Geraardsbergen/Ninove. Op de sociale media klinkt de oproep om de finale van de Ronde van Vlaanderen naar de Muur van Geraardsbergen en de Bosberg te laten terugkeren. De duizenden wielerfans van Geraardsbergen en Ninove zullen niets liever hebben, maar kan nostalgische wielerromantiek wel op tegen de harde valuta van de marketeers die de Ronde eerder zien als een lucratieve financiële operatie?
De heimwee naar de momenten dat de Muur scherprechter was in de Ronde van Vlaanderen zijn helaas voorbij. Menigmaal ontplofte de finale op de legendarische kasseien van de steile helling naar de Oudenbergkapel. Wie herinnert zich de splijtende demarrages van Tom Boonen niet. Dat leverde onvergetelijke beelden op. Nostalgie is prachtig, maar de wielerromantiek moet wijken voor de krachtige geur van geld.
Viptenten bepalen het parcours
Toen ondernemer Wouter Vandenhaute met zijn wielerbedrijf Flanders Classics de Ronde van Vlaanderen organiseerde, was het de bedoeling om daar een spektakelstuk van te maken dat flink wat duiten opbracht. Dat geeft sporteconoom Trudo Dejonghe in HLN ook toe: ‘Vroeger was er de Muur. Prachtig, maar plaats voor viptenten was er niet. Met de hertekening van het parcours hebben ze eerst onderhandeld met de eigenaars van de weilanden rond Kwaremont en daarna beslist om de renners er drie keer over te sturen.’ Daarna passeren de vrouwen nog eens.
De hartverwarmende wielerromantiek moet wijken voor de kille zakenlogica. Klotsende geldstromen overtuigen heel wat mensen, ook al moeten de renners plaatselijke rondjes draaien voor een muur van viptenten waar 10.000 gasten er flink wat voor over hebben om de legendarische wielercaravan voorbij te zien trekken.
Het is intussen duidelijk waarom de organisatoren voor Oudenaarde kozen. Er is heel wat plaats om viptenten op te trekken, ook al moeten de renners de laatste kilometers afmalen op een monotoon stuk steenweg. De Ronde is een miljoenenbusiness geworden. Een vipetentje op de Kwaremont start vanaf 510 euro per persoon. Een vipbehandeling van start tot finish – met een ex-renner als privébestuurder en de nodige bubbels en culinaire tussenstops – kan vanaf 4.500 euro voor drie persoon worden geboekt.
‘It’s the economy.’
Dat beseffen ze ook in Oudenaarde. Volgens HLN hoestte Oudenaarde vorig jaar maar liefst 2,7 miljoen euro op voor een zesjarig contract. Kan Geraardsbergen en Ninove dat betalen? Ik denk het niet. Maar mopperen doet Oudenaarde niet, want zo worden er heel wat toeristen, zakenlui en mogelijke investeerders naar de Oost-Vlaamse stad aan de Schelde gedraineerd. De aanpak legt Flanders Classic geen windeieren – aldus HLN – want het wielerbedrijf maakte vorig jaar een winst van ruim 1,4 miljoen euro. Ook We Ride Flanders – de Ronde-versie voor de wielertoeristen de dag voor de eigenlijke wielerhoogmis – brengt ook een flinke duit op.
De Ronde van Vlaanderen blijft een wielermonument, zoveel is duidelijk. Maar heeft de gewone wielersupporter dan geen recht van spreken? Zolang de harde taal van de centen maar klinkt. Bedenkelijk? Zeer zeker. Maar als de Muur en de Bosberg opnieuw een beslissende rol in Vlaanderens wielerhoogmis willen spelen dan zal een uitgekiend businessmodel meer opbrengen dan wat romantiek en nostalgie. ‘It’s the economy, stupid’, zoals James Carville in 1992 zei.
Julien Borremans