Overal duiken de berichten op in Zuid-Oost-Vlaanderen. Heb je het gehoord?
De Beiaard stopt er mee!
Ruim een jaar lang schreef deze boer elke week een ‘vertelselke’ in de krant voor Zuid-Oost-Vlaanderen. Maar de eindredactie ging nogal conservatief om met de ’taalcorrectieknop’. Decrooïsmen en nieuwe belgicismen werden zonder pardon de nek omgedraaid. Een ‘luchtige’ column over “protpaan” (aarSgas dat de wereld verkloot) werd zo een lachwekkend gedrocht over “propaan” (aarDgas). Foert… ik gaf het op. Maar de goesting bleef groot. “Komaan Sjarel,… voor de eerste editie van 2017 ga je terug een verhaaltje schrijven.” “Joa’ek!” En dan viel de bom…
“Milledju, dat is verschieten.” De Beiaard stopt. Beheerders van Facebook en andere sociale media denken dat ze het slachtoffer zijn van een cyberaanval. Niets van aan! Het zijn Zuid-Oost-Vlamingen die zich het vel van de vingers berichten. Altegader leggen we het lokale internet plat om ons verdriet te uiten.
Zoveel mensen die deze krant genegen zijn. Zoveel mensen die er ooit voor schreven en uiteindelijk elk hun eigen ding zijn gaan doen of afhaakten want wat anders vandoen. Zoveel Sjarels. Maar ook zoveel mensen die zich tot vandaag professioneel of gewoon voor de grote goesting bleven inzetten voor de Krant van Zuid-Oost-Vlaanderen,… en nu is het gedaan. De laatste papieren bladzijde wordt omgedraaid. De laatste editie van 2016 wordt een verzamelobject.
Is De Beiaard kapot geconcurreerd door initiatieven die zich niet aan markteconomie houden of heeft die vrije markt zich tegen de professionele journalistiek gekeerd? Misschien was Weekblad De Beiaard niet meer mee met de tijd. Digi is vandaag de overheersende taal. Papier is nochtans plezanter voor ‘digibeten’.
De aangehaalde oorzaak, de verloren inkomst uit reclame, gaat samen met de tanende interesse van lezers. Dat zijn communicerende vaten,… dat is geen oorzaak.
Zou DB nog leefbaar zijn als ze één editie hadden gemaakt voor al hun regio’s of een heuse online krant hadden gemaakt?
Nochtans was DB weer goed bezig, met uitgebreide interviews en bangelijk goed geschreven artikels. Maar toch was er te weinig leesvoer om me twee volle uren bezig te houden. En wat zou er gebeurd zijn in Oudenaarde en Geesbergen? Dat moest ik zoeken op de regionale bladzijde van hln.be.
Ze hadden voor Zottegem zelfs een zeer beslagen (gediplomeerde) journalist aangeworven die zich met hart en ziel inzette : Een fijn mens die mijn vrouw haar oudste een fantastische stage (journalistiek) bezorgde afgelopen jaar, temidden carnaval Zottegem. Wat was het plezant om ze in eigen stad bezig te zien,… verscholen achter haar diafragma,… als onderdeel van het kleurrijke gejoel der zotte heimnaren. Het zou me spijten om die toffe kadee niet meer te ontmoeten rondom de stede van Lamoraal. Het zal me spijten niet meer een oud artikel te herlezen terwijl ik de patatten schil. Het zal me spijten om een gesprek niet meer te kunnen beginnen met : “Heb je het gelezen in De Beiaard?”.
Of blijft de naam bestaan?
Volgens bronnen richt een feniks zich terug op uit zijn as en slaat die binnenkort de vleugels uit. Zou het waar zijn? Is 2017 het jaar van de hoop?
Sjarel Klak
Update :
“Hier sè, daar sè, ziet ‘em doen… akkerdjie!” De Beiaard is terug van nooit weggeweest. En leest nu maar verder want er valt weer wat te beleven.
Sjarel Klak