Mijnwerkers in de schijnwerper tijdens de erfgoeddag 2021 in Brakel.

Tentoonstelling over het leven en het werk van de mijnwerkers en de medische gevolgen van hun zware arbeid in de mijn.

De tentoonstelling heeft plaats in de kapel van de Zusters van Maria, het Gemeentelijk Medisch-historisch Museum Hieremias Triverius Brachelius. Toegang enkel via de Spoorwegstraat naast nr. 2. Parkeergelegenheid bij het museum. De tentoonstelling is open op zondag 25 april 2021 van 10-12 en 13-18 uur en op 1 en 2 mei van 14-18 uur.

Het bezoek aan de tentoonstelling en het museum is gratis maar enkel na reservatie via de dienst Toerisme Brakel tijdens de diensturen op nr. 055 43 17 63. Op 24 en 25 april en op 1 en 2 mei op nr. 0473 92 39 10. Het is een organisatie van de werkgroep Open Monumenten van de Gemeentelijke Culturele Raad.

 

In de 19de eeuw was het armoede troef in onze streek. Er was geen industrie en enkel als landbouwwerkman kon men wat geld verdienen. Velen trokken naar Frankrijk om er van de lente tot de herfst op de grote boerderijen te werken. De wintermaanden bleven moeilijk want het inkomen viel dan weg. Men probeerde dat te overbruggen als wever, klompenmaker of mandenmaker. Velen hadden dan ook nog een klein boerderijtje met een koe of een schaap. Toen, op het einde van de 19de eeuw, de Henegouwse koolmijnen arbeiders nodig hadden voor het zware werk, diep onder de grond, trokken velen tijdens de wintermaanden naar daar. De harde werkers werden er gegeerd en ze brachten een, voor die tijd, mooi salaris mee naar huis, evenals een voorraad steenkool. In overvolle treinen spoorden ze naar de Waalse mijnstreek om er ‘s nachts in de donkere mijn te werken. Door de combinatie van het seizoenwerk in de zomer en het winterwerk in de mijn, konden de mijnwerkers hun gezondheid op peil houden. Tijdens de zomer kregen hun longen de kans om te herstellen. Toen, na WO I, die combinatie niet meer mogelijk was door de invoering van de sociale wetgeving, begonnen ook de zware gezondheidsproblemen. Stoflong, silicose en longkanker en tuberculose ondermijnden de gezondheid. De huisartsen en de apothekers waren speciaal uitgerust om de mijnwerkersziekten te onderzoeken en te behandelen maar ze konden niet beletten dat veel mijnwerkers overleden aan longziekten.

De tentoonstelling evoceert het zware, gevaarlijke werk in de mijn, de opleiding in de Nederbrakelse mijnschool, de gevreesde longziekten en de medicatie. Er is ook aandacht voor het sociale leven, het syndicalisme en de verering van de H. Barbara.

Foto herdenking mijnwerkers 2001   in Nederbrakel ( archief BB)