Zaterdag liep de raadszaal aardig vol met judoka s voor de viering van hun 50ste verjaardag.
Toen in 1948 het judo overwaaide vanuit Japan naar België, werd de oprichter en huidige voorzitter van Judoschool Merelbeke, Antoine De Maerteleire , onmiddellijk aangetrokken door de sport. Hij was op dat moment worstelaar bij de destijds gerenommeerde Gentse club ‘de Verenigde Krachtmeters’ en besloot zich in 1951 aan te sluiten bij Judo Club Gent. Hij werd er onder andere getraind door de erg gerespecteerde Japanse sensei Tokio Hirano en Ichiro Abe. Hij kreeg er ook les van Pierre De Rouck en volgde internationale stages samen met toenmalige Olympische en wereldkampioenen. Bij JC Gent kende hij ettelijke jaren van succes, zowel individueel als per ploeg: hij nam verscheidene malen deel aan het Belgisch kampioenschap en was een vaste waarde in de provinciale en nationale ploeg (van 1960 tot 1963).
Het ontstaan
In 1970 viel de ploeg van JC Gent uiteen en Antoine dacht eraan om, samen met zijn vrouw Liliane en zijn broer Gilbert, een eigen club te stichten. Na de nodige administratieve rompslomp en hulp van de toenmalige gemeentelijke sportdirecteur dhr. Lison, kregen ze, samen met een 15-tal nieuwe leden een kwart van de sporthal van Merelbeke ter beschikking: Judoschool Merelbeke was geboren. We schrijven januari 1971. Al gauw groeide de club uit haar grondvesten: scholen kwamen tijdens de les L.O. les volgen en meer leden schreven zich in. Hierdoor had de judoschool een grote nood aan een eigen lokaal.
In 1980 kreeg de club de “Selecta-hallen” toegewezen; dit gebouw werd na veel werk, tijd, energie en financiering, zowel van privé-personen als van de gemeente, in gebruik genomen tot in 1990 het gemeentebestuur besloot dat de ruimte voor andere doeleinden moest dienen.
In samenspraak met de gemeentelijke diensten kon de judoschool in 1991 haar intrek nemen in de voormalige TUCO gebouwen aan de Plataan in Merelbeke. Het gebouw was er bij instap echter nog slechter aan toe dan de Selecta-hallen, bewijze de (opnieuw) vele werkuren en kosten die aan de eigenlijke in-gebruik-name vooraf gingen. Door de jaren heen is dit lokaal uitgegroeid tot een dojo waar veel judoclubs van dromen: twee permanente op-en-top wedstrijdtatami, een technische oefenruimte, eigen cafetaria, uitgebreide parkeermogelijkheden en ruime dames- en herenkleedkamers met bijhorende douches.
De drijvende krachten door de jaren heen waren nog steeds Antoine en Liliane, sterk bijgestaan door een aantal bereidwillige vrijwilligers, idealisten zeg maar. Oa. Herman Morbée, Marc Platteeuw, zoon Dirk De Maerteleire, Christophe Inghelbrecht, Pascal Paul Van Laecken en wijlen Norbert Caspers die tot zijn onverwacht overlijden steeds deel uitmaakte van het bestuur. Het ledenaantal steeg met de jaren. JSM haalde in de eerste helft van de jaren 2000 een 180-190 tal vergunningen.
De huidige club
Anno 2019 was de club uitgegroeid tot één van de grootste clubs van het land met ongeveer 280 vergunningen verdeeld over kleuterjudoka’s, jongeren en volwassenen. Alle leeftijden waren vertegenwoordigd en daar konden we best trots op zijn. Onze jongste judoka was 4 jaar terwijl ons oudste lid 86 lentes telde.
