenge ogen van dat mens daar in bed. Ze lag er ziek maar door de vergeling van het grauwe oorlogspapier scheen ze bij die onbekende kwaal plos ook nog geelzucht opgedaan te hebben.
En eigenlijk had ze heel gelukkig moeten kijken, wachtend op haar kleinkind met het rode kapje en het mandje vol lekkers. De aardbeien en de frambozen en de druiven waren vers en onbespoten en onbevuild door de CO-uitstoot van oldtimers want haar Roodkapje zou door het bos naar haar toe komen. En daar had Groen nog geen tijd gevonden om er een LEZ van te maken. Bovendien zou ze vlug het bed delen met de jager en zijn tweeloop, wat iets anders betekent dan buikloop, ook in sprookjes.
Maar die oude sprookjesboeken en hun papieren grootmoeders brachten je niet van de wijs. Je had een echte, levende grootmoeder en die was net wat meer dan wat je leest bij van Dale, Wikipedia, Google, Safari : Vrouw die kleinzoon of kleindochter heeft. Dat is een kind van haar zoon of dochter.
Schudt men echter liefst niet te hard aan de stamboom, dan kan men zich altijd laten leiden door afmetingen en vormen zoals het jongetje dat het in de klas bij de voorbereiding van Grootouderdag zo mooi verwoordde : Dat is iemand van de familie met de breedste schoot. Ontroerend voor een grootmoeder die niet baalt van een maatje meer.
Soms ook is een grootmoeder de vrouw die meent dat haar kleinkind de wereld stut en rechthoudt. En dat doet me denken aan Anna met haar twee kleinzonen en één kleindochter. Het meisje was haar oogappel. Het groeide op in wijsheid en in grootte en jaren later ontmoette ik Anna opnieuw. Ik informeerde dadelijk naar de kleindochter en ze vertelde dat ze aan de universiteit studeerde en dat ze het heel goed deed. Wat studeert ze dan wel ? vroeg ik haar en zonder na te denken volgde : “’t Moeilijkste dat er bestaat. Wat is dat ? Zeg ne keer…” Ik trok de schouders op en liet het aan mijn grijze hersencellen over. Vlug ! Vlug ! Zoek iets heel moeilijks ! gaf ik hun het bevel. Wat is supermoeilijk ??? Ruimtevaart ! hoorde ik mezelf zeggen. “Dat is ‘t “ zei Anna. Ik maakte een grootmoeder gelukkig door te bevestigen dat die richting inderdaad de moeilijkste is aan de universiteit. Want geef toe, voor je eenmaal boven ons simpel hoofd gewichtloos rondcirkelt, moet je al door Leuven en Leiden en Oxford zijn gewandeld.
Nog meer definities ?
Vrouw met rijpere huid die er op een reclame even jong uitziet als de dochter ernaast. Kleinkind kijkt toe.
DOVE staat eronder.
Vrouw die haar kleinzoon-korporaal verheft tot de hoogste graad die het Belgisch leger ooit in de aanbieding had.
Vrouw die verklaart aan wie het horen wil dat haar kleinzoon “zulke schone plaats” heeft. Nog voor Covid-19 ontsmette men dagelijks het zitje waarop de jongeman wachtte om naar de trein van 17h15 te kunnen.
Vrouw die naar Lourdes-Oostakker gaat bedevaarten voor een goed examen van een kleinkind en later naar Lourdes-Frankrijk voor de goeie bevalling van datzelfde kleinkind.
Ben je zelf al grootmoeder ? Lees dan het handig boekje “Definities van een grootmoeder”. Pagina 14 en 15 bleven maagdelijk blank. Bovenaan staat wel : VUL AAN. Schrijf daar de definitie die voor jou past, tenzij jijzelf ook maagdelijk blank bleef.