Geraardsbergen. De Giesbaargse zwerfvuiljagers zijn een groep vrijwilligers die er regelmatig op uittrekken om de straten, de pleinen, de paden, de beken en nog zoveel meer proper te houden. Bezieler van het initiatief is Jimmy De Kock (39). Hij heeft een bloedhekel aan sluikstorten en zwerfvuil. Jimmy is een volbloed natuurliefhebber en idealist. Ruimen, recycleren en sorteren vormen zowat de kernbegrippen van zijn leven. Ook zijn kinderen en zijn vrouw zijn van de partij. Soms worden de leden van de Giesbaargse zwerfvuiljagers met agressie geconfronteerd. Zo kreeg de vrouw van Jimmy onlangs een kopstoot van een jonge kerel die een zak met afval lompweg dumpte.
Jimmy is afkomstig uit Idegem en werkt bij Natuurpunt. Voordien was hij een brood- en banketbakker. Hij is getrouwd en heeft vier kinderen. Op regelmatige basis trekt hij er met zijn gezin en wat vrijwilligers langs Vlaamse wegen op uit om zwerfvuil te verzamelen en te evacueren. Jimmy woonde een tijdlang in Ninove en sloot er zich aan bij de Ninoofse zwerfvuiljagers. ‘Het opruimen van sluikstort en zwerfvuil verloopt volledig vrijwillig en gratis. Sympathisanten en leden trekken er individueel op uit. Éénmaal per maand is er een groepsopruiming’, getuigt Jimmy. Nu de gedreven idealist in de Oudenbergstad woont, heeft hij de Giesbaargse zwerfvuiljagers opgericht, een bont gezelschap waarvan de neuzen in dezelfde richting staan. ‘We hopen dat binnenkort iedere deelgemeente een paar vaste zwerfvuiljagers heeft om het zwerfvuil een halt toe te roepen.’
17 zaken zwerfvuil en twee sluikstorten
Zondag 30 oktober was er een groepsopruiming te Schendelbeke. ‘Op twee uur tijd verzamelden we met twaalf mensen in Schendelbeke 17 zakken zwerfvuil en ruimden twee sluikstorten op.’ Jimmy is natuurliefhebber en wil dat de omgeving er piekfijn bijligt. Één dag per maand trekt hij erop uit om de Geraardsbergse omgeving een flinke opruimbeurt te geven. Jimmy weet zich goed te organiseren. Van Natuurpunt kreeg hij een subsidie en van de stad Geraardsbergen ontving hij zwerfvuilstokken en -zakken.
De Giesbaargse zwerfvuiljagers beperkt zich tot zijn kerntaak. ‘Bewustwording en sensibilisering moet door de overheid gebeuren’, weet Jimmy. De gedreven zwerfvuiljagers beperken zich niet tot Geraardsbergen. Zo trokken ze al verschillende keren naar de Vesdervallei om een helpende hand toe te steken. ‘Eén keer per jaar is er eveneens een ruiming van de Dender door River Cleanup, waar we ons bij aansluiten.’ Binnenkort hopen de Giesbaargse zwerfvuiljagers deel te nemen aan de activiteiten van de Propere Strandlopers.
Jimmy is een jonge vader met jonge kinderen, maar geen nood: ‘De twee oudste schakelen zich vrijwillig in de werking in. Ook mijn vrouw is van de partij en de jongste gaat mee om de sfeer op te snuiven.’ Dat de Jimmy heel erg gemotiveerd is, bleek ook tijdens onze afspraak. Voor en na onze ontmoeting verzamelden Jimmy en zijn zoon behoorlijk wat zwerfvuil op de Markt van Geraardsbergen.
Vechten tegen de bierkaai?
Vechten de Giesbaargse zwerfvuiljagers niet tegen de bierkaai? ‘Op de plaatsen waar we regelmatig gaan, zien we wel dat er minder wordt gesluikstort, maar in het centrum van Geraardsbergen is het soms vechten tegen de bierkaai. Momenteel zien we dat het zwerfvuil toeneemt. We mogen zeker de moed niet opgeven, want op sommige plaatsen verbetert de situatie. Gelukkig is de coronaperiode voorbij, want de mondmaskers die we uit de beken, langs de weg of uit de bermen moesten rapen, zijn niet te tellen. Ook in en om de kledingcontainers wordt er heel wat afval gestort’, weet Jimmy.
Volgens Jimmy moet de oorzaak van de toename van zwerfvuil en sluikstorten gezocht worden bij de stijgende armoede in de stad en het relatief dure diftarsysteem, waardoor mensen een ‘foute’ uitweg zoeken in sluikstorten. ‘Dat gaat van klein huishoudelijk afval, tot ventilators, matrassen, lattenbodems en bouwafval. Het afval wordt soms in beken en natuurgebieden gedumpt. Zes maanden geleden hebben we aan de Boelaremeersen in de Dendervallei meer dan 22 zaken zwerfvuil verzameld. Probleem is dat de week nadien er weer meer dan twintig zakken afval lagen.’
Volgens Jimmy moet de stad Geraardsbergen korter op de bal spelen door meer sluikstortcamera’s in te zetten. De Giesbaargse zwerfvuiljagers spreken ook mensen aan over hun gedrag. ‘Uiteraard zijn we er niet om mensen te beboeten of te bestraffen, maar we trachten toch steeds in gesprek te gaan.’
Kopstoot
Hoe goed de bedoelingen van de Giesbaargse zwerfvuiljagers zijn, soms worden ze met agressie geconfronteerd. ‘Een aantal maanden geleden werd mijn vrouw in onze eigen straat bijzonder agressief aangepakt. Rechtover onze deur is er een speeltuintje, waar regelmatig vuil wordt achtergelaten. Op een gegeven moment waren we het speelpleintje aan het opruimen. Mijn vrouw wou nog een foto nemen van een matras die daar werd achtergelaten. Er kwam een jongen aangelopen die lompweg een zak met vuil op de grond gooide en opmerkte dat er geen foto’s mogen worden genomen. Het kwam tot een hoogoplopende discussie. De jongeman ging helemaal door het lint en gaf mijn vrouw een kopstoot. De politie moest worden ingeschakeld. Mijn vrouw heeft drie weken niet alleen durven buitenkomen omdat deze jonge kerel steeds in de buurt was om zijn ongenoegen te uiten. Intussen is de ruzie bijgelegd’, getuigt Jimmy.
‘Een ander keer waren we aan het ruimen in Ninove toen op een gegeven moment een wagen voorbijreed. De chauffeur vond er niet beter op om door het raam een leeg blikje te gooien. Het blikje kwam tegen het achterhoofd van één van mijn kinderen terecht. Gelukkig ontvangen de medewerkers van de Giesbaargse zwerfvuiljagers veel meer positieve dan negatieve reacties.
Voor meer info: https://www.facebook.com/groups/3141170116120675
Julien Borremans
