In Zwalm, in de deelgemeente Sint-Denijs-Boekel, werd vandaag zondag de voormalige parochiekerk opnieuw in gebruik genomen als Urnenbewaarplaats en bezinningsruimte. Hiermee is dit de tweede kerk in Vlaanderen – na Lampernisse – die een dergelijke herbestemming krijgt.
Schepen van Erfgoed Peter Van Den Haute (N-VA): “Samen met de gemeente Heers (7500 inwoners) in Limburg is Zwalm de gemeente met de meeste erfgoedkerken in verhouding tot het aantal inwoners (8300). Dit rijke kerkenpatrimonium is aan de ene kant een zegen maar stelt een kleine gemeente als de onze ook voor grote uitdagingen. De gemeente zelf beschikt immers over 11 kerken en een grote kapel. Door de ontkerkelijking geraakten ze op een bepaald ogenblik ook allemaal in onbruik. Elk van die gebouwen geniet dan ook nog eens één of andere vorm van bescherming, gaande van bv. het orgel tot het volledige gebouw. Dat maakt herbestemmen extra moeilijk.
Vanuit N-VA hebben wij altijd gepleit voor het behoud van ons erfgoed. Vandaar dat wij ons heel hard hebben verzet toen het vorige bestuur enkele van onze kerken in de uitverkoop zette. Toen we in 2018 mee konden besturen, zijn we de uitdaging aangegaan om onze kerkgebouwen een zinvolle herbestemming te geven. Want, laat het duidelijk zijn: wij willen deze gebouwen wel behouden maar ze moeten wel gebruikt worden, en dit het liefst ten dienste van onze inwoners. Bij het begin van de legislatuur hebben wij dan ook een herbestemmingsplan voorgelegd aan de bevolking. Voor Sint-Denijs-Boekel dus als Urnenbewaarplaats en bezinningsruimte.
Vandaag is immers ook de manier waarop wij afscheid nemen van onze geliefden veranderd. In Vlaanderen kiest nu 80% voor crematie en hiermee groeide ook de nood aan bewaarplaatsen voor urnen. Vandaar het idee om dit mooie kerkje op deze manier te herbestemmen. Het moest echter meer zijn dan een columbarium, het moest ook een plaats zijn waar mensen rust konden vinden, in zichzelf, bij anderen en bij hun overleden geliefden, een plaats van verbondenheid. Vandaar ook Bezinningsruimte.
De herinrichting gebeurde heel sober en met nadruk op symboliek: De glazen deur die het interieur verbindt met de begraafplaats, het dorp en het landschap errond moet uitnodigen om binnen te treden. Het blauw van de rustbanken, de kleur van de hemel, zorgt voor rust en kalmte. De doopkapel, traditioneel achteraan links, werd hersteld. De doopvont, symbool van het begin van nieuw leven, kreeg haar oorspronkelijke plaats terug, dicht bij de urnen. Geboorte en overlijden, leven en dood, begin en einde. ”
Op 1 november (Allerheiligen) voorziet men een grotere opening in aanwezigheid van bijpassende muziek en het grote publiek. Vandaag was dit in beperkte kring met leden van de kerkfabriek en de gemeenteraad.
